به گزارش خبرنگار موسیقی باشگاه خبرنگاران؛ شب گذشته دومین شب از جشنواره موسیقی تهران به بهانه پانزدهمین جشن خانه موسیقی ایران در عمارت مسعودیه با هنرنمایی گروه "کامکارها" برگزار شد.

در ابتدای مراسم "حمیدرضا نوربخش" مدیر عامل خانه موسیقی بر روی سن آمد و ضمن خوش آمدگویی و خیر مقدم به حاضران در عمارت مسعودیه گفت: مقدم شما حاضران را از طرف هنرمندان و خانه موسیقی گرامی می‌ارم و از اینکه برنامه با تاخیر آغاز می شود از شما حاضران پوزش می طلبم.

وی ادامه داد: خانه موسیقی ایران نهاد صنفی و تخصصی موسیقی ایران که امسال پانزدهمین سال تاسیس خود را جشن می گیرد امروز پانزده هزار عضو فعال موسیقایی در سرتاسر کشور پهناور ایران دارد و امروز این نهاد مستحکم تر از سال های گذشته به موسیقی خدمت می کند و ادعا داریم که در حال حاضر خانه موسیقی مهم ترین نهاد موسیقی در ایران است و خوشحالیم که جشنواره موسیقی تهران را با افتخار برگزار می کنیم.

نوربخش افزود: جشنواره موسیقی تهران سرآمد جشنواره‌های موسیقی است که در طول سال در کشور برگزار می‌شود که واقعا در طول سالیان گذشته جای چنین جشنواره‌ای خالی بود که خوشبختانه با حضور بهترین‌های موسیقی ایران این جشنواره محقق شد که درصد بالایی از احقاق آن به حضور شورایی جوان و مشاورانی خوب و کاربلد مربوط می‌شود.

*من از موسیقی حمایت می کنم

مدیرعامل خانه موسیقی تصریح کرد: یکی دیگر از موضوعاتی که به طور جدی پیگیر آن هستیم بحث رعایت کپی رایت است. همه‌ی ما دلمان برای فرهنگ و هنر از جمله موسیقی این مملکت می تپد به همین خاطر همه ی ما باید این حقوق را رعایت کنیم و باید اگاهی بخشی کرده و درباره رعایت حقوق کپی رایت به نزدیکانمان اطلاع رسانی کنیم که این آگاهی بخشی می‌تواند به چرخه موسیقی ایران کمک کند.

وی عنوان داشت: چیزی که ضربه‌ای جدی به موسیقی می‌زند رعایت نکردن حقوق کپی رایت است که این اتفاق با بوجود آوردن کمپینی با عنوان "من از موسیقی حمایت می‌کنم" امیدواریم که ریشه کن شده و جهت اعتلای موسیقی این سرزمین خدمتی کرده باشیم.

نوربخش افزود: پدران ما از بچگی به ما یاد داده اند که مال دیگران را پاس داشته و به آن تعرض نکنیم بنده معتقدم دانلود و رعایت نکردن حقوق کپی رایت آثار موسیقایی خود یک تعارض به مال مردم است. در حال حاضر دانلود آثار موسیقایی بلای خانمان سوز و ویرانگر صنعت موسیقی شده است.

وی در انتها اظهار داشت: جای تشکر دارد که گروه "کامکارها" در کنار ما در این جشنواره حضور دارد که از آن ها دعوت می کنم بر سن حاضر شده و شما را با آن ها تنها می گذارم.

پس از سخنان "حمیدرضا نوربخش" مدیرعامل خانه موسیقی "کامکارها" بر روی سن ظاهر شدند که حاضران در عمارت با تشویق به استقبال آن ها رفته و حتی بعضی از افراد به احترام این گروه روی پای خود ایستاده و آن ها را تشویق کردند.

گروه "کامکارها" پس از کوک کردن سازهای خود قطعه ی "یار مرا" به آهنگسازی "ارسلان" و با صدای "ارسلان" و "هانا" بر اساس شعری از "مولانا" اجرا کردند و در ادامه قطعاتی چون "ایوان مدائن" به آهنگسازی "هوشنگ" بر اساس شعری از "خاقانی" قطعه "منظومه مولانا" از "مولانا" و در انتهای بخش اول آهنگ "زمستان" بر اساس شعری از "مهدی اخوان ثالث" را با صدای "ارسلان" و "صبا" اجرا کردند.

در بخش دوم گروه کامکارها با آرایش جدیدی به روی صحنه آمدند و همگی لباس های کردی به تن کرده که معنای اجرای آثار کردی این گروه را می رساند که خواننده ی تمای قطعات "بیژن کامکار" بود.

در این بخش قطعاتی چون "ستاره صبح-سربلند"، "دلی داشتم" قطعه محلی کرمانجی، "وردخانی" برداشتی آزاد از شعر "مولوی"، "پیراهن کودری" محلی سورانی و دو قطعه ی شاد "عزیزم تو گل منی" و "ده قاسم خان" محلی اورامی را اجرا کردند.

در این شب "نازنین بیاتی" بازیگر فیلم سینمایی "دربند" و دکتر "قطب الدین صادقی" از اساتید و کارگردانان صاحب نام تئاتر ایران مهمان اجرای گروه "کامکارها" بودند.

 از نکات جالب توجه اجرای شب گذشته این بود فردی که مبتلا به بیماری سندرم دان بود در دو قطعه آخر گروه "کامکارها" تعادل خود را از دست داد و شروع به اجرای حرکات موزون کرد که این حرکت سریع توسط گروه برگزار کننده کنترل و وی را محترمانه بر روی صندلیش نشاندند.

از گروه "کامکارها" باید به "هوشنگ" مدیر هنری، "بیژن" خواننده و نوازننده‌ی سازهای دف و رباب، "پشنگ" سنتور، "قشنگ" سه تار، "ارژنگ" تنبک، "ارسلان" خواننده و نوازنده عود، "اردشیر" کمانچه، "اردوان" سنتور، "هانا" خواننده و دف، "صبا" خواننده، "نیریز" تار، "سیاوش" سنتور باس، "سهراب" سازهای کوبه ای، "بهار" عود و "شهریار" ویولن اشاره کرد.

البته به غیر از خانواده کامکارها، "مریم ابراهیم پور" آلتو، "احسان امامی" تار، "کامران احمدی" دف، "آوا رستمیان" و "امیرناصر رنجبر" کمانچه گروه را همراهی می‌کردند.

*رمز بقای "کامکارها"

در گروه "کامکارها" منیت وجود ندارد. در این گروه همه خواننده اند و همگی خود به تنهایی نوازندگانی چیره دست اند که به این ایمان رسیده اند که فقط با کامکار بودن خود است که معنی پیدا می کنند.

در کمتر گروه و فردی دیده ام که روی نام خود تعصب داشته و تنها کامکار بودن را امضای هنری خود بدانند.

در بخش دوم به طبع اینکه کرد نیستم تنها شنیدن صدای ساز بخصوص صدای نوازندگان دف لذت‌بخش بود؛ شاید شنیدن ترانه های محلی برای بنده نامأنوس اند، اما در بخش اول با هر نوازنده به عالم خیالی می رفتم که این امر برایم شیرین بود.

لذت ناب تماشای هنرنمایی گروه "کامکارها" شیرینی خاصی داشت که آن را هنوز در گوش خود حس می‌کنم. 

اما به خاطر دارم دورانی را که "شهرام ناظری" در این گروه آواز می‌خواند و گروه قدرتمندی تشکیل شده بود که با جدا شدن آن ها از یکدیگر گویی دو طرف وزنه ای کم دارند که تا به امروز جبران نشده است.

* و اما...

"هانا کامکار" با کامکارها معنی پیدا می‌کند و من دلیل حضور وی را در نمایشی که در تئاتر شهر اجرا می‌شد را نمی فهمیدم.

آن اثر که نه تئاتر بود نه کنسرت در شان چنین خانواده‌ای نیست و خوشحالم که وی را در عمارت مسعودیه در حال هنرنمایی در میان کامکارها دیدم نه جای دیگری.


گزارش از:مهدی خان محمدی/

انتهای پیام/ اس