باشگاه خبرنگاران جوان بررسی می کند؛
بازار داغ کاسبی در سالنهای نمایش!/ آرزوی از دست رفته تئاتری‌ها
این روزها تجارت سالنهای نمایش موضوع دیگری است که با واکنشهای شدیدی از طرف هنرمندان روبرو شد درواقع پای تجارت و کاسبی در هنر نمایش باز شده و سالن ها به هرقیمتی مخاطب جذب می‌کنند.
به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان - عطیه آقابابایی؛ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سال 94 را سال تئاتر نام گذاری کرد اما مثل اینکه این نام گذاری چندان خوشایند نیست و شرایط تئاتر علاوه بر اینکه هیچ تغییری نکرده بلکه بدتر نیز شده است.
این روزها تجارت سالنهای نمایش موضوع دیگری است که با واکنشهای شدیدی از طرف هنرمندان روبرو شد درواقع پای تجارت و کاسبی در هنر نمایش باز شده و سالن ها به هرقیمتی مخاطب جذب می‌کنند.
طاهری مدیر سابق مرکز هنرهای نمایشی استعفایی جنجالی در واکنش به عملکرد مرادخانی داده بود. او در بند ششم استعفای پرکنایه خود به یک سیاست مرادخانی اعتراضی جدی کرده بود او متعرض بود به «بهای بیش از حّد دادن به سیاست‌های اقتصادی هنر و تلاش در جهت درآمدزا کردن هنر به هر قیمتی».
این بند استعفای حسین طاهری شاید هشداری بود درباره تجارت سالن ها،روندی که این روزها معاونت هنری تحت عنوان اقتصاد هنر پیش گرفته است، و اهالی تئاتر به این نوع نگاه مدیریت معترضند.
بازار کاسبی سالنها و مشکلات دیگر درعرصه تئاتر باعث شده هنرمندان در فضای سختی اثری را به روی صحنه ببرند به همین دلیل با سه تن از هنرمندان این عرصه گفتگو کردیم.
*سالنها به اسم تئاتر خصوصی بیزینس می‌کنند
علیرضا مهران بازیگر تئاتر در خصوص تجارت سالنها گفت: چهار سالی است که موضوع تجارت در سالنهای دولتی و نیمه دولتی ذهن اهالی تئاتر را درگیر کرده و ادامه‌ی این روند نیز به ضرر تئاتر خواهد بود البته یکی از دلایل اصلی آغاز تجارت در سالنها مدیریت ناکارآمد و عدم برنامه‌ریزی است.
وی با اشاره به تئاتر خصوصی گفت: ما مدام حرف از تئاتر خصوصی می‌زنیم اما وقتی در دل کار می‌رویم می‌بینیم که ضررهایش بیش از محاسنش است.
مهران تصریح کرد: سالنها به اسم تئاتر خصوصی بیزینس می‌کنند و مدیران مجموعه‌ها برای درآمدزایی با گروه‌های نمایش خاصی قرار داد می‌بندند در واقع گروه‌هایی که از لحاظ مالی و ارتباطات وضعیت خوبی با مدیران دارند راحت‌تر می‌توانند در برخی سالنها اجرا کنند.
وی افزود: در گذشته به گونه‌ای بود که دولت به ما کمک هزینه و بودجه می‌داد و متأسفانه اکنون طوری شده که ما باید کار کنیم و به دولت پول بدهیم.
مهران گفت: قرار است در تالار حافظ که اتفاقاً سالنی دولتی است نمایشی را به روی صحنه ببریم و هر شب باید 900 هزار تومان اجاره بدهیم این است که می‌گویم همه چیز معکوس شده و هنرمند باید به دولت پول بدهد.
وی با تأکید بر اینکه کیفیت آثار برای مدیران مجموعه‌ها اهمیت ندارد بیان کرد: روزی همه آرزوی اجرا در تالار وحدت را داشتند اما حال جنبه‌ی تجارت بر کیفیت ارجح‌تر است.
مهران در خصوص سالنهای خصوصی اظهار داشت: متأسفانه در سالنهای خصوصی گروه‌هایی می‌تواند فعالیت کنند که تهیه‌کننده داشته باشند چرا که سالنهای خصوصی شبی 500 هزار تومان دریافت می‌کنند اما سالن خصوصی تعریف مشخص دارد که درآمدزایی هم ذیل همان تعریف قرار می‌گیرد. سؤال من این است که سالنهای دولتی چرا باید آن‌قدر پول بگیرند.
وی عنوان کرد: هر سال بودجه‌ای برای تئاتر تعیین می‌شود اما یک چهارم این بودجه هم برای تئاتر هزینه نشده بلکه صرف همایش‌ها و جشنواره‌ها می‌شود به نظر من مدیران دوست ندارند تئاتری داشته باشیم.
مهران با اشاره به تالار وحدت که سانی نیمه دولتی است عنوان کرد: متأسفانه بنیاد رودکی ساز خودش را می‌زند و مرکز هنرهای نمایشی هم تعریف خودش را دارد و این موضوع باعث بی‌برنامگی مجموعه‌ی تالار وحدت شده است و کسی روی این سالن نظارت درستی ندارد.
وی تصریح کرد الآن د تالار کارگردانی اثری را در این سالن اجرا می‌کند که الفبای تئاتر را نمی‌داند و فقط توانسته حرفه‌ای‌های تئاتر را دور هم جمع کند.
مهران خاطرنشان کرد: اکنون من باید در مورد نمایش و تولیدات نمایشی مصاحبه کنم اما ما را به جایی کشاندن که در مورد اقتصاد تئاتر صحبت می‌کنیم مسئله ای که ارتباطی به هنرمند ندارد.
*مثل اینکه تئاتر برای دولت اهمیت ندارد
رضا گوران کارگردان ضمن اشاره به روندی که سالنهای دولتی در پیش گرفتند اظهار داشت: چنانچه سالن خصوصی درصدی را از هنرمندان دریافت می‌کند به دلیل آن است که باید نیازهای مادی خود را رفع کند اما اینکه سالنهای دولتی این روش را پیش بگیرند، اشتباه است.
وی ادامه داد: سالنهای دولتی بودجه برای تولید و مرمت دارند و نباید از هنرمند هم پولی بگیرند، متأسفانه بودجه‌ی تئاتر به بودجه حمایتی تبدیل شده و این سیاست غلط موجب شده سالنها برای تأمین نیازهای مالی‌شان با هر قیمتی مخاطب جذب کنند.
گوران تصریح کرد: دولت نباید وارد عمل شود و بودجه‌ی مستقل به سالنها بدهد یا از لحاظ سخت افزاری تعداد سالنها را افزایش دهد 20 سال است که ارشاد هیچ سالنی را نساخته.
وی افزود: هنرمندان خودشان به صورت مستقل سالن می‌سازند و این کار بسیار ارزشمندی است اما نباید دولت خودش را کنار بکشد در صورتی که متولی اصلی فرهنگ خود دولت است. و به این شکل به سمت تئاتر خصوصی رفتن، اشتباه است.
گوران اظهار داشت: مشکل ما این است که سالن دولتی مثل سالن خصوصی عمل می‌کند دولت باید به تئاتر بودجه دهد نه اینکه از هنرمندان پولی هم بگیرد قرار نیست هنرمند بودجه‌ی دولت را تأمین کند.
وی گفت: من معنی نام‌گذاری سال تئاتر را نمی‌فهمم وقتی هنوز تئاتر را به عنوان یک حرفه نمی‌شناسیم انتخاب عنوان تئاتر در سال 94 برایم جذابیت ندارد.
گوران با اشاره به تالار وحدت بیان کرد: تالار وحدت محل تئاترهای فاخر است سؤال اصلی اینجاست چرا هنرمند بزرگی چون رفیعی نمی‌تواند به راحتی سالن بگیرد اما برخی‌ها با پول سالن می‌گیرند.
وی خاطرنشان کرد: دولت هیچ برنامه‌ای برای تئاتر ندارد مثل اینکه تئاتر برایشان مهم نیست.
*سالنهای خصوصی شریف‌تر از تالارهای دولتی کار می‌کنند
تینو صالحی بازیگر و کارگردان تئاتر در خصوص مسائل پیش آمده از وضعیت سالنهای دولتی گفت: سال‌ها است بحث تجارت سالنها وجود داشته اما هیچ وقت مثل الآن تئاتر تجاری هیچ‌کس را آزاد نداده بد چرا که اجرای تئاترهای مجازی به سالنهای حرفه‌ای و معتبر کشور کشیده شده است.
وی ادامه داد: به نظر من تجارت تئاتر باید در مرزها و حریم خودش قرار بگیرد و مسئله‌ای که پیش آمده این است که مرزها شکسته شده و آن‌ها وارد حریم سالنهای حرفه‌ای تئاتر شدند.
صالحی تصریح کرد: تئاتر متعالی از بین خواهد رفت و این اخطار را هم خانه‌ی تئاتر در بیانیه خود اعلام کرد اما ندیدم که مسئولی توجه کند.
وی افزود: به نظر من اگر کسی می‌خواهد به تئاتر تجاری پافشاری کند باید در مرز و محیط خودش قرار بگیرد.
صالحی گفت: تالار وحدت یک زمانی ملی بود و فقط بزرگان تئاتر و نامداران می‌توانستند در آنجا اجرا کنند یادم نمی‌رود اولین باری که جلوی صحنه رفتم همه‌ی تنم می‌لرزید ولی مثل اینکه الآن وحدت را از ابهت انداختند.
وی خاطرنشان کرد: الآن تالارهای خصوصی بسیار شریف‌تر از سالنهای دولتی عمل می‌کنند و چقدر هم مورد استقبال قرار گرفتند.
انتهای پیام/
