پیمان قانع طراح صحنه برنامه «عقیق» در خصوص جزئیات طراحی و دغدغه‌های کنونی خود در گفتگو با خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران، گفت: با توجه به فضای مذهبی برنامه و حضور مهمانانی که اغلب از غرب به اینجا آمده‌اند از یک فرم منظم مکعبی شکل که کاملاً فرمی مذهبی است استفاده شده است و از المان آب به خاطر پاکی و امید به زندگی بهره گرفته‌ام.

وی بیان کرد: در طراحی‌هایی که انجام می دهم در حال رقابت با خودم هستم نه با برنامه و فکر می‌کنم این بهتر است. در برنامه‌هایی که طراحی‌های آن‌ها را بر عهده دارم سعی می‌کنم در ابتدا برنامه از نظر ژانر، اجرا و نوع گفتگو بسنجم، سپس کار خود را آغاز کنم.

قانع با بیان این مطلب افزود: در برنامه «عقیق» زمانی پانزده روزه برای ساخت استخر و پنج روز و بیست‌ودو ساعته طراحی دکور زمان برده است. خط فکری و حس و حال برنامه «عقیق» به هم شبیه هستند. برنامه «عقیق» دارای فرمی هندی است. نور در آن کم نیست و همین باعث شده است که شادتر به نظر برسد.

قانع عنوان کرد: تلویزیون ما تنها و شاید جزء نادرترین رسانه‌های جهان باشد که برنامه‌های بسیاری مانند ورزشی، هنری، آشپزی و... را می‌سازد بنابراین و با توجه به اینکه تعداد استودیوها کم نیست، با این حجم برنامه، فضا محدودتر و امکانات مالی نیز کمتر می‌شوند.در این شرایط کار برای ما پر مسئولیت است. برنامه‌سازی در ایام شلوغ باعث مقایسه ما با خودمان می‌شود. بنابراین کمی کار خسته‌تر می‌شود چرا که باید در این شرایط بروز کنیم. انتظار برای کارهای جدید به دشواری کار اضافه می‌کند.

وی اظهار داشت: در طراحی‌های خود از کودکان کمک زیادی می‌گیریم. در صحبت‌هایی که با بچه‌های هفت هشت ساله دارم کلیدهایی را به من می‌دهند که شاید تا به حال به آن‌ها فکر نکرده‌ام. بهتر است در مهد کودک و یا مراکز آموزشی کارگاه‌های مختلف هنری مانند فیلم‌نامه‌نویسی، داستان‌نویسی و... گنجانده شود. چرا که آن‌ها فهم بسیار بالایی دارند و پتانسیل‌های بسیار خوبی بین‌ آن‌ها وجود دارد.

قانع بیان کرد: امیدوارم انتقاداتی که به دکورها می‌شوند کمی منطقی‌تر شوند. کسانی که ما را نقد می‌کنند از فضای کاری ما دور بوده و آن را نمی‌شناسند بنا‌بر‌این انتقادات آن سلیقه‌ای می‌شود. اگر من در مورد مسئله‌ای اطلاعات نداشته باشم، نظری راجع به آن نمی‌دهم.

وی عنوان کرد: بیشتر نقدهای که وجود دارد چه در تلویزیون و چه در استیج‌ها به صورتی است که منتقدان یا برنامه ها را ندیده‌اند و یا در یک قالب کلی به آن نگاه نمی‌کنند. برنامه را باید به صورت مجموعه‌ای متشکل از اجرا، تهیه‌کنندگی، دکلمه و دیگر عوامل دید. اکثر کسانی که در مورد ایده‌ها نظر می‌دهند اغلب مختصات استودیو را نمی‌شناسند و بیشتر ایده‌های آنان فضایی بوده و امکان پیاده شدن را ندارند. حتی کسانی که مختصات استودیو را می‌شناسند، بیشتر مواقع در ارائه خود به تکرار می‌رسند.

این طراح دکور در پایان گفت: سعی می‌کنم تا جایی که امکان دارد و فرصت داشته باشم به تماشای برنامه‌های تلویزیون بپردازم به دلیل اینکه لازمه حرفه من دیدن برنامه‌ها و کارهای همکاران من است. کسی که در تلویزیون نگاه نمی‌کند نمی‌تواند نظری راجع به دکورهای و ویژگی‌های آن‌ها داشته باشند.

انتهای پیام/