به گزارش خبرنگار سیاست‌خارجی باشگاه خبرنگاران ؛ در ادامه گزارش‌های قبلی مبنی بر ضرورت‌های شکل‌گیری شورای همکاری خلیج فارس و رویکردهای ایران در این مورد به ارائه نظر سایر کشورها و موضع گیری‌های آن‌ها در این زمینه می‌پردازیم .
 
 شاید بارزترین کمک اتحادیه اروپا به فرایند صلح خاورمیانه به صورت ارائه دادن مدلی برای همکاری اقتصادی موفقیت آمیز باشد که منجر به تحکیم روابط گردد، برای نصیب بردن از مبادلات سود آور لازم نیست کشورها و ملت‌ها یکدیگر را دوست داشته باشند.
 
تصادفی نیست که از اتحادیه اروپا دعوت شد که ریاست جلسات مذاکرات چند جانبه اعراب و اسرائیل را بر عهده بگیرد، از بحث‌های غیر مستقیمی که در اروپا بر سر پیمان ماستریخت در گرفته روشن می‌شود که در اروپا علاقه چندانی برای دست شستن از حاکمیت اقتصادی ملی وجود ندارد.
 
اما حداقل برای تقویت مزایای اقتصادی یک بازار واحد مشترک تمایلی مشاهده می‌شود، ایجاد هماهنگی بر از دست هویت ملی رجحان ندارد ولی دست کم کشورهای عضو اتحادیه اروپا روابط کاری خوبی با هم دارند .
 
تجربه اروپا بی‌شک برای خاورمیانه درس‌هایی در بر دارد، کوچک بودن حجم بازارهای ملی در خاورمیانه به معنی آن است که بسیاری از صنایع نمی‌توانند از نظر اقتصادی دوام بیاورند، زیرا فروش داخلی آن اندازه نیست که اجازه دستیابی به صرفه جویی ناشی از مقیاس تولید را بدهد، همگرایی اقتصادی منطقه ای می‌تواند منافع زیادی به همراه داشته باشد.
 
کشورهای امارات متحده عربی ،بحرین ،عربستان سعودی، عمان ، قطر و کویت در 25 می 1981در شهر ابوظبی تشکیل شورای همکاری خلیج فارس را اعلام نمودند، به رغم اینکه هدف اصلی این کشورها اهداف سیاسی وامنیتی بوده ولی همگرایی اقتصادی نیز جزو اهداف تشکیل این شورا بوده است برای همین منظور سران این کشورها در بیانیه پایانی اولین اجلاس خود اعلام نمودند .
 
سران با درک ضرورت تکامل اقتصادی بین کشورهایشان و اختلاط و رفت و آمد اجتماعی بین ملت هایشان صلاح دیدند که در شرایط و برهه ای که کشورها‌یشان در آن به سر می برند و مسائل و مشکلات مشابهی که با آن روبه رو هستند، علاوه بر یکسان سازی سیستم اقتصادی و اجتماعی خود به ایجاد پدیده‌ها و بر پایی موسسات و تاسیسات  دستگاه‌هایی بپردازند که این تکامل و رفت و آمد اجتماعی را عینیت بخشد.
 
شورای همکاری خلیج فارس در نهایت به پیشرفت‌هایی برای ایجاد یک اتحادیه گمرکی دست یافته است که به عنوان نخستین گام در جهت همگرایی اقتصادی به حساب می آید.
 
با این حال، به رغم چندین دهه درخواست آمریکا، اعضای شورای همکاری خلیج فارس هنوز بر سر ایجاد یک سپر موشکی مشترک به توافق نرسیده‌اند، این توافق از سوی تحلیلگران نظامی غربی به عنوان اقدامی حداقل برای دستیابی به یک پیمان تسلیحاتی مشترک قلمداد می‌شود.
 
"عبدالله الشماری" یک تحلیلگر سیاسی سعودی می گوید: «نخبگان در کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، درخواست به وحدت را به عنوان واکنشی به بهار عربی قلمداد می کنند ولی حمایت از این درخواست در برخی از کشورها، ضعیف خواهد بود، هیچ سیاست واحدی در حوزه دفاعی و خارجی وجود ندارد، اما بر خلاف موارد همکاری‌های سیاسی و امنیتی در زمینه همکاری‌های اقتصادی، فرهنگی روند روبه رشدی را شاهد بوده ایم .
 
انتهای پیام/