نوید محمودی ترانه‌سرا در گفتگو با  خبرنگارموسیقی باشگاه خبرنگاران گفت: امروزه با انبوهی از ترانه‌سرایان مواجه هستیم و وقتی اثری در اختیار یک خواننده یا آهنگساز قرار می‌گیرد در صورت مجاز بودن خواننده، برای شنیده شدن اثر مورد نظر باید یک روال قانونی طی شود تا کار به مجوز نهایی برسد اما اگر یک ترانه‌سرا نخواهد تمام مراحل اداری را طی کند و به صورت غیر قانونی و با توافق خواننده و آهنگساز و شاعر اثر شنیده شود به طور قطع روی آن نظارتی هم صورت نمی گیرد و به این ترتیب با آثاری از این دست به صورت همه گیر روبرو می‌شویم.

وی در ادامه افزود: در روزگار موسیقی ما دو شورا بر ترانه ها نظارت دارند، شورای مرکز موسیقی وزارت ارشاد که بر ترانه هایی نظارت می‌کند که قرار است در قالب آلبوم منتشر شوند و شورای بخش موسیقی صدا و سیما که بر ترانه هایی که قرار است از این رسانه فراگیر با مخاطب چند میلیونی پخش بشوند ناظر است.

وی اظهار داشت: در این میان موسیقی صدا و سیما در بحث نظارت جدی‌تر است چون کاری که در تلویزیون ساخته می‌شود مخاطب میلیونی پیدا می‌کند و نگاه های زیادی را به سمت خودش مشغول می‌کند.

وی اذعان داشت: در شورای مرکز موسیقی وزارت ارشاد سخت‌گیری ها کمتر است و گاهی متولیان امر با تعداد زیادی از ترانه ها روبرو می شوند که با توجه به سلیقه‌ بازار به این قضیه سهل و آسان می‌شود و سخت‌گیری‌های کمتری اتفاق می‌افتد.

وی به این مطلب اشاره کرد که الان سخت گیری‌ها در امر نظارت نسبت به گذشته کمتر است و با توجه به اینکه در بخش موسیقی صدا و سیما و ارشاد بیشتر کسانی که به امر خطیر نظارت بر ترانه ها مشغول هستند نویسندگان و شاعرانی فرهیخته دانشمند هستند از جمله آقای علی معلم که سهم بزرگی را بر ادبیات و موسیقی کشور دارند و با توجه به همین بررسی‌ها و نظارت  بر روی ترانه ها دقیق و کارشناسانه است که بالاخره در هنر سلیقه هم نقش دارد و می تواند نظارت ها گاهی سلیقه ای هم اعمال شود.

وی اظهار تاسف کرد: متاسفانه گاهی ترانه‌هایی را می‌شنویم که از نظر کیفیت بسیار ضعیف و بی محتوا هستند اما وقتی بخواهیم رعایت بازار را کنیم مجبور می‌شویم در حوزه مجوز دادن به بعضی از این قبیل ترانه ها آسان بگیریم؛چون اگر این اتفاق نیفتد خیلی از آلبوم ها ممکن است به آلبوم‌های غیرمجاز تبدیل شوند.

بنابراین مرکز موسیقی صدا و سیما برای اینکه جلوی یک سری آثار غیر مجاز را بگیرد دست بازار را بازتر می‌گذارد و سخت‌گیری کمتری نشان می دهد.

محمودی درباره نقش صدا و سیما در زمینه نظارت بر موسیقی و ترانه گفت: تلویزیون در زمینه موسیقی طبق چارچوب و معیار خودش به نظارت آثار می‌پردازد و براساس مقررات خاص خود تصمیم گیری می‌کند و هیچ وقت به مقررات ارشاد کاری ندارد.

وی در ادامه گفت: بخش عمده‌ی انرژی صدا و سیما بر روی کارهای مناسبتی زمان دار مثل اعیاد صرف می‌شود یا برای بازی های ورزشی از جمله مسابقات جهانی یا آسیایی ترانه ‌های ملی و میهنی مهیج می‌سازد و کاملا تکلیفش در امر موسیقی روشن است و بر اساس مقررات و چارچوب خود فعالیت می‌کند.

وی در پایان خاطر نشان کرد: در سالهای پیش اوضاع ترانه هایی که در آلبوم‌ها و در تلویزیون شنیده می‌شد اوضاع بهتری داشت اما الان با امر ترانه به شکل ساده انگارانه برخورد می شود که در بیشتر مواقع باید این تقصیر را به گردن آهنگسازها و خواننده ها انداخت چون در انتخاب ترانه‌هایشان دقت لازم را به عمل نمی آورند و ترانه‌های ضعیفی را از آنها در آلبوم می‌شنویم. به نظر من خواننده‌ها باید نوع ترانه ای را که انتخاب می‌کنند با توجه به سلیقه‌ی بازار تغیر بدهند و به آن اعمال دقت کنند تا بدین ترتیب از ضعف اثر بکاهند.

وی در پایان گفت: اگر مخاطب موسیقی امروزمان را جوان در نظر بگیریم می‌بینیم در بینشان بیشتر موسیقی‌های ریتم دار معمول شده  است که البته اکثر این موسیقی ها یک دوره مصرف دارند که دوره مصرفشان زود به اتمام می‌رسد اما اگر به آلبوم‌های قدیمی سال‌های اولیه موسیقی پاپ برگردیم می‌بینیم آن آثار چند بار در طول شبانه روز شنیده می‌شد و بدلیل پر بار بودنشان ماندگار می‌شدند اما وقتی ترانه‌ای در زمان کمتر از دو ماه از سطح شهر پاک می‌شود، دلیلش را بر این می‌توان دانست که آن ترانه های ریتمی تنها در یک لحظه ما را درگیر خود کرده و از شلوغی روزانه‌مان دور می‌کنند.