ابتدا هوشنگ کامکار در خصوص نحوهی شکلگیری و دلیل انتخاب آثار شفیعی کدکنی گفت: زمانی که سنندج بودم با کتاب «در کوچه باغهای نیشابور» آشنا شدم و زمانی هم که به دانشگاه تهران آمدم با عدهای روشن فکر جمع میشدیم و من برایشان این آثار را میخواندم. آنها میگفتند صدای خوبی دارم و همین هم باعث شد در این آلبوم همان دکلمهها را تکرار کنم. قطعات حلاج، آرایش خورشید، سوگ نامه و... از جمله قطعههای این آلبوم است.
وی ادامه داد: «کوچه بنفشهها» به سبک موسیقی ملی نوشته شده است، این نکته را هم باید بگویم که سالها پیش بود که اشاره کردم معنی موسیقی ارکسترال و سنتی باهم متفاوت است. خیلیها تصور میکنند که امروز توانستهاند در کار موسیقی خصوصا موسیقی ملی ما بدعت، نوآوری، خلاقیت را به وجود بیاورند اما چنین نیست. در واقع زمانی که میگوییم میخواهیم موسیقی ایرانی کار کنیم تمام سازهایمان هم باید ایرانی باشد.
کامکار افزود: در تمام کارهایی که کامکاران انجام دادهاند بانوان حضور داشتهاند و اولین حضور زن بر روی صحنه، آن هم بعد از انقلاب در کنسرت کامکاران بوده و این امر با همراهی یکی از مسئولان آن زمان صورت گرفت و تا الان حضور خانم هم به عنوان همخوان و هم تا حدودی نقش مستقل را توانسته رعایت کند.
وی همچنین از دلیل انتخاب حمیدرضا نوربخش گفت: علاوه بر صدای خوب، شخصیت هنری فرد هم بسیار مهم است، همچنین آمار فروش بالا اهمیت بسیاری دارد. آنچه مهم است اخلاق و شخصیت فرد است که نوربخش آن را داشت.
در ادامه حمیدرضا نوربخش در خصوص حضور خود در کنار خانواده کامکار عنوان کرد: ممنونم از هوشنگ کامکار به خاطر صحبتهایی که درباره من زد. زمانی که به من پیشنهاد این آلبوم را داد با کمال میل پذیرفتم و من همانند وی به استاد شفیعی کدکنی دلبستگی داشتم. درخصوص بحث ژانر موسیقی و اینکه نامها به طور مشخص معین شود را ما در شورای عالی بررسی میکنیم و نوع آن هم از طرف کامکار تعریفها ارائه میشود.
وی ادامه داد: ما نباید تنها خواننده را محوریت یک اجرا قراردهیم بلکه نوازندگان و سایر را هم باید در کنار یکدیگر قرار داد.
در ادامه صبا کامکار با ابراز خوشحالی از همکاری برای ساخت این آلبوم اظهار داشت:خوشحالم توانستم به عنوان فرزند یک هنرمند روی پلهای بایستم که پدرم ایستاده بود و این را هم میدانم که باید متواضع باشم و قدر جایگاهم را بدانم.
وی ادامه داد: من تنها در آثار پدرم اجرا داشتم زیرا از نحوه شکلگیری آن تا به ثمر نشستنش در جریان آن هستم و به نوعی با گوشت و پوستم احساسشان میکنم.
انتهای پیام/