به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،نشریه آمریکایی "هافینگتون پست" (Huffington Post) با انتشار یادداشتی به تحلیل روابط ایران و آمریکا و علل بی اعتمادی های موجود پرداخته است.

 

 

این یادداشت به قلم سید حسین موسویان منتشر شده است. موسویان عضو ارشد تیم هسته ای دولت اصلاحات بوده که هم اکنون در آمریکا ساکن است.

 

در این یادداشت که تحت عنوان "چرا ایران به آمریکا اعتماد ندارد و برای تغییر این بی اعتمادی چه می توان کرد" منتشر شده، آمده است: «"باراک اوباما" رئیس جمهور آمریکا در جریان سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل، ایران را به استفاده از نمایندگان منطقه ای برای دستیابی به منافع خود محکوم کرد. "حسن روحانی" نیز ضمن محکوم کردن اظهارات اوباما، سخنان وی را اتهامات بی اساس علیه ایران خوانده و از ایالات متحده خواست سیاست های خطرناک خود در دفاع از متحدان منطقه ایش که تنها موجب کاشتن بذر تفرقه و افراط گرایی است، دست بکشد.

 

اظهارات اوباما و روحانی، حاکی از موضوعی گسترده تر است که زمینه ساز مشکلات در روابط ایران و آمریکا است. بسیاری از مفسران غربی، این تصویر را از مقامات ایرانی ارائه می کنند که بی دلیل نسبت به اهداف قدرت های خارجی، به ویژه ایالات متحده، بدبین هستند. این ذهنیت اغلب با غیر منطقی و ذاتا مهاجم دانستن ایران همراه است.

 

در حالی که اظهارات پرزیدنت اوباما در سازمان ملل، تا حدی منعکس کننده این تفکر سیاه و سفید و تک بعدی درباره ایران است، دیگر مقامات بلند پایه آمریکایی، در محکوم سازی نادرست ایران بسیار بی پرواتر هستند. به عنوان نمونه، ژنرال "مایکل فلین" رئیس سابق آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا در مصاحبه ای در ماه مارس 2015 اظهار داشت که ایران و اسلام گرایان تندرو تنها برای آن با ایالات متحده مخالفت می کنند که شیوه زندگی ما را نمی پسندند.

 

 

این جهان بینی شدیدا ساده انگارانه نه تنها منعکس کننده بی خبری کامل از حقیقت نظام سیاسی ایران، سیاست خارجی و به طور کلی جامعه ایرانی است، بلکه تمامی فضاهای موجود برای هر گونه سازش و مصالحه میان ایران و ایالات متحده را نابود می کند. مگر می توان با دشمنی که باور اساسی او مخالفت با هویت بینادین شماست، گفتگو کرد؟

 

 

البته حقیقت در مورد نگاه ایران نسبت به سیاست منطقه ای آمریکا بسیار پیچیده تر بوده و با تجارب تاریخی شکل گرفته است. برای سیاستگذاران آمریکایی که خواستار دستیابی به سیاست های معقول تری از سوی آمریکا در منطقه هستند، درک مواضع ایران امری حیاتی است. تکیه بر توهمات در رابطه با سیاست ها و اهداف ایران –و همچنین آمریکا- نه تنها بی فائده است بلکه اثری کاملا معکوس دارد.

 

 

مهمترین مشکل مقامات ایرانی با سیاست آمریکا در خاورمیانه، حمایت مغرضانه آمریکا از اسرائیل است. در حالی که صاحبنظران آمریکایی بارها اقدامات دولت بشار اسد در سوریه یا نوری مالکی در بغداد را موجب گسترش افراط گرایی و ظهور گروه هایی مانند داعش دانسته اند، کمتر این شیوه فکر را در رابطه با درگیری اسرائیل و فلسطینیان به کار می برند. مسلما رفتار اسرائیلی ها در قبال فلسطینیان ریشه بسیاری از احساسات ضد آمریکایی در منطقه و در سراسر جهان اسلام از جمله ایران است.

 

 

سیاستگذاران ایرانی معتقدند که حمایت ایالات متحده از اسرائیل، دلیل اصلی ادامه بی عدالتی علیه فلسطینیان برای مدتی طولانی است.»

 

 

در ادامه این یادداشت ضمن اشاره به دخالت های آمریکا در امور دولت های منطقه از شاه ایران گرفته تا حسنی مبارک در گذشته و حمایت از متحدان منطقه ای خود با وجود سرکوب مردم توسط آن ها در حال حاضر، عنوان می کند که از دیدگاه ایرانیان، سیاست های آمریکا در راستای کنترل منابع طبیعی در منطقه از طریق حمایت از متحدانش بوده و در ادامه می نویسد: «سیاستگذاران ایرانی همچنین نشانه های روشن استانداردهای دوگانه و نفاق آمریکا را به شدت مورد انتقاد قرار می دهند. ایالات متحده از حمایت از دموکراسی سخن به میان می آورد اما در عین حال حامی دیکتاتورهاست؛ از جلوگیری از گسترش تسلیحات هسته ای می گوید در حالی که هیچ سخنی از تسلیحات هسته ای اسرائیل به میان نمی آورد؛ در مقابل تلاش ها برای ایجاد منطقه عاری از تسلیحات هسته ای درخاورمیانه می ایستد و حتی یک تریلیون دلار برای نوسازی زرادخانه های هسته ای خود اختصاص می دهد؛ وانمود می کند که مخالف استفاده از سلاح های کشتار جمعی است اما صدام حسین را در استفاده از سلاح های شیمیایی علیه ایران در طول جنگ ایران و عراق یاری می کند؛ و اخیرا نیز با تروریست ها مبارزه می کند اما در همان زمان در کشورهایی مانند سوریه از آن ها به صورت مستقیم یا غیر مستقیم حمایت می کند. وقتی بحث از اعتماد به ایالات متحده باشد، مقامات ایرانی از این موارد و بسیاری از موارد مشابه سخن به میان می آورند. »

 

در انتهای این یادداشت آمده است: «همکاری آمریکا و ایران در واقع پیش نیاز حل بسیاری از بحران های خاورمیانه است. در صورت رعایت هفت اصل، ایالات متحده و ایران می توانند در درگیری های جاری بویژه در سوریه، یمن و بحرین همکاری نماید؛

 

 

1. حفظ تمامیت ارضی این کشورها

2. محترم شمردن حاکمیت اکثریت از طریق سیستم تقسیم قدرت البته همراه با تضمین حقوق اقلیت

3. انتخابات آزاد تحت نظارت سازمان ملل متحد

4. مذاکرات فراگیر میان پنج قدرت جهانی و پنج قدرت منطقه ای (ایران، ترکیه، مصر، عربستان سعودی و عراق)

5. مبارزه با تروریسم و علل ریشه ای آن به صورت جمعی و بدون تبعیض

6. ایجاد یک سیستم همکاری منطقه ای متشکل از ایران، عراق و کشورهای همکاری خلیج

7. تحقق منطقه عاری از تسلیحات هسته ای در خاورمیانه

 

منبع:جام نیوز

انتهای پیام/