به گزارش سرويس بينالملل باشگاه خبرنگاران به نقل از "پایگاه اطلاع رسانی عراق"؛ این عیب نیست که دولت ها بلندپروازی کنند و به دنبال راه های برای ایفای نقش موثر در جهان باشند؛ مثلا، شیوه ای که دولت ژاپن آن را دنبال کرد تا دولتی محترم و موثر در سطح منطقه ای و حتی بین المللی باشد، از اذهان دور نیست؛ به گونه ای که مورد توجه بسیاری از کشورهای جهان قرار گرفت؛ چراکه نه تنها به هیچ کشوری آزار نرساند که حتی برای بسیاری از کشورها در سختی ها بهترین یاور بوده و طی دوره ای کوتاه، توانست به یکی از قطب های اقتصادی جهان تبدیل شود.
ترکیه پس از آنکه از پیوستن به اتحادیه ی اروپا عاجز ماند، به دنبال جبران این شکست در منطقه برآمد تا بتواند تاثیرگذار و کارآمد جلوه کند و از این طریق توجه اتحادیه اروپا را به خود جلب کند؛ ولی ترکیه به جای آنکه بر نقش اقتصادی خود متمرکز شود، خواست کوتاه ترین راه را بپیماد و براین اساس، گمشده ی خود را در نقش سیاسی که اعتقاد دارد این نقش او را سریع تر به آرزوهایش می رساند، یافت؛ از این رو، خواست تا دست خود را به سمت تمام جنبه های سیاسی در کشورهای منطقه دراز کند، ولی این بار در انتخاب ابزار خود اشتباه کرده و نقش خود را بسیار زشت بروز داد که موجب علامت سوالهای بسیاری در مورد نقش خود شد؛ بویژه پس از آنکه با کشورهای حاشیه خلیج فارس که به ایجاد تزلزل در ثبات کشورهای منطقه و تضعیف آن مشهورند، ائتلاف کرد.
این طمع و بلند پروازی، موجب شد ترکیه مسیر خود را گم کند که در پی آن، به بهانه براندازی دولت بشار اسد و دفاع از مردم سوریه در امور این کشور دخالت کرد؛ نقش ترکیه در آشوب های سوریه، دیگر بر احدی پوشیده نیست؛ چرا که به همراه متحدان خود، گروه های بسیاری را سرمایه گذاری کرد و آموزش داد که دستاورد نهایی آن، رشد و گسترش گروه های تروریستی اعم از "النصره" و "داعش" بود تا امنیت منطقه را برهم بزنند؛ گروه تروریستی داعش، نتیجه حمایتهای سه گانه کشورهای مذکور بود؛ براین اساس، سلاح و افراد تروریست، از طریق مرزها، به صورت بلا انقطاع وارد سوریه شدند تا اینکه به نیروی نظامی قوی ای مبدل گشتند که بر بسیاری از مناطق سوریه و عراق، و بلکه منابع نفتی در این دو کشور، تسلط یافتند که الیته در این میان، نقش دولت های متخاصم در منطقه را نمیتوان نادیده گرفت.
تمام این مسائل، زیر نظر آمریکا صورت گرفته که این خود، سوالهای بدن پاسخ بسیاری در خصوص راز این سکوت آمریکایی مطرح می سازد؛ حتی کار به جایی رسیده که رئیس جمهور آمریکا، اوباما و دولتش، به دلیل چشم پوشی بر رفتارهای ناشایست دوستانش در منطقه که از گروه های تروریستی حمایت می کنند، مورد انتقاد شدید قرار گرفته اند.
نقش ترکیه در منطقه، با دوگانگی روبه روست؛ این دولت در حال حاضر، به دنبال یافتن نقشی جدید در مبارزه و مقابله با گروه تروریستی داعش که خود در ساخت آن سهیم بوده، می باشد؛ امروز، ترکیه با انتقاداتی از جانب دولت آمریکا روبه روست و بلکه در نقش این دولت در مبارزه با تروریسم جهان که دیگر، همگان خطر آن را درک کرده اند، تردید وجود دارد.
مبارزه با تروریسم، از جانب کشورهایی که خود در ایجاد ان سهیم بوده اند، امری شگفت آور به نظر می آید، ولی وقتی به دقت در آروزها و چشم اندازهای دولت هایی که به دنبال ایفای نقش موثر در منطقه هستند بنگریم، این چنین به نظر نمی آید.
آرزو و بلند پروازی های ترکیه، به ابزار رسیدن بدان توجه ندارد، بلکه نتیجه نهایی برایش مهم است؛ ولی این گونه رفتارها، هیچگاه سودمند نبوده است و نتایج منفی آن، دامنگیر مجری خودش می شود؛ هرکه به ایفای نقش فعال و موثر چشم دوخته است، باید اقدامات مثبت اجام دهد نه اینکه نقشی منفی داشته باشد که در غیر اینصورت، این اقدامات پیامدهای بدی خواهد داشت و دوام چندانی نخواهد آورد.
انتهای پیام./