رئیس ستاد انتخابات کشور:
ادعای حمایت فرمانداران از یک نامزد خاص صحت ندارد
آیا تفاهم نامه‌های خواهر خواندگی کاربردی دارند؟
مدیریت شهری به قدری درگیر کارهای اجرایی و روزمره است که در برخی موارد از رسیدن به موضوعات تفاهم نامه‌های خواهرخواندگی غفلت می‌شود.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پیمان خواهرخواندگی، اتفاق و یا قراردادی است که بین دو شهر و یا دو کشور به منظور ایجاد همبستگی هرچه بیشتر مردم بسته می‌شود. این پیمان معمولا بین دو شهری منعقد می‌شود که دارای تشابهاتی با یکدیگر باشند به طور مثال دو شهر علمی، تاریخی در کشورهای مختلف که از لحاظ گوناگون شبیه به یکدیگرند پیمان خواهرخواندگی بسته می‌شود.
* سابقه خواهرخواندگی
پیوند خواهرخواندگی بعد از پایان یافتن جنگ جهانی دوم در سال 1945 صورت گرفت که براساس آن، این پیمان بین کشورهای اروپایی اتفاق افتاد.
پیمان خواهرخواندگی، رابطه‌ای دوستانه است که جهت تبادل اطلاعات و تجربه و توسعه مناسبات فرهنگی و اجتماعی میان یک جامعه و جامعه‌ای دیگر، میان شهرهای اصلی یک جامعه زنده و پویا یعنی مدیریت محلی، تجارت و بخش‌های خصوصی برقرار می‌شود.
* شهرهای ایران و خواهرخوانده‌هایشان
در ایران، برای نخستین بار بعد از انقلاب و در سال 73 بین تهران با بیشکک پایتخت قرقیزستان پیمان خواهرخواندگی بسته شد و بعد از گذشت چند سال در اردیبهشت ماه سال 94 تفاهم نامه خواهرخواندگی تهران و بوداپست به جهت توسعه اقتصادی توسط شهردار تهران امضاء و پس از آن اکنون این پیمان بین مشهد و کراچی پاکستان بسته شد. اما سئوال اینجاست، پیمان خواهرخواندگی در میان شهرهای مختلف چه منفعتی برای شهرهای ذی‌نفوذ دارد؟
محمدحقانی رئیس کمیته محیط زیست شورای اسلامی شهر تهران معتقد است: خواهرخواندگی تعبیری از حسن روابط بین دو شهر است؛ اما در عمل هیچ اتفاقی نمی‌افتد و بیشتر جنبه سیاسی موضوع مطرح است تا کارهای عملیاتی. شهرهایی که برای خواهرخواندگی انتخاب می‌شود باید از لحاظ تاریخی و فرهنگی سنخیت بیشتری با تهران داشته باشند که تلاش شود این خواهر خواندگی‌ها از سطح تفاهم فراتر رود و به سطح فعالیت‌های عملیاتی سوق داده شوند.
غلامرضا انصاری عضوکمیسیون برنامه و بودجه شورای اسلامی شهر تهران در خصوص خواهرخواندگی شهرها می‌گوید: خواهرخواندگی شهرها بسیار مفید و انتقال تجربیات بین دو شهر مؤثر است اما باید پس از امضای تفاهم‌نامه ها، رفت‌وآمد‌ها و جلسات، کارگشایی انجام شود تا نزدیکی بین فرهنگ‌ها ایجاد و زمینه فرهنگی فراهم شود.
وی افزود: تاکنون تمامی خواهرخواندگی‌هایی که انجام شده تنها در حد سند باقی مانده و پیگیری‌های بعدی انجام نشده است و اگر مسئولان متولی در جهت اجرای این تفاهم‌نامه‌ها تلاش کنند و فعالیت‌های فرهنگی انجام شود، می‌توان نکات مثبت فرهنگی کشور را صادر و از نکات مثبت فرهنگی کشورها الگوبرداری کنیم که در سطح کلان دیپلماسی کشور نیز مؤثر است.
اما گویا اقبال شاکری دیگر عضو شورای اسلامی شهر تهران نظری متفاوت و مخالف در این خصوص دارد و می‌گوید: خواهرخواندگی‌ها در شهر تهران در حد هدیه‌ای است که به یک دوست می‌دهیم و یعنی رسمی که ما تنها به دوستمان یادآوری می‌کنیم، به یادش هستیم.
وی معتقد است: تفاهم‌نامه‌های خواهرخواندگی بین شهرها یک رسم است که اگر زمانی احساس شد که برای یک فعالیت شهری نیاز به الگوبرداری است نیازسنجی کرده و به سراغ یکی از این شهرها خواهیم رفت اما تا زمانی که این نیاز احساس نشود، این تفاهم‌نامه در حد همان به یادت هستیم‌ها خواهد ماند.
و این‌طور که به نظرمی‌رسد تاکنون زمان این "به یادت هستیم‌ها" فرا نرسیده است چرا که این پیمان ها تنها امضا و به بایگانی‌ها سپرده می‌شوند و به مرحله عملیاتی شدن نمی‌رسد.
مهدی چمران رئیس شورای اسلامی شهر تهران نیز در خصوص اینکه آیا آن‌طور که انتظار می‌رفت این قراردادها دنبال شده است، می‌گوید: آن‌طور که باید بعد از این تفاهم‌نامه‌های خواهرخواندگی، ارتباطات بین دو شهر ایجاد می‌شده، نشده است.
در پایان گفتنی است؛ تهران به عنوان پایتخت کشور تاکنون 19 خواهرخوانده داشته است که بر اساس اظهارات برخی مسئولان آن‌طور که باید و شاید از این فرصت‌ها استفاده نشده و تنها به عنوان یک قرارداد بر روی کاغذ‌ها باقی مانده است.
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام /
