استفاده از تلفن همراه پيش تر نگراني هايي را ميان كاربران اين وسيله ايجاد كرده بود، به طوري كه بارها مسئله هايي درباره احتمال ايجاد تومورهاي مغزي در پي استفاده از تلفن همراه مطرح شد كه همين موضوع دانشمندان را به بررسي تاثير امواج الكترومغناطيسي اين وسيله روي مغز سوق داد، اما نتيجه عكسي از اين مطالعات به دست آمد.

تا كنون نيز هيچ نشانه اي از آسيب ديدگي در اين بخش از مغز (نزديكي گوشي) با استفاده از تلفن همراه، ديده نشده است. محققان در اين آزمايش از47 داوطلب، اسكن مغزي گرفتند تا تغييرات گلوكزهاي متابوليسم شده مغز آنان را هنگام استفاده از گوشي تلفن همراه، بررسي كنند. محققان در پي اين آزمايش دريافتند 50 دقيقه مكالمه با تلفن همراه، متابوليسم گلوكز را در بخش هاي مغزي نزديك به گوشي تا هفت درصد افزايش مي دهد. مطالعات جديد محققان وجود هرگونه تاثير مخرب از اين وسيله را روي مغز رد كرد. اين مطالعات نشان مي دهد، امواج راديويي ناشي از استفاده از تلفن همراه، بخش هايي از مغز را كه در نزديكي آنتن تلفن قرار دارند، فعال تر مي كند.

با تمام این حرفها، عده اي بالا رفتن سوخت و ساز در سلول هاي مغزي را نشانه بدي دانسته و از آن به عنوان زمينه ساز ايجاد تومورها ياد كرده اند و عده اي ديگر اين افزايش سوخت و ساز را به "افزايش فعاليت" تعبير كرده و آن را مثبت در نظر گرفته اند.‏ ‏

حقيقت امر اين است كه كل اين ماجرا چيز چندان جديدي نيست و تنها درصد و آمار ارائه شده در تحقيق فوق است كه جديد به نظر مي رسد، قبلا هم طي تحقيقاتي اعلام شده بود كه امواج الكترومغناطيس موبايل مي توانند توسط پوست و بافت هاي مجاور جذب شوند و حرارت به صورت موضعي كمي بالا رود، اين بالا رفتن حرارت و افزايش جريان خون موضعي ناشي از آن مي تواند باعث افزايش مصرف انرژي و افزايش سوخت و ساز در سلول هاي مغزي ناحيه شود.

سازمان جهاني بهداشت از سال 1996 پروژه اي بين المللي را با نام پروژه ميادين الكترومغناطيس (EMF Project) آغاز كرده است كه در آن به جمع آوري شواهد مرتبط با تاثير امواج الكترومغناطيس در سلامت افراد مي پردازد، با اين حال اين سازمان اعلام مي كند كه تاكنون هيچ نشانه محكمي براي عوارض موبايل در سلامتي نيافته است و تنها مورد ثابت شده، افزايش ميزان سوانح رانندگي به دنبال استفاده از موبايل است (كه طبعا ربطي به امواج الكترومغناطيس ندارد) البته با توجه به اين كه بيشتر سرطان ها و تومورها روندي تدريجي دارند و گاه تا علامت دار و قابل تشخيص شدن آن ها ده ها سال طول مي كشد و از رواج تلفن همراه نيز كمتر از دو دهه مي گذرد، نمي توان به صراحت نقش امواج موبايل در شكل گيري چنين تومورهايي را رد يا تاييد كرد و بايد منتظر تحقيقاتي كه در سال هاي آينده انجام خواهند شد باشيم. ‏