ماجرای شفای نویسنده کتاب خاتون دو سرا

به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران؛ مرحوم حجّة  الاسلام سیدعلی نقی فیض الاسلام که ترجمه او بر نهج البلاغه ، و صحیفه سجادیه و قرآن ، او را در محافل علمی و در همه جای کشور، معروف و مشهور نموده است، بسال 1324 هجری قمری در سده (خمینی شهر) اصفهان متولد شد، و به سال 1405 هجری قمری ( 24 ) اردیبهشت 1364 شمسی ) در سن 81 سالگی دار دنیا را وداع گفت ، و در قطعه 18 بهشت زهراء ردیف 103 قبر شماره 5 به خاک سپرده شد.

وی دارای عمر بابرکت بود و کتابهای بسیار و ارزنده ای از خود به یارگار گذاشت.

از جمله کتابهای او، کتابی است بنام ((خاتون دوسرا)) که ترجمه کتاب ((سیدتناالمعصومۀ زینب الکبری )) (ع ) می باشد.

وی در مقدمه این کتاب، مطلبی را درباره انگیزه نگارش این کتاب نوشت که خلاصه اش این است :

به مرضی گرفتار شدم ، که طول کشید و مداوای پزشکان مؤ ثر نشد، برای طلب شفا، همراه خانواده به کربلا رفتم ، و بیماریم بیشتر شد به نجف اشرف رفتم ، همچنان بیماری مرا سخت در فشار قرار داده است ، تا اینکه روزی در نجف اشرف یکی از دوستان که از زائران بود مرا با عده ای از علماء به خانه خود دعوت کرد، به خانه او رفتیم ، در آن مجلس ، یکی از علما فرمود:

پدرم می گفت هر گاه حاجت و خواسته ای داری ، خداوند متعال را سه بار به نام حضرت زینب کبری (س ) بخوان که بدون شک ، خداوند خواسته ات را روا می سازد، من هم سه بار خداوند را به مقام زینب کبری (س ) خواندم و شفایم را از خداوند خواستم ، به علاوه نذر کردم که اگر سلامتی خود را باز یابم ، کتابی در شرح زندگی حضرت زینب (ع ) بنویسم ، سپاس خدای را که پس از مدت کوتاهی شفا یافتم و سپس با یادآوری یکی از دخترانم به نذر خود وفا کرده و این کتاب (خاتون دو سرا) را نوشتم .

مرحوم فیض السلام این کتاب را شب یکشنبه 25 صفر 1395 هجری قمری شروع کرده و غروب روز جمعه 15 جمادی الاولی همان سال به پایان رساند.

به این ترتیب با توسل به پیشگاه شیرزن کربلا حضرت زینب (ع ) نتیجه گرفت و به نذر خود وفا کرد.