افرادی که نزدیک نیروگاه‌های هسته‌ای مشهور دنیا زندگی می‌کنند به صورت پنهان در معرض خطر ابتلا به نوع خاصی از بیماری‌ها قرار دارند.

به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان کارشناسان هشدار می‌دهند اثرات مخربی که در حوادث بزرگ هسته‌ای در جهان به وجود می‌آید تنها نابودی تاسیسات و سلامت جسمی افراد نیست، بلکه به لحاظ روانی نیز افراد دچار آسیب دیدگی شدید می‌شوند.

عوارض پنهان سلامت افرادی که اطراف نیروگاه‌های هسته‌ای زندگی می‌کنند + تصاویر

گفتنی است،‌ افرادی که تحت تاثیر یک فاجعه هسته‌ای قرار می‌گیرند احتمال بیشتری دارد که دچار اختلالات روانی مانند اختلال استرس، افسردگی و اختلال هراس ناشی از سانحه قرار گیرند.

عوارض پنهان سلامت افرادی که اطراف نیروگاه‌های هسته‌ای زندگی می‌کنند + تصاویر

بررسی‌ها نشان می‌دهند، بر اساس تحقیقات دانشمندان که در مجله لانست به مناسبت هفتادمین سالگرد بمباران اتمی آمریکا در مناطق هیروشیما و ناکازاکی ژاپن به چاپ رسیده است مواردی چون نیاز به تخلیه خانه‌ها، ترس و دیدن مناظر تخریب شده در اثر بمباران اتمی و یا آلودگی رادیو اکتیو می‌تواند اثرات مخرب بر سلامت روان افراد از خود بر جای بگزارد.

عوارض پنهان سلامت افرادی که اطراف نیروگاه‌های هسته‌ای زندگی می‌کنند + تصاویر

بر اساس تحقیقات محقق دانشگاه علوم پزشکی فوکوشیمای کشور  ژاپن، (FMU)، با وجود اینکه تا به حال در حوادث هسته‌ای رخ داده در جهان تعداد بسیار اندکی از مردم آسیب دیده‌آند اما اثرات روانی مخرب آن بر روی میلیون‌ها انسان ماندگار بوده است. 

لازم به ذکر است حوادث هسته‌ای عظیم در دنیا نادر است اما 5 مورد از آنها بسیار شدید بوده و در طول 60 سال گذشته رخ داده که عبارتند از انفجار منطقه Kyshtym کشور روسیه در سال 1957،‌ انفجار در windscale کشور انگلستان در سال 1957، انفجار در مایل آیلند ایالات متحده در سال 1979، انفجار در نیروگاه چرنوبیل کشور اوکراین (اتحاد جماهیر شوروی سابق) در سال 1986 و در نهایت انفجار در نیروگاه فوکوشیما کشور ژاپن در سال 2011 که این موارد به جز بمباران اتمی ژاپن توسط آمریکا در جریان جنگ جهانی دوم است. 

کارشناسان در سال 2006 نیز یک گزارش در خصوص وضعیت سلامت روانی افراد ساکن در اطراف نیروگاه چرنوبیل به سازمان ملل متحد ارائه کردند که بر اساس آن با گذشت 20 سال از این حادثه میزان افسردگی و اختلال استرس بین اهالی بومی بالاتر از حد نرمال است. 

با وجود اینکه اهالی بومی در معرض تابش بسیار ضعیف تشعشات هسته‌ای قرار گرفته‌اند اما این میزان اشعه آنها را دچار بیماری‌های روانی بویژه استرس و افسردگی کرده است. 

در جدیدترین سانحه هسته‌ای در جهان، در نیروگاه فوکوشیما کشور ژاپن نیز کارشناسان عنوان کرده‌اند باوجود دور بسیار اندک تابش اشعه به ساکنین محلی میزان مشکلات روانی، روان پریشی، اختلال استرس و هراس در این مناطق افزایش چشمگیری یافته است.

محققان اعلام کرده‌اند پس از وقوع نشت اشعه رادیواکتیو از نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما بلافاصله حدود 170 هزار نفر از ساکنین تا شعاع 30 کیلومتری از نیروگاه از منازل خود تخلیه شدند اما با این وجود و همزمان با بازگشت اهالی به منازل خود انواع بیماری‌های روانی در منطقه مشاهده شده است.

کارشناسان اعلام کرده‌اند بررسی وضعیت سلامت روانی افرادی که در جهان در نزدیکی نیروگاه‌های هسته‌ای جهان زندگیمی‌کنند می‌تواند اطلاعاتی جامع در اختیار پژوهشگران در خصوص اثرات تشعشات هسته‌ای بر افراد بگذارد.

انتهای پیام/ 
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۳
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۳:۱۰ ۱۶ مرداد ۱۳۹۴
چرا حق ما پرتوکاران به طور کامل پرداخت نمیشه؟ چرا قانونی که سالهاست تصویب شده به طور کامل اجرا نمیشه؟
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۱:۵۴ ۱۵ مرداد ۱۳۹۴
هدف از قانون اشعه باستناد ماده 1 ، حفاظت مردم و پرتوکاران است.
چرا وزارت بهداشت باستناد تبصره ذیل ماده 23 از قانون اشعه ، جهت حفظ سلامت مردم و بخصوص پرتوکاران شاغل در مراکز درمانی برای سلامت کار وارد نمی شود؟!!!!!!!!!!!!!!!!!
Iran (Islamic Republic of)
shamshiri
۲۰:۴۰ ۱۵ مرداد ۱۳۹۴
من یک پرتوکارم
یک پرتوکار از همان روز اول که وارد دانشگاه می شود با تمام مشکلات این شغل و تمام عوارض احتمالی پرتوها آشنا می شود و آگاهانه قدم در این مسیر می گذارد، کاملا آگاهانه و فداکارانه.
یک پرتوکار درمانی علاوه بر مشکلاتی که سایر کادر درمان از جمله قرارگرفتن در معرض انواع بیماری ها، شیفت های شبانه و ... تحمل میکند در معرض انواع پرتوهای یونیزان مثل ایکس و گاما قرار میگیرد. ولی نه تنها از مزایای بعضی از رشته های کادر درمان بی نصیب است از مزایای شغلی خود نیز بی بهره مانده است.
با همه این مشکلات من یک پرتوکارم، چشم طب، مشکلات بیماران را برای پزشکان ظاهر میکنم. هر روز که وارد بخش تشخیصی می شوم با لبخند در معرض اشعه ایکس قرار میگیرم در حالی که با شنیدن (ایکس ری) همه افراد باید از محدوده دور شوند من همانم که مواد رادیواکتیو را آماده میکنم و به بیماران تزریق میکنم و من همانم که بیماران سرطانی را با مواد رادیواکتیو درمان میکنم.
من از همان روز اول فهمیده ام که لازمه شغل من فداکاریست.
ولی سوالی که جوابی برای آن ندارم این است:
آیا گذشتن از حق و حقوقم و نداشتن دیگر حقوق کادر درمان هم بخشی از این فداکاریست؟؟؟
آخرین اخبار