محرم چند روزی است که با آداب و آیین و رسوم خاص خود از راه رسیده؛ آیینی که خاص این ایام و هرکدام مخصوص یک منطقه از کشور است و به‌عنوان میراث معنوی می‌تواند سهم زیادی در جذب گردشگران داخلی و خارجی به کشورمان داشته باشد.

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، برخی از این اعمال، باورها و مراسم در کل کشور رواج دارد، اما بسته به فرهنگ منطقه با شورو حال متفاوتی برگزار می‌شود؛ مثل روضه‌خوانی و مرثیه‌سرایی، شبیه‌خوانی، مراسم شام غریبان و ادای انواع نذورات. برخی نیز میان چند استان یا منطقه مشترک است همچون مراسم طشت‌گذاری که خاص آذری زبانان کشور بوده و در استان‌هایی نظیر اردبیل، آذربایجان شرقی و قزوین برگزار می‌شود، یا آیین گهواره گردانی و طوقکشی؛ اما بعضی از این آیین‌ها خاص یک منطقه است.

این آیین‌ها از چنان ظرفیت بزرگ و بی‌نظیری برخوردار است که اگر به‌درستی به جهانیان معرفی شود، می‌تواند به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین آیین‌های مذهبی جهان، گردشگران زیادی را از سراسر دنیا به سوی خود جذب کند.

چناری که خون می‌گرید

آیین نمادین خاکسپاری شهدای کربلا در قزوین در سیزدهم محرم، یکی از چند آیین خاص استان قزوین است که توسط زنان و با چنان شور و حال و اندوه خاصی برگزار می‌شود که بازدیدکنندگان بسیاری از سراسر کشور دارد و حتی گردشگران خارجی را نیز تحت تاثیر قرار داده است.

اجرای این مراسم به صورت نمادین و براساس حکایت خاکسپاری شهدای کربلا توسط زنان طایفه بنی‌اسد صورت می‌گیرد، به این ترتیب که تمام زنان قزوینی در صبح سیزدهم محرم بیل و کلنگ به دست، در مسجد علی‌اکبر خیابان سلامگاه شهر قزوین حاضر شده و در حالی که پیکرهای نمادین شهدا را نیز بر دوش دارند، همگام با پخش نوای موسیقی از آنجا نوحه خوان و سینه‌زنان در تمام شهر چرخیده و پس از توقفی در حسینیه آقاسیدجمال، به مسجد علی‌اکبر باز می‌گردند و عزاداری مفصلی انجام می‌دهند.



اما یکی از پرشورترین و پربازدیدترین آیین قزوین و حتی کشور، مراسم عزاداری است که از عصر تاسوعا تا ظهر عاشورا در روستای زرآباد الموت برگزار می‌شود. به گفته فاطمه آسیابان‌ها، مدیر روابط عمومی میراث فرهنگی استان قزوین، شکل‌گیری این عزاداری که به صورت حلقه‌وار از عصر تاسوعا تا ظهر عاشورا در گرداگرد امامزاده اجرا می‌شود، به دلیل وجود چنار کهنسال امامزاده در یک روستای کوچک است که هرساله در سحرگاه صبح عاشورا، از شاخ و برگ آن مایعی سرخ‌رنگ تراوش می‌کند. وجود این درخت نه‌تنها مورد توجه ایرانیان، بلکه گردشگران خارجی نیز هست و گاهی تا 20 هزار نفر گردشگر را به سوی این روستا می‌کشاند./جام جم
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار