در حال حاضر قسمت‌های اعظم بنا فرو ریخته، ولی آثار کلی ساختمان هم چنان محفوظ مانده. در سمت باختر داخل تنگه و در دست اندازهای کوه، حصاری محکم از قلوه سنگ وگچ، با ظرافتی خاص احداث شده.


 مشخصات معماری بنا و مصالح به کار رفته در آن نشان می‌دهد که قلعه از آثار دوره قاجار است.

در میان تنگه و در مقابل قلعه شیخ، در مسیر جریان آب رودخانه، بقایای یک آسیاب آبی بر جای مانده است که گفته می شود در زمان های گذشته قابل استفاده بوده ولی در حال حاضر تخریب شده است. این اثر به اواسط دوره اسلامی و شاید قبل از آن مربوط باشد.


این دژ مستحکم از سمت غربی به دیواره کوه تکیه زده و دیواره شرقی آن با سنگ و گچ تا بالاتر از سطح بام قلعه بنا شده است.

دیوار دژ دارای چند کنگره و دژ دیده بانی می باشد و برای تنگه و دیواره محافظ خوبی به شمار می آید. ارتفاع دیوار دژ از بلندترین نقطه ۵/۱۴ متر است.


دژ چهار اتاق و تنها یک در ورودی از ضلع شمالی دارد. از پشت بام دژ ۱۷ پله از کوه کنده شده که به انتهای جنوبی دیوار شرق و محل دیده بانی منتهی می‌شود. این دریچه دیده بانی دایره‌ای شکل است و از آنجا معبر و تنگه به خوبی قابل مشاهده است.


انتهای پیام/ز