یک روانشناس در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران مطرح کرد:
تنبیه بدنی منشا رفتار تهاجمی در کودکان است
یک روانشناس گفت: تنبیه بدنی منشا رفتار تهاجمی در کودکان است و والدین به منظور منضبط کردن رفتار فرزندانشان آنها را مورد سرزنش و تنبیه بدنی قرار می دهند.
فاطمه منفرد پویا روانشناس شخصیتی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، با اشاره به اینکه تنبیه بدنی کودکان موجب رفتار تهاجمی می‌شود، اظهار کرد: بیشتر والدین اعتقاد دارند که اگر کودک خطایی مرتکب شد به منظور منضبط کردن،باید او را تنبیه کرد کودکانی که به طور مرتب مورد تنبیه قرار می‌گیرند در مقایسه با کودکانی که هیچگاه تنبیه نمی‌شوند از 5سالگی رفتار تهاجمی پیدا می‌کنند پرخاشگری، فریاد زدن و بدرفتاری با دیگران از نشانه‌های رفتارهای تهاجمی کودکان است که کتک می خورند.
وی ادامه داد: کودک تا 2سالگی توانایی تشخیص خوب و بد را ندارد در نتیجه هر گونه تلاش در جهت منضبط کردن و محدود کردن یک کودک دو ساله نه تنها بی فایده است بلکه در ذهن او اینگونه تلقی می‌شود که من بد هستم و کسی مرا دوست ندارد که در این صورت کودک حس بی اعتمادی نسبت به دنیای خود و هر انچه در آن است پیدا خواهد کرد.
منفرد پویا تصریح کرد: رفتارهای نامطلوب کودکان غالبا محصول فرعی اکتشاف‌های معصومانه آنها است ممکن است کودک کاری انجام دهد که والدین را به شدت ناراحت کند اما عصبانیت پاسخ صحیحی نیست چرا که به کودک رفتار مناسب را آموزش نمی‌دهد.
روانشناس عنوان کرد: کودک از اینکه پدر ومادرش ناراحت هستند احساس بدی می‌کند ولی نمی‌داند چه کار اشتباهی انجام داده است در نتیجه شرمنده کردن کودک یا فریاد زدن بر سر او موجب کاهش اعتماد به نفس او می‌شود در صورتی که کودک احساس کند که در هر حال فرد ناخوشایندی است، جایی برای تلاش در جهت بهبود رفتارش باقی نخواهد ماند.
وی اذعان کرد: کتک زدن کودک این پیغام را به او می‌فرستد که برطرف کردن تعارض‌ها با برخورد فیزیکی پذیرفتنی است در این حالت کودک احساس می‌کند که مجاز است هنگام مخالفت با دیگران از نیروی بدنی استفاده کند.
منفرد پویا بیان کرد: کودکان با در آغوش گرفتن، تشویق و توجهات مثبت بزرگ می‌شوند پاسخ کودک به رفتاری که مورد توجه قرار نمی‌گیرد، متوقف کردن آن رفتار است در نتیجه بهتر است به رفتار دلخواه از سوی کودکان توجه کنیدو به رفتار ناخواسته بی‌توجه باشید.
روانشناس در پایان گفت: کودکان نیاز دارند پیامدهای مثبتی بشنوند در نتیجه تقویت مثبت باید سریع باشد ون بلافاصله پس از دیدن رفتار خوب به کودک پیام مثبت دهید در صورتی که والدین از تنبیه بدنی پرهیز و از روش‌های غیر بدنی استفاده کنند، کودکان نیز در سنین بالاتر بهتر رفتار خواهند کرد.
انتهای پیام/
وی ادامه داد: کودک تا 2سالگی توانایی تشخیص خوب و بد را ندارد در نتیجه هر گونه تلاش در جهت منضبط کردن و محدود کردن یک کودک دو ساله نه تنها بی فایده است بلکه در ذهن او اینگونه تلقی می‌شود که من بد هستم و کسی مرا دوست ندارد که در این صورت کودک حس بی اعتمادی نسبت به دنیای خود و هر انچه در آن است پیدا خواهد کرد.
منفرد پویا تصریح کرد: رفتارهای نامطلوب کودکان غالبا محصول فرعی اکتشاف‌های معصومانه آنها است ممکن است کودک کاری انجام دهد که والدین را به شدت ناراحت کند اما عصبانیت پاسخ صحیحی نیست چرا که به کودک رفتار مناسب را آموزش نمی‌دهد.
روانشناس عنوان کرد: کودک از اینکه پدر ومادرش ناراحت هستند احساس بدی می‌کند ولی نمی‌داند چه کار اشتباهی انجام داده است در نتیجه شرمنده کردن کودک یا فریاد زدن بر سر او موجب کاهش اعتماد به نفس او می‌شود در صورتی که کودک احساس کند که در هر حال فرد ناخوشایندی است، جایی برای تلاش در جهت بهبود رفتارش باقی نخواهد ماند.
وی اذعان کرد: کتک زدن کودک این پیغام را به او می‌فرستد که برطرف کردن تعارض‌ها با برخورد فیزیکی پذیرفتنی است در این حالت کودک احساس می‌کند که مجاز است هنگام مخالفت با دیگران از نیروی بدنی استفاده کند.
منفرد پویا بیان کرد: کودکان با در آغوش گرفتن، تشویق و توجهات مثبت بزرگ می‌شوند پاسخ کودک به رفتاری که مورد توجه قرار نمی‌گیرد، متوقف کردن آن رفتار است در نتیجه بهتر است به رفتار دلخواه از سوی کودکان توجه کنیدو به رفتار ناخواسته بی‌توجه باشید.
روانشناس در پایان گفت: کودکان نیاز دارند پیامدهای مثبتی بشنوند در نتیجه تقویت مثبت باید سریع باشد ون بلافاصله پس از دیدن رفتار خوب به کودک پیام مثبت دهید در صورتی که والدین از تنبیه بدنی پرهیز و از روش‌های غیر بدنی استفاده کنند، کودکان نیز در سنین بالاتر بهتر رفتار خواهند کرد.
انتهای پیام/
