در گذشته مهمترین سودمندی آن برای روستاه های پایین دست استفاده از منابع آب برای مصرف شرب، کشاورزی و گردشگری موردی جوامع محلی بوده و تا اواخر دهه ۵۰ برای شهرنشینان نامی نا آشنا بوده و کمتر مورد استفاده گردشگری فشرده قرار گرفته است.


اما از اوائل دهه ۶۰ این منطقه بتدریج توسط گروه‌های کوهنوردی و گردشگران طبیعت معرفی گردید و به لحاظ زیبایی‌های خیره کننده و چشم انداز طبیعی منحصربه‌فرد، توسط بازدیدکنندگان علاقه‌مند بهشت گمشده نام گذاری گردید.


در حال حاضر در حدود ۶ ماه از سال در فصول بهار و تابستان منطقه مورد استفاده بازدیدکنندگان قرار می‎گیرد و در چهار ماه اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد بیشترین بازدیدکنندگان به منطقه مراجعه میکنند.


انتهای پیام/ز