به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران؛ هنر و مباحث مربوط به آن همیشه مسئله مورد علاقه ایرانیان بوده است. همانطور که جمله معروف "هنر‌نزد ایرانیان است و‌بس" می‌گوید، ملت ایران هنر‌دوست و هنرمند هستند. در این‌جا اولین هنرمندان ایرانی را به شما معرفی می‌کنیم.

اولین ملتی که تئاتر را پایه‌گذاری کرد یونانیان بودند اما در ایران هنر تئاتر در سال 1293 هجری‌قمری مقارن با 1255 هجری شمسی به همت محمد‌ حسن‌‌خان اعتماد‌السلطنه و میرزا علی‌اکبر مزین‌الدوله نقاش باشی راه‌اندازی شد. اولین سالن تئاتر در ایران «آرامیان‌تبریز» بود.

اُپرا، خیمه شب بازی، پانتو‌میم، نمایش رو‌حوضی، تعزیه‌خوانی، نقاشی، نمایش عروسکی و تئاتر خیابانی از گونه‌های هنر تئاتر هستند.

اولین تئاتر ایران در رشت شروع به کار کرد و نخستین تئاتر زنان در ایران نمایش "آدم‌و‌حوا" بود که جمعیت‌نسوان وطن‌خواه در تهران اجرا کردند.

در سال 1290 نخستین مکان مستقل نمایش در ایران به نام "تئاتر‌ملی" تأسیس شد. ریاست این مجموعه بر عهده عبد‌الکریم خان محقق‌الدوله بود که امکانات و بودجه خود را از محل خیریه آموزش و پرورش تأمین می‌کرد و در اختیار نمایش و تئاتر می‌گذاشت. فعالیت‌های تئاتر ملی موجب‌شد که تئاتر هنری مستقل شود که از نظر مالی هم قادر بود نیاز خود را تأمین کند. عده‌ای از دانشجویان نیز که برای تحصیل به خارج از کشور رفته بودند و در رشته تئاتر تحصیل می‌کردند با دست پر به ایران باز‌گشتند و بنای تئاتر نوین ایران را طرح‌ریزی کردند.

آزاده رومی اولین زن نمایشگر زنان ساسانیان است که خنیاگر بهرام گور بوده است. وی نقالی موسیقایی انجام می‌داد.

اولین کسی که نت و آهنگ موسیقی را مدون کرد و از حالت‌ سماعی به صورت مکتوب درآورد، صفی‌الدین‌ارموی متولد ارومیه بود که کتاب موسیقی خود را به نام "ادوار" تألیف کرد.

شعبه موزیک دار‌الفنون نخستین مدرسه موسیقی در ایران است که در سال 1248 شمسی به ریاست مسیو‌لومر فرانسوی تأسیس شد.

مزین‌الدوله نقاش‌باشی نخستین کتاب موسیقی که توسط مسیو‌لومر نوشته شده بود به فارسی برگرداند و در دسترس هنرجویان قرار داد. در سال 1312 تعلیم موسیقی رسماً در برنامه مدارس قرار گرفت، اولین‌پیانویی که به ایران وارد شد از طرف‌ناپلئون امپراطور فرانسه به فتحعلی‌شاه قاجار اهدا شده بود که مشیر همایون شهر‌داد، استاد پیانو این وسیله موسیقی را برای نخستین بار در سال 1314 در منزل عضد‌الدوله دیده بود.

اولین هیأت ارکستر موسیقی از نامی‌ترین نوازندگان آن‌دور، تشکیل شد. ابوالحسن‌صبا (رئیس ارکستر، ابراهیم منصوری و مهدی خالقی (نوازنده‌ویولن)، مرتضی نی‌داوود موسی معروفی و عبدالحسین شهنازی (تار) حبیب سماعی (سنتور) مرتضی محبوبی و (جواد معروفی (پیانو) و حسین تهرانی (حزب) اعضای نخستین گروه ارکستر بودند.

از سال 1330 گروه "ارکستر‌نوین" تشکیل شد که رهبری آن بر عهده استاد علینقی‌وزیری اولین ارکستری بود که آهنگ‌های موسیقی ایرانی را با هارمونی اجرا می‌کرد. خواننده آن هم عبدالعلی وزیری بود. این ارکستر قطعات بی‌کلام و هم اجرا می‌کرد.

حسن هنگ‌آفرین قدیمی‌ترین نوازنده‌ویولن در ایران بوده است، اما تقی دانشور (اعلم‌السلطان) اولین ایرانی بود که با‌ویولن آشنا شد.

سرور‌الملک نخستین ایرانی بود که پیانو را کوک ایرانی کرد تا آهنگ‌های ملی ایران را بتواند بنوازد.

محمد‌صادق‌ خان سرور‌الملک استاد و نوازنده بی‌نظیر سنتور به یادگیری پیانو اقدام کرد و اولین کسی بود که روی پیانو کوک ایرانی را انجام داد.

سعدی حسنی در کتاب تاریخ موسیقی درباره پیدایش موسیقی نوین ایرانی نوشته است: نخستین تحول واقعی در موسیقی را غلامحسین درویش از سال 1251 تا 5-130 آغاز کرد.

درویش با اضافه کردن سیم به تار آن را شش سیم کرد و خبری نو و متفاوت ایجاد کرد.

مجید ضر‌غامی و ماهنامه گزارش فیلم اولین تقویم سینمایی ایران را طراحی کردند. در این تقویم مقادیر نقاش هنرمندان بود که در سال 1376 تهیه و منتشر شد.

احمد امامی در سال 1330 با بازی در فیلم "کمر‌شکن" از رشته ورزشی کشتی به سینما وارد شد.

عزت‌الله انتظامی اولین هنرمند‌ی‌ است که در جشنواره فیلم شیکاگو موفق به کسب جایزه اول به خاطر بازی در فیلم "گاو" شد، وی هم‌چنین اولین هنر‌مندی است که در جشنواره پنجم فیلم فجر به عنوان بازیگر نقش اول شناخته شد. این انتخاب بخاطر بازی او در فیلم «اجاره‌نشین‌ها» بود.

انتظامی هم‌چنین در هفتمین و دهمین جشنواره فجر هم بهترین بازیگر نقش اول مرد شد و اولین هنرمندی بود که در رأی‌گیری بهترین بازیگران سینما رتبه را کسب کرد.

میرزا ابو‌الحسن‌غفاری مشهور به صنیع‌الملک فرزند میرزا‌محمد غفاری که بزرگترین نقش عصر قاجاریه بود در محافل هنری او را رافائل ایران نام نهاده بودند، موسس اولین مدرسه نقاشی، نقاشخانه و گالری نقاشی در ایران است.

میرعلی تبریزی در زمان تیموریان زندگی کرده است وی خط نستعلیق را که روش خطی مشهور در ایران است اختراع کرد و پس از وی مرتضی قلی‌خان شاملو خط شکسته نستعلیق را مرسوم کرد.

میرزا‌آقا تبریزی اولین نمایشنامه‌نویس ایرانی است. وی دارای ذهنی تیز‌‌هوش و سیاسی بوده است و وقایع را از دیدگاه سیاسی و اجتماعی نگاه کرده و توانسته است با بهره‌گیری از فن تئاتر به نقادی هم بپردازد.

ناصرالدین شاه قاجار اولین عکاس ایرانی بوده است. وی به دلیل علاقه به عکس گرفتن از مادرش مهد‌علیا و همسران و زنان حرمسرا، عکاسی را از شخصی فرانسوی به نام "موسیو‌ گارلیان" آموخت.

اولین زن عکاس ایرانی هم اشرف‌السلطنه همسر محمد‌حسن خان اعتماد‌السلطنه بوده است.

نخستین شاعر زن ایرانی؛ آتوسا دختر کوروش هخامنشی ملکه 28 کشور آسیایی در زمان داریوش بود.

اولین شاعر نامدار شیخ احمد نشانی ملقب به "ملای‌جزیری" است. دیوان شعر او به همت انتشار است سروش منتشر شد.

انتهای پیام/