در كتاب «ابو الحسين [الحسن]زيد بن جعفر محمدى» در «كوفه» ديدم كه «شيخ ابو عبد اللّه حسين بن عبيد اللّه غضائرى» نسخه‌اى قديمى به خط «شيخ ابو غالب احمد بن محمد زرارى» را به من نشان داد كه دعاهايى بدون ذكر سند در آن آمده بود. يكى از آن دعاها، دعاى شب غدير بود، به اين صورت:

اللَّهُمَّ إِنَّكَ دَعَوْتَنَا إِلَى سَبِيلِ طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ نَبِيِّكَ وَ وَصِيِّهِ وَ عِتْرَتِهِ دُعَاءً لَهُ نُورٌ وَ ضِيَاءٌ وَ بَهْجَةٌ وَ اسْتِنَارٌ فَدَعَانَا نَبِيُّكَ لِوَصِيِّهِ يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ فَوَفَّقْتَنَا لِلْإِصَابَةِ وَ سَدَّدْتَنَا لِلْإِجَابَةِ لِدُعَائِهِ فَأَنَبْنَا[1]إِلَيْكَ بِالْإِنَابَةِ وَ أَسْلَمْنَا لِنَبِيِّكَ قُلُوبَنَا وَ لِوَصِيِّهِ نُفُوسَنَا وَ لِمَا دَعَوْتَنَا إِلَيْهِ عُقُولَنَا فَتَمَّ لَنَا نُورُكَ يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ أَخْرِجِ الْبُغْضَ وَ الْمُنْكَرَ وَ الْغُلُوَّ لِأَمِينِكَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ مِنْ قُلُوبِنَا وَ نُفُوسِنَا وَ أَلْسِنَتِنَا وَ هُمُومِنَا وَ زِدْنَا مِنْ مُوَالاتِهِ وَ مَحَبَّتِهِ وَ مَوَدَّتِهِ لَهُ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ زِيَادَاتٍ لَا انْقِطَاعَ لَهَا وَ مُدَّةً لَا تَنَاهِيَ لَهَا وَ اجْعَلْنَا نُعَادِي لِوَلِيِّكَ مَنْ نَاصَبَهُ وَ نُوَالِي مَنْ أَحَبَّهُ وَ نَأْمُلُ بِذَلِكَ طَاعَتَكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ اللَّهُمَّ اجْعَلْ عَذَابَكَ وَ سَخَطَكَ عَلَى مَنْ نَاصَبَ وَلِيَّكَ وَ جَاحَدَ [وَ جَحَدَ] إِمَامَتَهُ وَ أَنْكَرَ وَلَايَتَهُ وَ قَدَّمْتَهُ أَيَّامَ فِتْنَتِكَ فِي كُلِّ عَصْرٍ وَ زَمَانٍ وَ أَوَانٍ‏ إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ[2] اللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ رَسُولِكَ وَ عَلِيٍّ وَلِيِّكَ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ حُجَجِكَ فَأَثْبِتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ وَ مُوَالاةِ أَوْلِيَائِكَ وَ مُعَادَاةِ أَعْدَائِكَ مَعَ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ تَجْمَعُهُمَا لِي وَ لِأَهْلِي وَ وُلْدِي وَ إِخْوَانِيَ الْمُؤْمِنِينَ‏ إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ[3]يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين‏

خداوندا، تو ما را به راه اطاعت از خود و اطاعت از پيامبرت و جانشين و خاندان او فراخواندى، فراخوانى كه از روشنايى، پرتو، برافروختگى و روشنگرى برخوردار است، سپس در روز غدير خم، پيامبرت ما را به سوى جانشينش فرا خوانده و تو ما را به انتخاب راه درست موفق گردانيده و در پاسخ مثبت به دعوت او يارى بخشيدى و بدين‌سان ما با تمام وجود به سوى تو بازگشتيم و دل‌هاى خود را به پيامبرت و جان‌هايمان را به جانشين او و عقل‌هاى خود را به آنچه ما را بدان فراخواندى، سپرديم و بدين ترتيب، نورت براى ما كامل گرديد، اى هدايت‌كننده‌ى گمراهان، بغض، ناخوشايندى و غلوّ نسبت به امانت‌دارت امير مؤمنان و امامانى را كه از فرزندان او هستند، از دل، جان، زبان و انديشه‌ى ما بيرون كن و سرسپردگى، محبت و دوستى ما نسبت به او و امامان بعد از او را چنان افزون كن كه هيچ گسست و پايانى براى آن نباشد و چنان مستدام بدار كه هيچ انتهايى براى آن نباشد و ما را چنان بگردان كه به واسطه‌ى ولى‌ات، با دشمنان او دشمن و با دوستان او دوست باشيم و مقصود ما از اين، اطاعت از تو باشد، اى مهربان‌ترين مهربانان. خداوندا، عذاب و خشم خود را بركسانى قرار ده كه با ولىّ تو دشمنى ورزيده و امامت و ولايت او را انكار نمودند، هم او كه در روزگار گرفتارى و آزمايش در هر عصر و زمان و لحظه مقدم داشته‌اى، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى. خدايا، به حق فرستاده‌ات حضرت محمد و ولى‌ات على و امامان بعد از او كه حجت‌هاى تواند، دل‌هاى ما را بر دينت و دوستى دوستان و دشمنى دشمنانت استوار بدار و خير دنيا و آخرت را براى من، خانواده، فرزندان و برادران مؤمنم فراهم كن، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.

[1] ) در برخى از نسخه‌ها به جاى اين لفظ، واژه‌ى «فأنلنا» آمده است كه چندان مناسب به نظر نمى‌رسد.

[2] ) سوره آل عمران، آیه 26.                     

[3] ) سوره آل عمران، آیه 26.

در برخى كتاب‌هاى دعا نمازى براى خصوص شب عيد غدير ذكر شده است و روشن است كه براساس حديث، نماز بهترين عملى است كه تشريع شده و از ناحيه‌ى شرع به ما رسيده است و اين سخن درباره‌ى همه‌ى نمازها جارى است. نحوه‌ى انجام اين نماز كه  ١٢  ركعت است و فقط در پايان ركعت دوازدهم سلام گفته شده و بعد از هر  ٢  ركعت به يك نشستن اكتفا مى‌شود، به اين صورت كه در هر ركعت، سوره‌ى «حمد» را  ١  بار و سوره‌ى «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» را  ١٠  بار و «آية الكرسى» را  ١  بار بخوان و در ركعت دوازدهم، سوره‌ى «حمد» را  ٧  بار و «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» را ٧ بار بخوان، آن‌گاه قنوت بگير و در حال قنوت اين دعا را بخوان:

معبودى به جز خدا نيست كه يگانه است و شريكى براى او نيست و فرمانروايى و ستايش از آن او است، زنده مى‌كند و مى‌ميراند و مى‌ميراند و زنده مى‌كند و او خود زنده‌اى است كه هرگز نمى‌ميرد و خير و خوبى به دست او است و بر هر چيز توانا است.

سپس ركوع و سجده به‌جا آور و در حال سجده، ١٠  بار بگو:

پاكا خدايى كه دانش او هر چيز را به شماره درآورده است، پاكا خدايى كه تسبيح جز بر او شايسته نيست، پاكا داراى بخشش و نعمت‌ها، پاكا خداى تفضل‌كننده و بخشنده، پاكا خداى سرفراز و گرامى، به گره‌گاه‌هاى سربلندى از عرشت و منتهاى رحمت از كتابت و به بزرگ‌ترين نام و سخنان كاملت از تو خواهانم كه بر فرستاده‌ات حضرت محمد و خاندان پاك و پاكيزه‌ى او درود فرستى و خواسته‌ى مرا درباره‌ى. . . برآورده سازى، به راستى كه تو شنوا و اجابت‌كننده‌اى.

[1] ) سوره محمد، آیه 19.                                                    

[2] ) سوره انعام، آیه 163

[3] ) سوره التغابن، آیه ١                                                      

[4] ) سوره آل عمران، آیه156

[5] ) سوره التغابن، آیه ١