وصیتنامه امام خمینى(ره) چشمه حکمتى است که از دل مصفا و الهى آن حضرت جوشیده و بر قلم مبارکش جارى گردیده تا حجّتى دیگر بر تبیین سیره عملى آن بزرگوار باشد و راه را پیشاپیش، بر همه شبهات و تردیدها و القائات خنّاسان مسدود کند.

امام خمینى(ره) نگارش وصیتنامه سیاسى و الهى خویش را که در حقیقت پیام جاوید و خلاصه همه وصایا و پیام هاى زندگى ایشان است- در تاریخ 26 بهمن 1361 به پایان رسانده و نسخه‌اى از آن را طى پیامى به تاریخ 22 تیر 1362 نزد خبرگان اولین دوره مجلس خبرگان رهبرى به امانت سپردند.

متن کامل وصیتنامه امام خمینى(ره)، به عنوان پیام جاودانه ایشان در جلد پایانى صحیفه امام(به عنوان آخرین سند) درج شده است.

اسلام يک رژيم معتدل با شناخت مالكيت

یكی از اموری كه لازم به توصیه و تذكر است، آن است كه اسلام نه با سرمایه‌داری ظالمانه و بی‌حساب و محروم كننده توده‌های تحت ستم و مظلوم موافق است، بلكه آن را به طور جدی در كتاب و سنت محكوم می‌كند و مخالف عدالت اجتماعی می‌داند ـ گرچه بعض كج‌فهمان بی‌اطلاع از رژیم حكومت اسلامی و از مسائل سیاسی حاكم در اسلام در گفتار و نوشتار خود طوری وانمود كرده‌اند (و باز هم دست برنداشته‌اند) كه اسلام طرفدار بی‌مرز و حد سرمایه‌داری و مالكیت است و با این شیوه كه با فهم كج خویش از اسلام برداشت نموده‌اند چهره نورانی اسلام را پوشانیده و راه را برای مغرضان و دشمنان اسلام باز نموده كه به اسلام بتازند، و آن را رژیمی چون رژیم سرمایه‌داری غرب مثل رژیم امریكا و انگلستان و دیگر چپاولگران غرب به حساب آورند، و با اتكال به قول و فعل این نادانان یا غرضمندانه و یا ابلهانه بدون مراجعه به اسلام‌شناسان واقعی با اسلام به معارضه برخاسته‌اند ـ و نه رژیمی مانند رژیم كمونیسم و ماركسیسم لنینیسم است كه با مالكیت فردی مخالف و قائل به اشتراك می‌باشند با اختلاف زیادی كه دوره‌های قدیم تاكنون حتی اشتراك در زن و همجنس بازی بوده و یک دیكتاتوری و استبداد كوبنده در برداشته.
 
بلكه اسلام یک رژیم معتدل با شناخت مالكیت و احترام به آن به نحو محدود در پیدا شدن مالكیت و مصرف، كه اگر بحق به آن عمل شود چرخ‌های اقتصاد سالم به راه می‌افتد و عدالت اجتماعی، كه لازمه یک رژیم سالم است تحقق می‌یابد. در اینجا نیز یك دسته با كج فهمی‌ها و بی‌اطلاعی از اسلام و اقتصاد سالم آن در طرف مقابل دسته اول قرار گرفته و گاهی با تمسک به بعضی آیات یا جملات نهج البلاغه، اسلام را موافق با مكتب‌های انحرافی ماركس و امثال او معرفی نموده‌اند و توجه به سایر آیات و فقرات نهج‌البلاغه ننموده و سر‌خود، به فهم قاصر خود، بپاخاسته و «مذهب اشتراكی» را تعقیب می‌كنند و از كفر و دیكتاتوری و اختناق كوبنده كه ارزش‌های انسانی را نادیده گرفته و یك حزب اقلیت با توده‌های انسانی مثل حیوانات عمل می‌كنند،‌ حمایت می‌كنند.

انتهای پیام/