زهرا عاملی، ترانهسرا، مجری و بازیگر در گفتگو با خبرنگار
حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در رابطه با شایعه پراکنیهای موجود در فضای مجازی گفت. در برخی از سایتها ذکر شده است که من متولد بابل در سال 1359 هستم که این موضوع صحت ندارد، من متولد تهران در سال 67 هستم و با وجود این که به هموطنان عزیز شمال ایران ارادت دارم ولی باید بگویم اصالت من به ارومیه بر میگردد نه بابل.
عاملی در خصوص راهاندازه کارگاه ترانه و هدف ایجاد این کارگاه گفت: کارگاه ترانه در سال 91 با همکاری یکی دوستان هنرمندان راهاندازی شد که مسئولیت برگزاری دورههای اول این کارگاه بر عهده ایشان بود و در دوره دوم، من نیز وارد این کارگاه شدم.
وی افزود: هدف راهاندازی این کارگاه نحوه صحیح نوشتن ترانه است، با هنرجویانی که برای ثبتنام به این کارگاه مراجعه میکنند مصاحبه میشود و همچنین عزیزانی که استعداد ترانه گفتن را دارند ولی طریقه نوشتن ترانه و اصول آن را نمیدانند، استقبال میکنیم و آموزشهای لازم را برایشان مهیا کرده و آنان را راهنمایی میکنیم.
عاملی در رابطه با «کتاب 12» که به تازگی منتشر شده افزود: طرح جلد این کتاب برگرفته از اولین دفتر شعر من است که مربوط به سال 85 میشود، در این سال اولین شعرهای حرفهای من شکل گرفت، البته ناگفته نماند در سال 84 فعالیت خودم را در حوزه ترانه آغاز کردم.
عاملی در خصوص عنوان این کتاب «کتاب 12» افزود: دلیل انتخاب عنوان «کتاب 12» برای کتابم این است: معمولاً برای ترانههایم اسمی نمیگذارم، اشعارم را شماره گذاری کردهام و تمامی آنها را با شمارهایشان میشناسم، از ابتدا هم نامگذاری ترانهها برایم بسیار سخت بود، به همین دلیل اکثراً ترانههایم توسط دوستان خوانندهام که خواندن ترانهها را بر عهده دارند تعیین میشوند و این امر کار من را بسیار آسان میکند.
وی افزود: جای برخی از ترانههایم در این کتاب نقطهچین گذاشتهام و دلیل این کار مجوز نگرفتن آن ترانههاست من هنوز هم بعد از گذشت 10 سال نوشتن ترانه سبک خاصی را برای خود انتخاب نکردهام و بر این اصل معتقدم که آنچه از در بر آید لاجرم بر دل نشیند.
عاملی در رابطه با انتشار «کتاب 12» گفت: در واقع اکثر مردم با ترانههای خالی از ملودی ارتباط برقرار نمیکنند و خیلی برایشان جذابیت ندارد، بر این تربیب تصمیم گرفتم ترانههایم را در قالب یک کتاب ارائه دهم تا شاید بتوانم در ارتباط مردم با ترانه کمی تأثیرگذار باشم.
وی افزود: شاید در همین روزها ترانههایم را به صورت دکلمه و با صدای خودم وارد عرصه موسیقی کنم عاملی در خصوص ورود خود به حوزه ترانه و همچنین چگونی القاء شدن ترانههای خود گفت: من با آلبوم فصل پاییزی با صدای احسان خواجهامیری وارد عرصه ترانه شدم و این حرفه را بر صورت جدی در آلبوم منو رها کن با صدای مهدی یراحی آغاز کردم؛ ناگفته نماند در دوران دانشجوییام، در کلاسهای دکتر قیصر امینپور به عنوان مهمان حضور داشتم و در این مدت از دانش ایشان بهرهمند شدم.
وی افزود: القاء شدن ترانه واژه درستی نیست، به نظر من ترانهها در ذهن میجوشند و هیچ زمان و مکان مشخصی را نمیشناسند.
عاملی عنوان کرد: ترانه گفتن برای موسیقی روشهای متعددی دارد یکی از آن روشها که نسبتاً کار آسانتر نیست، گفتن ترانه و هماهنگ کردن موزیک با ریتم ترانه است و دیگری هماهنگ کردن ترانه با ریتم موسیقی است که این روش نسبت به روش قبلی به جهت محدود شدن ترانهسرا دشوارتر است.
وی افزود: از ترانههایی که آقایان مهدی یراحی و احسان خواجه امیری اجرا کردهاند بسیار راضی هستم والبته به کرات با بعضی از اجراها ارتباط برقرار نکردهام و گاهاً در انتخاب بعضی از خوانندگان برای اجرای ترانههایم اشتباه کردهام.
عاملی در خصوص حسادتهای ترانهسرایان عنوان کرد: فکر نمیکنم در بین ترانهسرایان حسادت جایی داشته باشد البته این موضوع قطعیت ندارد، من نهایتاً میتوانم در رابطه با خودم نظر دهم.
وی عنوان کرد: در وجود من حسادت نیست. نمیخواهم خود را خوب جلوه کنم ولی در حقیقت به جای حسادت اخلاقهای بد دیگری دارم مثل زود قضاوت کردن و تند حرف زدن.
وی افزود: سرودن ترانه یک حرکت فردیست و در نهایت تبدیل به یک حرکت گروهی میشود و احتمال این وجود دارد که در فعالیتهای گروهی اندک حسادتی ایجاد شود.
عاملی در ربطه با ایجاد تنوع خوانندهها گفت: ترانه گفتن یک زبان است و ترانهسرا از طریق خواننده با مخاطبان خود ارتباط برقرار میکنند.
ما در جهانی زندگی میکنیم که همه چیز رو به تغییر است و موسیقی نیز از این امر مستثنا نیست؛ اگر این زبان با فرهنگ جامعه رشد نکند و یا به اصطلاح تک زبانه باشد برای مخاطب تکراری میشود.
عاملی عنوان کرد: مردم عادی زمانی که از زبان محاوره فاصله میگیرند فکر میکنند شعر سرودهاند و البته نمیتوان نام آن را شعر و نام فرد را شاعر گذاشت.
عاملی خاطرنشان کرد: من به عنوان یک ترانه سرا از همه دوستان خواننده و هنرمندم میخواهم که با توجه بیشتری به ترانههای شاعر توجه کنند.
انتهای پیام/