به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان ، بعد از سه سال ، دوباره امید در دل احسان حدادی جان گرفت. آن هم با آمدن مربی اش ؛کیم بوخنسوف. نائب قهرمان پرتاب  دیسک المپیک که بعداز لندن ، روزهای خوشی نداشته ،حالا امیدواراست ورق برگردد. برگردد تا آن قدر تمرین کند که از خستگی خوابش نبرد. دوباره همان احسان حدادی جنگنده شود و پر دل و جرات. جسور برای رقابت با غولهای پرتاب دیسک دنیا. او از حالا نقشه دارد برای خودنمایی در ریو. هرچند حالا همه فکر و ذکرش تمرین است.

ان شاءا... من همه سعی ام را می کنم . حتی دو برابر المپیک لندن انرژی می گذارم تا نتیجه خوبی بگیرم.

*تو بعداز نایب قهرمانی در نشست خبری به هارتینگ گفتی ،المپیک بعدی مدال طلا مال من است ، حالا می خواهی حرفت را به کرسی بنشانی؟

ان شاء ا... من همه جوره تلاشم را می کنم تا این اتفاق بیفتد. هر چند حالا دلم نمی خواهد حرف از مدال المپیک بزنم. حالا ترجیح می دهم قول یک پرتاب خیلی خیلی خوب در المپیک را بدهم.پرتابی نزدیک رکورد خودم که 69 متر و 32 سانتیمتر است.

حالا وقت رکوردزنی است. اکثر رکوردهای دنیا  در این سن من تا 33-4 سالگی شکسته می شود. امیدوارم برای منم این اتفاق بیفتد. البته اتفاق غیر قابل پیش بینی  و مصدومیتی هم نباشد.

کیم ساعت 16 بعدازظهر می رسد تهران. در یک هفته ، 10 روزی که او با معاون وزیر و رئیس کمیته ملی المپیک جلسه دارد و تا قراردادش را ببندد در تهران تمرین می کنم و بعد برای اردو به کیش می رویم و بعد هم آفریقای جنوبی .

این بار هم امدن او خیلی راحت نبود. کیم قرار بود سال قبل بیاید که نشد به خاطر سن بالایش. من از طباطبایی سرپرست فدراسیون خواستم که با او مذاکره کند . او هم زنگ زد و مذاکره کرد و بعد هم با امدن کیهانی به فدراسیون کار را پیگیری کرد . خودم برای مذاکره رسمی تر یک هفته ای به ترکیه رفتم و حضوری با او صحبت کردم ،بعد هم قبول کرد بیاید تهران  تا مذاکره نهایی شود.

خودش می گوید من به خاطر پول مربی ات نمی شوم. چرا که پولی که فدراسیون ایران می دهد پول زیادی نیست. اصلا من نیازی به آن پول ندارم. فقط به خاطر خودت می آیم تا کمک کنم دوباره در المپیک مدال بگیری. می خواهم چهارمین شاگردم باشی که مدال المپیک می گیرد.

من از همان روزی که در دور مقدماتی قهرمانی جهان حذف شدم، تمرینم را شروع کردم.از آن به بعد هم تمریناتم را رها نکرده ام و شاید فقط یک هفته بدون تمرین بودم.

خیلی . اما وقتی پا به فرودگاه امام بگذارد بیشتر خوشحال می شوم. البته با شروع تمرینات و خستگی سنگین تر شدن آن خوشحال ترم می کند. دو، سه سال است که با ترمینات خسته نشده ام. به جز یک ماه که سال قبل در روسیه دوباره با کیم تمرین کردم، دیگر هیچ وقت تمرینم به دلم نچسبید.خدا بعضی وقتها یک چیزهای خوب را می یگرد و به جایش سختی رقم می زند. حکمتهایی دارد که ما از آن سر در نمی آوریم. هر وقت اتفاقات بد می افتد پشت سرش اتفاقات خوب هم می آید. وقتی خوب باشد بدهم می رسد.  حالا روزهای خوب زندگی من کم ،کم از راه می رسد.

من اردوی داخلی دارم. اما اکثر اردوهایم خارجی است. هرچند تمرین و اردو در خارج برایم خیلی سخت شده است. قبلا فکر می کردم از تمرین در اردوهای آن طرف اب لذت می برم اما حالا به یاران وابسته تر شده ام. تمرین در ایران را ترجیح می دهم. چرا که اینجا همزبان دارم  و دوست، پدر و مادرم. اما انجا کسی نیست.  در اروپا به چه کسی می خواهم فارسی صحبت کنم؟ آنجا همه اش سختی است. تنها دلم خوش است که با سختی ها ،نتیجه می گیرم. من سال قبل سختی نکشیدم که در قهرمانی جهان نتیجه نگرفتم. باید 6 ماه فصل تمرین زمستانی را سخت تمرین کنم طوری که از خستگی شبها خوابم نبرد تا اردیبهشت ماه برای مسابقات خوب استارت بزنم.

من 15 فروردین ماه سال آینده به امریکا می روم تا در دو، سه مسابقه پرتاب کنم . بعد برمی گردم و دوباره تمرین می کنم. ان شاء ا... که همانجا سهمیه بگیرم. احتمالا بعد در دایموند لیگ هم پرتاب می کنم.

به نظرم رکوردها از المپیک لندن پایین تر می آید. امسال در جهانی مالاخوفسکی با 67 متر طلا گرفت. البته او تا قبل از آن در مسابقات 65 متر پرتاب می کرد. اما معمولا در المپیک سطح پرتابهای دیسک از مسابقات دیگر پایین می آید.

منبع: خبرانلاین 

براي آگاهي از آخرين اخبار و پيوستن به کانال تلگرام باشگاه خبرنگاران جوان اينجا را کليک کنيد.

انتهای پیام/