به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛ داریوش جهان‌پیمان مدیرکل دفتر بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی کشور گفت: این بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک به هیچ عنوان قابل انتقال به انسان نیست و با طاعون شایع در انسان‌ها فرق می‌کند.

وی ادامه داد: حیوانات نشخوارکننده نظیر گوسفند، بز، کل و قوچ به این بیماری ویروسی بسیار حساس هستند و در صورت مبتلا شدن به این بیماری تلفات زیادی می‌دهند.

دکتر داریوش جهان‌پیمان در پاسخ به این سوال که چه اقداماتی در زمینه تلفات چند روز اخیر حیوانات بر اثر این بیماری انجام داده‌اید؛ گفت: واکسن مورد نیاز استان زنجان تامین و تحویل داده شد. همچنین مواد ضد عفونی کننده موثر برای ضد عفونی کردن آب آبشخورها و محیط اطراف آبشخورها را در اختیار استان قرار داده‌ایم.

 وی همچنین ادامه داد: به کمک محیط زیست و استانداری زنجان توانسته‌ایم اطراف زیستگاهی که در منطقه شهرستان طارم ذکر شده را پوشش 100 درصد بدهیم همچنین گله‌های اهلی در این مناطق به طور کامل واکسینه شدند.

مدیر کل دفتر بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی در پاسخ به این سوال که برای کاهش شیوع طاعون چه کارهایی باید کرد، گفت: برای کاهش شیوع بیماری‌ طاعون نشخوارکنندگان کوچک و به تبع آن کاهش تلفات حیوانات مناطق حفاظت شده و اهلی در درجه اول بایستی میزان کافی از واکسن را در اختیار داشته باشیم تا این‌که بتوانیم قبل از فصل کوچ حیوانات واکسیناسیون را به طور کامل انجام دهیم. البته این موضوع را باید مدنظر قرار داد که کمبود واکسن در بعد جهانی آن هم وجود دارد و فقط در کشور ما مطرح نیست.

وی ادامه داد: برای اجرای واکسیناسیون به طور کامل بر روی گله‌ها قبل از کوچ، از نیمه‌ی اسفندماه سال جاری تا نیمه‌ی اردیبهشت سال بعد دام‌هایی که می‌خواهند به کوچ بروند را به طور کامل واکسن می‌زنیم.

دکتر داریوش جهان‌پیمان در خصوص نیاز کشور به واکسن طاعون، بیان کرد: نیاز کشور برای کنترل بیماری طاعون نشخوارکنندگان در استان‌های لرستان، فارس، خراسان و ... که به عنوان کانون شیوع این بیماری شناخته می‌شوند 26 میلیون دُز است این در حالی است که حدود 6 میلیون دُز از این واکسن در اختیار سازمان دامپزشکی کشور قرار گرفته است. کمبود 20 میلیون دُز از این واکسن فقط برای کنترل مناطق کانون این بیماری شیوع بیشتر این بیماری را به دنبال دارد.

وی در ادامه افزود: با احتساب پرت واکسن‌ها ما نیاز به 60 میلیون دُز واکسن در سال داریم. بر اساس برنامه ریشه‌کن کردن بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در سازمان دامپزشکی کشور بایستی دو بار کل جمعیت موجود حیوانات اهلی واکسینه شوند.

روش واکسن برای حیوانات اهلی، شدنی است نه مناطق حفاظت شده و زیستگاه‌های طبیعی

دکتر داریوش جهان‌پیمان در پاسخ به این سؤال که راه‌حل کنترل بیماری در بین حیوانات اهلی و حیات وحشی چگونه است، گفت: در خصوص دام‌های اهلی از روش واکسن برای پیشگیری استفاده می‌کنیم. اما برای حیوانات حیات وحش نمی‌توان از روش ترزیق واکسن استفاده کرد. به دلیل این‌که دسترسی به حیوانات حیات وحش در مناطقی که زندگی می‌کنند بسیار سخت است و وقتی که آن‌ها را بیهوش می‌کنیم بعد از به هوش آمدن دچار اختلالاتی می‌شوند که آن‌ها را دچار صدمات جدی می‌کند. گاهی اوقات این صدمات منجر به تلف شدن حیوانات می‌شود. برای حل این مشکل بایستی از تماس گله‌های اهلی با حیوانات حیات وحش جلوگیری کنیم و در مرحله بعد دام‌های اهلی نزدیک این مناطق را واکسینه کنیم تا شاهد تلفات این حیوانات نباشیم.

مدیرکل دفتر بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی سازمان دامپزشکی کشور، در پایان افزود: این بیماری از سال 1374 در ایران شناسایی شده است و از کشور عراق به وسیله واردات قاچاق دام به کشور وارد شده است. نحوه‌ی گرفتاری دام‌های وحشی تماس در آبشخورهای مشترک است.

انتهای پیام/