به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران، همین چند روز اخیرا را فراموش نکرده‌ایم تحرکات اهالی فوتبال برای برگزاری مجمع فوق العاده به دلیل ضعف مدیریت فدراسیون فوتبال، افتضاح اخلاقی در اینچئون، شکست مفتضحانه تیم امید با یک سرمربی گران‌قیمت و این همه پول‌های هنگفت که در فوتبال جا به جا می‌شود، شکست تیم جوانان در مقابل تیم‌های نه چندان مطرح و حذف از مسابقات و سال های گذشته روابط پشت پرده و تبانی با برخی‌ها که عمدتا پشت پرده آن در برنامه‌های تلویزیونی البته نه توسط رئیس فدراسیون فوتبال بلکه توسط عواملی که بقایشان در هیئت‌های فوتبال در بیعت با فدراسیون کفاشیان می‌دانستند...

تمامی اینها دلیلی بر ناکامی فدراسیون آقای خنده است که اینبار عمق فوتبال را هدف گرفته است و قصد تخریب آن را دارد و این موضوع را البته کارشناسان محترم در امر فوتبال بارها و بارها عنوان کرده‌اند اما کفاشیان به فوتبال علاقه دارد تا جائیکه تیتر تمام رسانه‌ها بود که آقای کفاشیان شما بمان و ریاست کن ما خواهیم رفت.

رئیس فدراسیون که تخصصش در دو و میدانی است و فرار را خوب می‌داند و می‌شناسد، جلوگیری از پخش فوتبال را بهترین محمل برای فرار به جلو و فرافکنی دانست و آن زمان که پایه‌های صندلی مدیریتش را لرزان دید به دنبال بقا و تخریب فوتبال رفت و اما نه تنها ما بلکه همه معتقدند که آقای رئیس این ره که تو می‌روی به ترکستان است.

نگارنده طبق نظر برخی کارشناسان معتقدم اول از ناکامی‌ها فرار کردید و مطمئن هستیم که امثال شما نمی‌گذارید فوتبال درست شود. پول را تنها چاره‌ کار می‌دانید؟

کجای دنیا بابت پخش زنده لیگی که با اوصاف قابل وصفش زبان زد!! همه است چند صد میلیارد پرداخت می‌کند؛

باشگاه‌های دولتی به چه حقی می‌خواهند از پول دولت هزینه کنند تا پول‌های میلیاردی به بازیکنانی که حتی ریالی نمی‌ارزند بدهند، البته همه می‌دانیم که آقای رئیس از این بازار مکاره دست خالی نمی رود.

جلوگیری از پخش زنده بازی‌ها به بهانه‌ پول، فقط فرار از واقعیت است، عمر مدیریت خنده به پایان رسیده است و حق پخش، سنگ و نشانی است که رد گم بکنی...