من سلطان نیستم، لبو هستم!
زمانی که برای کار به تایلند رفت نمی‌دانست شروع روزهای سیاه زندگی‌اش است و قطار زندگی‌اش در مسیر جرم و خلاف به حرکت ادامه می‌دهد.
به گزارش باشگاه شبانه (باشگاه خبرنگاران)،حامد معروف به حامد لبو، حالا به اتهام گردنبندقاپی دستگیر شده و مدعی است توبه کرده و برای همیشه می خواهد جرم را کنار بگذارد. به زودی دومین فرزندش به دنیا می‌آید و او به جای این که کنار همسرش باشد ، باید پشت میله های زندان منتظر شنیدن خبر تولد فرزندش باشد.
ماجرای زندگی پر فراز و نشیب او را از زبان خودش بخوانید:
خودت را معرفی کن؟
حامد 45ساله و متاهل هستم. به دلیل این که اغلب اوقات در زندان بودم فرزندم مرا کم دیده است و علاقه کمی به من دارد، اما عاشق او هستم و همیشه دلم برایش تنگ می شود.
چرا به تو لقب لبو داده اند؟
به خاطر جوش هایی که در صورتم دارم صورتم همیشه قرمز است به همین دلیل دوستانم به من لبو می گویند.
سابقه کیفری داری؟
3 بار داخل کشور به اتهام سرقت و گردنبند قاپی و یک بار در تایلند زندانی شدم.
چرا در تایلند زندانی شدی؟
تمام بدبختی های من از خارج رفتن شروع شد. پدرم چندسال قبل برای کار به ژاپن رفت بعد از بازگشت او، من برای کار به آنجا رفتم. در ماه های اول کار پیدا نکردم و او مجبور بود برایم از تهران پول قرض کرده و بفرستد. من ناموس برایم مهم است در همان ایام، برخی جوانان می خواستند یک دختر ایرانی را مورد آزار و اذیت قرار دهند که من با آنها درگیر شدم و به زندان افتادم. آنها پول هایم را سرقت کردند که من برای پس گرفتن پول ها مجبور شدم در ایران هم به دنبال آنها بگردم و مشکلاتم آغاز شد.
چه مشکلاتی؟
وقتی به ایران آمدم ابتدا با همسرم که معلم است، ازدواج کردم. همه چیز خوب بود تا این که کار خوبی پیدا نکردم و مجبور بودم پول طلبکارانی را که پدرم از آنها قرض گرفته و برای من به ژاپن فرستاده بود، بپردازم. برای همین شش سال قبل برای اولین بار تصمیم به سرقت گرفتم. ابتدا قصدم سرقت از منزل بود امابه دلیل ریسک بالا و احتمال دستگیر شدن تصمیم به کیف قاپی گرفتم. به همین خاطر موتورسیکلت سیاه رنگی را خریدم تا با آن سرقت کنم.
در چه مناطقی سرقت می کردی؟
بیشتر در مناطق مرکزی تهران سرقت می کردم؛ خیابان مفتح،طالقانی و بهشتی . بعد از ده کیف قاپی متوجه شدم این کار پول زیادی ندارد و به درد نمی خورد. بدهی های پدرم هم مانده بود.سرانجام هم یک روز هنگام سرقت کیف زنی دستگیر شدم.
بعد از دستگیری چند ماه در زندان بودی؟
حدود 4 ماه در زندان بودم و بعد آزاد شدم. فکر می کنم سال 89 بود که به زندان کرج رفتم. آنجا با چند مجرم دیگر هم بند بودیم که در آنجا برای اولین بار جرقه های گردنبند قاپی در ذهنم زده شد. چون می دانستم طلا را با قیمت بالا می خرند و می توانم از این طریق به راحتی بدهی هایم را بدهم. در کیف قاپی پول زیادی گیرم نیامد و زن ها به جای پول فقط در کیفشان لوازم آرایش حمل می کردند.
اولین گردنبند قاپی را چه زمانی انجام دادی؟
اولین بار سال 90 یک گردنبند را در خیابان مطهری از گردن زن جوانی زدم. او در حال عبور از خیابان بود که باد روسری اش را تکان داد و من متوجه گردنبند گران قیمت شدم به همین خاطر با موتور از کنارش رد شدم و در کمتر از 2 ثانیه گردنبند را قاپیدم.
2 ثانیه؟
بله باور نمی کنید. خیلی راحت شاید در نگاه اول هم مالباخته متوجه سرقت نشود.
بعد چه کردی؟
گردنبند را آن موقع 300 هزار تومان به یک مالخر که در زندان با او آشنا شده بودم فروختم. کم کم از پولی که به دست می آوردم خوشم آمد و به این کار ادامه دادم که برای بار دوم دستگیر شدم و به زندان افتادم. اما بالاخره توانستم آن بدهی ها را بدهم غافل از این که نمی دانستم چه بلایی دارد سرم می آید.
چه بلایی؟
با شکایت مالباخته ها تازه متوجه شدم باید خسارت آنها را بدهم و رد مال کنم. نتوانستم اموال آنها را برگردانم به همین دلیل یک سال و سه ماه در زندان ماندم.
چگونه آزاد شدی؟
عده ای مهلت دادند تا اموال آنها را بازگردانم. تعدادی با پس گرفتن مال از مالخر به اموالشان رسیدند و رضایت دادند. اما در مجموع نزدیک 180 میلیون تومانی به مالباختگان بدهکار بودم. مرخصی گرفتم و به بیرون از زندان آمدم. در زمان مرخصی برای این که بدهی ها را بدهم دوباره دست به سرقت زدم. هفت ماه مهلت داشتم بدهی ها را بدهم به همین خاطر بازهم با موتور مشکی رنگ به گردنبند قاپی ادامه دادم تا این که بعد از نزدیک به 150 فقره گردنبندقاپی دستگیر شدم. آن روز گردنبند یک مرد را در میدان هفت تیر زدم که او داد و بیداد راه انداخت. مردم هم مرا دستگیر کردند. خواستم گردنبند را بخورم تا گیر نیفتم اما موفق نشدم.
گردنبند ها را به چه کسی می فروختی؟
سه مالخر در شرق تهران بودند که گردنبند ها را به هر کدام که در آن زمان پول نقد داشتند می فروختم.
هر گردنبند را چقدر می فروختی؟
هر گردنبند را بین یک تا دو میلیون تومان به آنها می فروختم. به حسن که مالخر اصلی بود بیشتر از 80 رشته گردنبند فروختم.
پول هایش را چه کردی؟
هیچی. 180 میلیون تومان را به مالباخته های قبلی دادم تا رضایتشان را بگیرم. بقیه را هم خرج زندگی کردم.
در اعترافاتت در پلیس آگاهی به مخفیگاهی معروف به دخمه اشاره کردی. از آنجا بگو.
باور کنید نمی دانم دخمه را چه کسی در رسانه ها اعلام کرد. من مخفیگاه یا دخمه ندارم. من با همسر و فرزندم زندگی می کنم و شب و روز آنجا هستم. موضوع دخمه را به دروغ اعلام کرده اند تا جرم من را سنگین نشان دهند.
آخرین بار در دخمه دستگیر نشدی؟
نه. آخرین بار ماموران به در خانه ام آمدند و من با آنها همکاری کردم و حتی اجازه دادم خانه را بازرسی کنند.
نمی ترسیدی دوربین ها چهره ات را ثبت کنند؟
من در همه سرقت ها ماسک فیلتردار آلودگی هوا می زدم و مطمئن بودم چهره ام شناسایی نمی شود.
برخی از مالباختگان گفته اند ماسک ترسناک به صورتت می زدی و باعث وحشت آنها می شدی تا دزدی را راحت انجام دهی.
کدام ترساندن. من در کمتر از یک ثانیه بدون آسیب رساندن به مالباخته گردنبند را می قاپیدم. هرکس ادعا کند من او را ترسانده ام را بیاورید تا رودررو بگویم که من باعث ترساندن کسی نشده ام. مگر می شود با ماسک ترسناک در شهر تردد کرد؟
از چه کسانی بیشتر سرقت می کردی؟
بیشتر سرقت هایم را از زنان مسن انجام می دادم. در خیابان ها با موتور پرسه می زدم وقتی متوجه گردنبند می شدم آن را در کمترین زمان سرقت و فرار می کردم.
چرا به تو لقب سلطان گردنبند قاپی ایران را داده اند؟
برخی روزنامه ها هرچه می خواهند می نویسند و به عواقب آن فکر نمی کنند. من سلطان نیستم، فقط لبو هستم. من فقط برای جلب رضایت شاکیان مجبور به سرقت شدم. خانواده من همه تحصیلکرده اند. برادر و خواهرانم وکیل، دکتر و مهندس هستند و همسرم نیز معلم است.
می دانی چه مجازاتی در انتظارت است؟
من جلوی قاضی پرونده توبه کرده ام و قول دادم دیگر دست به سرقت نزنم. می دانم توبه گرگ مرگ است اما یک فرصت دیگر بدهید تا کنار زن و بچه ام بار دیگر به زندگی ادامه دهم و دست از رفتارهای زشتم بردارم. باور کنید دیگر نمی خواهم حامد لبو باشم. می خواهم انسان دیگری باشم و زندگی جدیدی را شروع کنم.
حرف آخر . . .
از همسرم که معلم است شرمنده ام. او با همه سختی ها کنارم بود و بزودی بچه دومم به دنیا می آید. شرمنده مادرم شدم که با این سن برای پیگیری کار من هر روز باید به دادسرا بیاید. من از تمام مالباختگان عذرخواهی می کنم و یک فرصت می خواهم تا جبران کنم. باور کنید توبه کرده ام و نمی خواهم سمت سرقت بروم.
انتهای پیام/
ماجرای زندگی پر فراز و نشیب او را از زبان خودش بخوانید:
خودت را معرفی کن؟
حامد 45ساله و متاهل هستم. به دلیل این که اغلب اوقات در زندان بودم فرزندم مرا کم دیده است و علاقه کمی به من دارد، اما عاشق او هستم و همیشه دلم برایش تنگ می شود.
چرا به تو لقب لبو داده اند؟
به خاطر جوش هایی که در صورتم دارم صورتم همیشه قرمز است به همین دلیل دوستانم به من لبو می گویند.
سابقه کیفری داری؟
3 بار داخل کشور به اتهام سرقت و گردنبند قاپی و یک بار در تایلند زندانی شدم.
چرا در تایلند زندانی شدی؟
تمام بدبختی های من از خارج رفتن شروع شد. پدرم چندسال قبل برای کار به ژاپن رفت بعد از بازگشت او، من برای کار به آنجا رفتم. در ماه های اول کار پیدا نکردم و او مجبور بود برایم از تهران پول قرض کرده و بفرستد. من ناموس برایم مهم است در همان ایام، برخی جوانان می خواستند یک دختر ایرانی را مورد آزار و اذیت قرار دهند که من با آنها درگیر شدم و به زندان افتادم. آنها پول هایم را سرقت کردند که من برای پس گرفتن پول ها مجبور شدم در ایران هم به دنبال آنها بگردم و مشکلاتم آغاز شد.
چه مشکلاتی؟
وقتی به ایران آمدم ابتدا با همسرم که معلم است، ازدواج کردم. همه چیز خوب بود تا این که کار خوبی پیدا نکردم و مجبور بودم پول طلبکارانی را که پدرم از آنها قرض گرفته و برای من به ژاپن فرستاده بود، بپردازم. برای همین شش سال قبل برای اولین بار تصمیم به سرقت گرفتم. ابتدا قصدم سرقت از منزل بود امابه دلیل ریسک بالا و احتمال دستگیر شدن تصمیم به کیف قاپی گرفتم. به همین خاطر موتورسیکلت سیاه رنگی را خریدم تا با آن سرقت کنم.
در چه مناطقی سرقت می کردی؟
بیشتر در مناطق مرکزی تهران سرقت می کردم؛ خیابان مفتح،طالقانی و بهشتی . بعد از ده کیف قاپی متوجه شدم این کار پول زیادی ندارد و به درد نمی خورد. بدهی های پدرم هم مانده بود.سرانجام هم یک روز هنگام سرقت کیف زنی دستگیر شدم.
بعد از دستگیری چند ماه در زندان بودی؟
حدود 4 ماه در زندان بودم و بعد آزاد شدم. فکر می کنم سال 89 بود که به زندان کرج رفتم. آنجا با چند مجرم دیگر هم بند بودیم که در آنجا برای اولین بار جرقه های گردنبند قاپی در ذهنم زده شد. چون می دانستم طلا را با قیمت بالا می خرند و می توانم از این طریق به راحتی بدهی هایم را بدهم. در کیف قاپی پول زیادی گیرم نیامد و زن ها به جای پول فقط در کیفشان لوازم آرایش حمل می کردند.
اولین گردنبند قاپی را چه زمانی انجام دادی؟
اولین بار سال 90 یک گردنبند را در خیابان مطهری از گردن زن جوانی زدم. او در حال عبور از خیابان بود که باد روسری اش را تکان داد و من متوجه گردنبند گران قیمت شدم به همین خاطر با موتور از کنارش رد شدم و در کمتر از 2 ثانیه گردنبند را قاپیدم.
2 ثانیه؟
بله باور نمی کنید. خیلی راحت شاید در نگاه اول هم مالباخته متوجه سرقت نشود.
بعد چه کردی؟
گردنبند را آن موقع 300 هزار تومان به یک مالخر که در زندان با او آشنا شده بودم فروختم. کم کم از پولی که به دست می آوردم خوشم آمد و به این کار ادامه دادم که برای بار دوم دستگیر شدم و به زندان افتادم. اما بالاخره توانستم آن بدهی ها را بدهم غافل از این که نمی دانستم چه بلایی دارد سرم می آید.
چه بلایی؟
با شکایت مالباخته ها تازه متوجه شدم باید خسارت آنها را بدهم و رد مال کنم. نتوانستم اموال آنها را برگردانم به همین دلیل یک سال و سه ماه در زندان ماندم.
چگونه آزاد شدی؟
عده ای مهلت دادند تا اموال آنها را بازگردانم. تعدادی با پس گرفتن مال از مالخر به اموالشان رسیدند و رضایت دادند. اما در مجموع نزدیک 180 میلیون تومانی به مالباختگان بدهکار بودم. مرخصی گرفتم و به بیرون از زندان آمدم. در زمان مرخصی برای این که بدهی ها را بدهم دوباره دست به سرقت زدم. هفت ماه مهلت داشتم بدهی ها را بدهم به همین خاطر بازهم با موتور مشکی رنگ به گردنبند قاپی ادامه دادم تا این که بعد از نزدیک به 150 فقره گردنبندقاپی دستگیر شدم. آن روز گردنبند یک مرد را در میدان هفت تیر زدم که او داد و بیداد راه انداخت. مردم هم مرا دستگیر کردند. خواستم گردنبند را بخورم تا گیر نیفتم اما موفق نشدم.
گردنبند ها را به چه کسی می فروختی؟
سه مالخر در شرق تهران بودند که گردنبند ها را به هر کدام که در آن زمان پول نقد داشتند می فروختم.
هر گردنبند را چقدر می فروختی؟
هر گردنبند را بین یک تا دو میلیون تومان به آنها می فروختم. به حسن که مالخر اصلی بود بیشتر از 80 رشته گردنبند فروختم.
پول هایش را چه کردی؟
هیچی. 180 میلیون تومان را به مالباخته های قبلی دادم تا رضایتشان را بگیرم. بقیه را هم خرج زندگی کردم.
در اعترافاتت در پلیس آگاهی به مخفیگاهی معروف به دخمه اشاره کردی. از آنجا بگو.
باور کنید نمی دانم دخمه را چه کسی در رسانه ها اعلام کرد. من مخفیگاه یا دخمه ندارم. من با همسر و فرزندم زندگی می کنم و شب و روز آنجا هستم. موضوع دخمه را به دروغ اعلام کرده اند تا جرم من را سنگین نشان دهند.
آخرین بار در دخمه دستگیر نشدی؟
نه. آخرین بار ماموران به در خانه ام آمدند و من با آنها همکاری کردم و حتی اجازه دادم خانه را بازرسی کنند.
نمی ترسیدی دوربین ها چهره ات را ثبت کنند؟
من در همه سرقت ها ماسک فیلتردار آلودگی هوا می زدم و مطمئن بودم چهره ام شناسایی نمی شود.
برخی از مالباختگان گفته اند ماسک ترسناک به صورتت می زدی و باعث وحشت آنها می شدی تا دزدی را راحت انجام دهی.
کدام ترساندن. من در کمتر از یک ثانیه بدون آسیب رساندن به مالباخته گردنبند را می قاپیدم. هرکس ادعا کند من او را ترسانده ام را بیاورید تا رودررو بگویم که من باعث ترساندن کسی نشده ام. مگر می شود با ماسک ترسناک در شهر تردد کرد؟
از چه کسانی بیشتر سرقت می کردی؟
بیشتر سرقت هایم را از زنان مسن انجام می دادم. در خیابان ها با موتور پرسه می زدم وقتی متوجه گردنبند می شدم آن را در کمترین زمان سرقت و فرار می کردم.
چرا به تو لقب سلطان گردنبند قاپی ایران را داده اند؟
برخی روزنامه ها هرچه می خواهند می نویسند و به عواقب آن فکر نمی کنند. من سلطان نیستم، فقط لبو هستم. من فقط برای جلب رضایت شاکیان مجبور به سرقت شدم. خانواده من همه تحصیلکرده اند. برادر و خواهرانم وکیل، دکتر و مهندس هستند و همسرم نیز معلم است.
می دانی چه مجازاتی در انتظارت است؟
من جلوی قاضی پرونده توبه کرده ام و قول دادم دیگر دست به سرقت نزنم. می دانم توبه گرگ مرگ است اما یک فرصت دیگر بدهید تا کنار زن و بچه ام بار دیگر به زندگی ادامه دهم و دست از رفتارهای زشتم بردارم. باور کنید دیگر نمی خواهم حامد لبو باشم. می خواهم انسان دیگری باشم و زندگی جدیدی را شروع کنم.
حرف آخر . . .
از همسرم که معلم است شرمنده ام. او با همه سختی ها کنارم بود و بزودی بچه دومم به دنیا می آید. شرمنده مادرم شدم که با این سن برای پیگیری کار من هر روز باید به دادسرا بیاید. من از تمام مالباختگان عذرخواهی می کنم و یک فرصت می خواهم تا جبران کنم. باور کنید توبه کرده ام و نمی خواهم سمت سرقت بروم.
انتهای پیام/
