به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران؛بوتان کشوری است کوچک در جنوب آسیا، بین چین و هند. این کشور که در شرق رشته کوه هیمالیا واقع شده، دارای سه منطقه جغرافیایی متمایز است و آب و هوای آن متغیر می باشد.


اگر چه هیچ آمار دقیق و قابل اعتمادی از جمعیت این کشور در دست نیست ولی مقامات دولتی، تعداد نفوس آن را بیش از 800 هزار نفر تخمین می زنند. این آمار، مهاجران را شامل نمی شود.


زبان رسمی این کشور دزونگخا (Dzongkha) نام دارد که نوعی گویش تبتی محسوب می شود.
 
گردشگری در بوتان از سال 1974 که دولت این کشور کوشید بوتان را از انزوا خارج نماید و ضمن ترویج فرهنگ و سنت های منحصر به فرد آن، برای این کشور درآمدزایی کند، آغاز شد. در آن سال 287 گردشگر از بوتان بازدید کردند.


در سال 1992 تعداد گردشگرانی که به این کشور آمده اند به 2850 نفر رسید و این رقم در سال 1999 به 7158 نفر بالغ شد.
 
طبق گزارش ها، در اواخر دهه 1980 میلادی صنعت گردشگری، بیش از 2 میلیارد دلار سوداوری برای بوتان به همراه داشته است.
 
شهر تیمفو (Thimphu) پایتخت بوتان یکی از مهمترین نقاط گردشگری این کشور است.


شهر پارو (Paro) در غرب بوتان و در نزدیکی مرز هند، و نیز صومعه Taktshang که مشرف به این شهر است، از دیگر جاذبه های توریستی مشهور این کشور آسیایی به شمار می رود.
 
Taktshang صومعه معروف بودائیان بوتان، در بالای پرتگاهی به ارتفاع 900 بنا شده و یک شاهکار مهندسی و مکانی بسیار زیبا و دیدنی محسوب می شود.


این صومعه نزد بودائیان بسیار مقدس و بااحترام بوده و نام دیگر آن «آشیانه ببر» است. هر چند این معبد دو بار دچار آتش سوزی شده ولی بیش از هزار است که به خوبی پابرجا مانده است.


قله گنگکهار پونزوم (Gangkhar Puensum) بلندترین قله کشور بوتان، با ارتفاع 7570 متر که از آن به عنوان کاندیدای یکی از «بلندترین قله صعود نشده جهان» یاد می شود، از دیگر نقاط مشهور بوتان به شمار می رود.
 

انتهای پیام/