شانههایش سنگین بود و راه نجات خویش را تنگ میدید. آفتاب که از مرکز آسمان به سمت مغرب پیش میرفت دستانش را بالا و بالاتر برد و آنقدر صدا کرد و ناله زد و اشک ریخت تا سرانجام بخشیده شد... اما غافل از آنکه، از قبل برای این بخشش دعوت شده بود. و آن روز را خداوند برای بازگشت دوباره بندگانش قرار داد تا در سرزمینی هبوط و از خویش به او سفر کنند... آری، عرفه، فرصتی دوباره برای استغفار و بازگشت بندگان قرار داده شد...
امام صادق (علیه السلام) فرمود: اگر شخصى گناهکار نتواند در شبهاى با برکت ماه رمضان بویژه شبهاى قدر، خود را معرض نسیم رحمت الهى قرار دهد و آمرزیده شود، او تا سال آینده بخشوده نمىشود مگر اینکه عرفه را درک کند و از امتیازات آن روز بهره گیرد.
و اما، عرفات مکانی است که حاجیان روز نهم ذی الحجه ، با لباس هایی سفید و یک دست در آن سرزمین وقوف میکنند ودر کنار کوه جبل الرحمه به دعا و راز و نیاز میپردازند. سپس حجاج بهسمت سرزمین مشعر الحرام حرکت میکنند تا در روز عید قربان در سرزمین منا باشند.
آمده است، که جبرائیل علیه السلام هنگامی که مناسک را به ابراهیم میآموخت، چون به عرفه رسید به او گفت «عرفت» و او پاسخ داد آری، لذا به این نام خوانده شد.
وجه دیگر اینکه مردم از اینجایگاه و در این سرزمین به گناه خود اعتراف میکنند. وصبر و شکیبایی برای رسیدن به آن معنی دیگر یا است که برای عرفه گفتهاند.
براى این روز اعمالی ذکر شده است:
۱- غسل که مستحب است قبل از زوال انجام شود.
۲- زیارت امام حسین علیه السلام،
که از هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد بالاتر است و احادیث، در کثرت فضیلت زیارت آن حضرت در این روز متواتر است و اگر کسى توفیق یابد که در این روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد ثوابش کمتر از کسى که در عرفات است نیست.
۳- بعد از نماز عصر پیش از آنکه مشغول به خواندن دعاهاى عرفه شود در زیر آسمان دو رکعت نماز بجا آورد و نزد حق تعالى به گناهان خود اعتراف و اقرار کند تا به ثواب عرفات رستگار شود و گناهانش آمرزیده گردد. پس چون وقت زوال شد زیر آسمان رَوَد و نماز ظهر و عصر را با رکوع و سجود نیکو به عمل آورد و چون فارغ شود دو رکعت نماز اقامه کند. در رکعت اوّل بعد از حمد، توحید و در دوم بعد از حمد، قُل یا اَیُّهَا الْکافِروُنَ خوانده شود. و بعد از آن چهار رکعت نماز گزارد که در هر رکعت بعد از حمد، توحید پنجاه مرتبه بخواند. که این نماز، همان نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است.
۴- شیخ کفعمى در مصباح فرموده مستحب است روزه روز عرفه براى کسى که ضعف پیدا نکند و مانع دعا خواندن او نشود.
۵- مستحب است غسل پیش از زوال و زیارت امام حسین علیه السلام در روز و شب عرفه.
۶- تسبیحات حضرت رسول صَلَّى اللهِ عَلِیهِ وَ آله در روز عرفه
و اما زیارت امام حسین در روز عرفه: خوشا به حال زائران اباعبدالله......
در مفاتیح الجنان: زیارت حضرت سید الشّهداء علیه السّلام که برابر هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد و بلکه افضل از این است، و روایات در کثرت فضیلت زیارت آن حضرت در این روز متواتر است [یعنی از افراد بسیاری نقل شدهاست] و اگر کسی در این روز توفیق یابد، که زیر قبّه مقدّسه آن حضرت باشد، ثوابش کمتر از کسیکه در عرفات باشد نیست، بلکه بیشتر و بیشتر است.
در این روز تنها حاجیان و زائران خانه خدا فرصت بهرهمندی ندارند بلکه در جای جای این کره خاکی که باشی میتوانی برای یک تولد و شروع دوباره آماده شوی. البته در این روز از یاد نبریم کسانی را که به دعای ما چشم دوختهاند....
روایتی از امام باقر ـ علیه السلام ـ آمده است که حضرت فرمودند: سریعترین دعایی که به هدف اجابت میرسد، دعایی است که یک برادر مؤمن، برای برادر مؤمن دیگرش میکند و پشت سر او برایش از خدا خیر میخواهد؛ نه در حضورش. یعنی هر کس برای دیگری دعا کند، به سرعت به اجابت میرسد. «فیقول له ملک موکّل به لبّیک»؛ وقتی این شخص شروع میکند به دعا کردن برای برادر مؤمنش و پشت سر او، آن فرشتهای که برای گرفتن دعاها موکّل شده است، جواب میدهد: بله! «و لک مثلاه» یعنی این چیزی که برای برادرت خواستی، برای خودت دو برابرش برآورده شد؛ یعنی همین که برای دیگری خیر خواستی و دعایش کردی، برای خودت دو برابرش منظور و مستجاب میشود.
انتهای پیام/