یک پایگاه اینترنتی آمریکایی نوشت "جان بونر" رئیس مجلس نمایندگان آمریکا و "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر اسرائیل در حالیکه گمان می‎کنند علیه ایران اقدام میکنند اما در حقیقت، علیه منافع خود و منافع آمریکا کار می‌کنند.

به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه اینترنتی "هرالد نت" در مقاله ای به قلم "یوجین رابینسون" نوشت: پیامدهای سیاسی اقدام این دو آشکار است: بونر و نتانیاهو با دسیسه چینی در پشت سر باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا مرتکب اشتباه بسیار بزرگی شدند و این اقدام علیه هر دو آنها کمانه کرده است. مسئله بزرگ و ترسناکی که ریشه این بداقبالی بوده است -- چگونگی مواجهه با برنامه هسته ای ایران -- مسئله ای پیچیده است. من به شدت معتقدم رویکرد اوباما ، که مستلزم صبر و شکیبایی و دادن فرصت به مذاکره کنندگان است ، رویکرد درستی است. بینر و نتانیاهو تا اندازه ای که بتوان از لزوم اتخاذ یک رویکرد ستیزه جویانه تر دفاع کرد در جهت تضعیف رویکرد اوباما کوشیده‌اند.

اولا، رقابت های سیاسی و جناحی. چطور می توان فکر کرد که این کار خوبی است که ترتیبی دهیم نتانیاهو در نشست مشترک اعضای کنگره سخنرانی کند ، بی آنکه به اوباما یا هیچ کس دیگری در دولت درباره این دعوت چیزی گفته شده باشد؟ بله ، کنگره نقش مهمی برای ایفا کردن در امور بین المللی دارد. افزون بر آن، دیگر دوره آن سپری شده است که مناقشه میان مقامات بر سر سیاست خارجی جلو تشکیل یک جبهه واحد در برابر کشورهای خارجی را بگیرد. اعضای کنگره به طور معمول در این گوشه و آن گوشه جهان به راه می افتند و به صورت آزادانه به طرح دیدگاههای خود درباره بایدها و نبایدهای آمریکا می پردازند. اما دعوت از یک رهبر خارجی برای سخنرانی در کنگره بدون اینکه حتی به رئیس جمهور اطلاع داده شود، چه رسد به مشورت با او، یک تخلف گستاخانه است که هیچ سابقه ای برای آن یافت نمی‌شود.

طرح تحریم‌های جدید علیه ایران، که اوباما تهدید کرده است آن را وتو خواهد کرد، در صورت بی نتیجه ماندن مذاکرات هسته ای در مهلت مقرر به صورت خودکار تحریم های جدیدی را علیه ایران به اجرا خواهد گذاشت. اگر بینر می خواست حامیانی برای این تحریم ها پیدا کند ، شکست فاحشی خورده است.

سناتور "رابرت منندز" از ایالت نیوجرسی، از سیاستمداران ارشد دموکرات در کمیته روابط خارجی مجلس سنا که مواضع ستیزه جویانه ای علیه ایران دارد ، روز سه شنبه اعلام کرد به طرح پیشنهادی خود برای اعمال تحریم های خودکار -- دست کم تا پیش از پایان مهلت 24 مارس برای مذاکره کنندگان برای رسیدن به توافقی بر سر یک موافقت نامه کلی -- رای نخواهد داد. 9 نفر از دیگر حامیان دموکرات تحریم ها در مجلس سنا به او محلق شدند که بدین ترتیب بعید می نماید این  طرح برای تصویب شدن 60 رای لازم را کسب کند.

اگر هدف بونر این بود که نشان دهد اوباما موضع نرمی در برابر ایران اتخاذ کرده است ، در رسیدن به این هدف نیز شکست خورد. رئیس مجلس نمایندگان ناخواسته کانون توجه را بر روی خود معطوف ساخت و مجبور شد در کل هفته در این باره توضیح دهد که چرا رئیس جمهور را دور زد و تا چند ساعت پیش از اعلان خبر سخنرانی نتانیاهو در کنگره در سوم مارس حتی خبر آن را به کاخ سفید نداد. 

نتانیاهو نیز به نوبه خود ممکن است فکر کرده باشد که بدین ترتیب می تواند بخت خود را برای پیروزی در انتخابات آینده اسرائیل در 17 مارس تقویت کند. او شاید هم خیالبافانه پنداشته است که با جانبداری علنی از جمهوریخواهان می تواند سکان سیاست خارجی آمریکا را از دستان اوباما خارج کند. با توجه به انتقادهایی که رسانه های اسرائیلی از وی کرده اند معلوم می شود که او در هر دو مورد اشتباه کرده است.

آمریکا در هر دوره فقط یک رئیس جمهور دارد. آمریکایی ها چه درست ، چه غلط به این حقیقت از زمان ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش احترام گذاشته اند. ما هم اکنون به این حقیقت احترام می‌گذاریم.

بخش مربوط به سخنرانی نتانیاهو بیشتر به یک برنامه کمدی شبیه است اما بحث بزرگتر درباره برنامه هسته ای ایران بسیار جدی است. سوال اصلی این است که آیا یک توافق از راه مذاکره ، ایران را همچنان از لحاظ نظری در موقعیتی نگه خواهد داشت که هر گاه اراده کرد بتواند به تولید سلاح اتمی مبادرت ورزد؟ ایران اصرار می کند که حق این کشور است که برنامه هسته ای صلح آمیز داشته باشد. بعید است دولت ایران دست از این حق بشوید اما ممکن است بخواهد خود را به تولید اورانیوم کم غنی شده محدود کند. با این حال، دست کم برخی زیرساخت ها برای غنی سازی در سطوح بالا باقی خواهد ماند.

آیا می‌توان به این اکتفا کرد؟ اگر گزینه دیگر جنگ با ایران باشد ، شاید بتوان به آن اکتفا کرد.من معتقد نیستم که جنگ به نفع آمریکاست. من همچنین معتقد نیستم که جنگ به نفع اسرائیل است ، اما البته نتانیاهو حق -- و به قول خودش وظیفه -- دارد که مخالفت کند. چیزی شبیه به یک نتیجه کامل در افق نمایان نیست. بهتر است به مذاکره ادامه دهیم.



انتهای پیام./.
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار