آسیا تایمز گزارش داد
تروریستهای غربی و خطری که با خود به کشورشان می‌برند
پایگاه اینترنتی روزنامه آسیا تایمز در یادداشتی به حضور تروریست های غربی در گروه تروریستی داعش و خطر بازگشت آنها به کشور خود پرداخته است.
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، آسیا تایمز در یادداشتی به قلم " ویمنگ یئو" به مسئله بازگشت اعضای غربی گروه های تروریستی در سوریه و عراق به کشورهای خود و خطرات و تهدیدهایی که آنها با خود به کشورهایشان می برد پرداخته است.
در این مقاله آمده است حملات روز 18 سپتامبر پلیس استرالیا که یک نقشه اجرای گردن زدن توسط افراط گرایان را خنثی کرد تاکیدی بر تهدیداتی است که ستیزه جویان ( بخوانید تروریست های)غربی در حال بازگشت به خانه از جنگ در عراق و سوریه، با خود به ارمغان می آورند.
یئو که از اعضای کلیدی توسعه راه حل های مدلسازی تروریسم "راه حل های مدیریت خطر" از زمان آغاز جنگ داخلی در سوریه در سال 2011، جنگجویان خارجی از سراسر جهان به آنجا سفر کرده اند تا با نظام اسد بجنگند. بر اساس گزارشی که توسط اعضای کمیسیون 11سپتامبر تهیه شده، جنگ داخلی سوریه تا کنون حدود 10 هزار جنگجوی خارجی را از بیش از 80 کشورجهان به خود جلب کرده است. اخیرا، تعداد فزاینده ای از این جنگجویان خارجی به عراق رفته اند، و مصمم به بیشتر شعله ور کردن تنش های فرقه ای در منطقه هستند.
در حالی که اکثریت جنگجویان خارجی عرب هستند، هجوم قابل توجهی از غربی ها و غیر اروپایی ها (استرالیایی، کانادایی، آمریکایی) هم وجود دارد. مطالعه ای که توسط مرکز بین المللی "مطالعات افراط گرایی در کالج کینگ " لندن در مورد تعداد جنگجویان خارجی در سوریه انجام شده است نشان داد که 10٪ -15٪ از ستیزه جویان خارجی غربی هستند. انگلیسی ها یکی از بزرگترین گروه ستیزه جویان( تروریست های) غربی هستند و دانمارکی ها، ایتالیایی ها و فرانسوی ها هم با اختلاف نه چندان زیادی پشت سر آنها قرار دارند.
خبری مبنی بر این که یک آمریکایی، به نام داگلاس مک کین، در حالی که در سوریه می جنگید، کشته شد نیز نشان می دهد که آمریکایی هایی هم در سوریه هستند که با اسد می جنگند. علاوه بر این، به نظر می رسد او در این جنگ تنها نبوده است. در فوریه سال جاری، جیمز کلیپر ، مدیر اطلاعات ملی ایالات متحده ،به کنگره گفت که تصور می شود بیش از 50 آمریکایی در سوریه در حال جنگ هستند. استرالیا هم از این مسئله در امان نیست. جولی بیشاپ، وزیر امور خارجه استرالیا تخمین می زند که 150 استرالیایی در حال حاضر در خارج از کشور به همراه افراط گرایان(تروریست ها) در عراق و سوریه می جنگند.
هجوم جنگجویان خارجی (به عراق و سوریه) بی سابقه است. این ارقام بیش از تعداد جنگجویان خارجی حاضر در افغانستان در طول جنگ ده ساله این کشور و خشونت های پس از آن است. علاوه بر این، بسیاری از آنها مانند افغانستان فقط برای آموزش دادن و یا ارائه پشتیبانی لجستیکی مالی به خارج سفر نکرده اند.
این که چرا افراد بسیاری برای جنگیدن به عراق و سوریه سفر کرده اند ، دلایل بسیاری دارد. بسیاری از آنها تحت تاثیر پیش بینی یک نوع ایدئولوژی که معتقد است آخرالزمان در سوریه بزرگ اتفاق خواهد افتاد(!) ، به این جنگ کشیده شده اند. داستانسرایی هایی از اسد نیز از دیگر عوامل است.
جدا از این داستانسرایی ها، در مقایسه با دیگر میادین جنگ از جمله افغانستان، مالی و سومالی، عراق و سوریه به لحاظ لجستیکی قابل دسترسی تر هستند. به گزارش " یورو پول"Europol بسیاری از جنگجویان خارجی علاقه مند به پیوستن به این منازعه از طریق ترکیه، که یک مقصد گردشگری رایج است، و هیچ سوءظنی را ایجاد نمی کند ،وارد سوریه و عراق می شوند.
علاوه بر این، همانطور که بحران اخیر در عراق گواهی می دهد ، تلاش برای سرنگونی نظام اسد ،به شبه نظامیان سنی عراق انرژی دوباره ای بخشیده و در نتیجه خارجی های بیشتری را برای پیوستن به این نزاع جذب می کند. امتداد مرز عراق و سوریه همچنان نفوذ پذیر است و همان شکاف های سیاسی و مذهبی که در حال تفرقه افکنی در بین مردم سوریه است در عراق نیز در حال وقوع است.
بسیاری از جنگجویان خارجی جذب داعش شده اند. برخی هم به دیگر گروه های تروریست سلفی مانند جبهه النصره و احرار الشام ملحق شده اند. این گروه ها توسط افرادی که زمانی اعضای ارشد القاعده بودند، تاسیس شده است. همچنین این گروه ها در مقایسه با همتایان معتدل خود از جمله ارتش سوریه آزاد فراگیر تر، بسیار سازمان یافته تر هستند و بسیار بهتر تامین مالی شده اند. جنگجویان خارجی نه تنها از نظر ایدئولوژیک تحت تعلیم هستند بلکه به آنها تاکتیک های عملیاتی هم آموزش داده می شود. بسیاری از آنها برای استفاده از مواد منفجره، اتومبیل بمب گذاری شده و انجام حملات انتحاری آموزش می بینند.
از دیدگاه تهدید، حضور تروریست های خارجی در عراق و سوریه می تواند به شیوه های متعددی بر خطر تروریسم جهانی تأثیر بگذارد. اول، جنگجویان بازگشته به طور بالقوه می توانند اهداف و آرمان های خود را در میهن خود مجددا احیا و به عنوان عامل اتصال گروه های محلی به تروریسم جهانی عمل کنند. نکته دوم و مهم تر ، این خطر نیز وجود دارد که برخی از این کهنه کاران ممکن است پس از بازگشت، حملات تروریستی در کشور خود به راه اندازند. در حالی که اکثریت جنگجویان خارجی به کشورهای خود حمله نمی کنند، تعداد کمی از آنها چنین کاری می کنند و آنها اغلب ثابت کرده اند که بیشتر از کسانی که تجربه جنگ ندارند، توانمندی و مهارت دارند.
پیروزی های داعش در خاور میانه تلاش های آنها برای استخدام نیرو را موثر تر خواهد کرد و جای پای آنها در شام و همچنین در عراق پایگاهی برای تروریستهای خارجی فراهم خواهد آورد تا صنعت تجارت تروریسم را بهبود ببخشند. دست اندر کاران کنونی مبارزه با تروریسم اذعان دارند که این گروه و عمال خارجی آن علاقه مند هستند به شهرهای غربی حمله کنند، اما در مورد این که آیا می توانند حمله ی بزرگی مانند یک خودروی بمب گذاری شده در شهرهایی مانند سیدنی و یا لندن انجام دهند، شک و تردید دارند. بنابراین، خطر فعلی در کشورهای غربی به طور عمده از نوع حملاتی مانند گردن زدن، ترور و آدم ربایی خواهد بود.
انتهای پیام./
