سنجش دقیق دی اکسید کربن از فضا + عکس
اقیانوس‌ها و درختان مقداری از دی‌اکسیدکربن منتشرشده در هوا را جذب می‌کنند و بقیه دی‌اکسیدکربن در اتمسفر باقی می‌ماند که باعث جذب گرمای نور خورشید و در نتیجه گرم شدن این سیاره خاکی می‌شود.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ اخیرا ناسا ماهواره‌ای را به منظور ردیابی گاز دی‌اکسیدکربن که به عنوان یکی از گازهای گلخانه‌ای نقش بسزایی در پدیده گرمایش زمین دارد، به فضا پرتاب کرد.
اقیانوس‌ها و درختان مقداری از دی‌اکسیدکربن منتشرشده در هوا را جذب می‌کنند و بقیه دی‌اکسیدکربن در اتمسفر باقی می‌ماند که باعث جذب گرمای نور خورشید و در نتیجه گرم شدن این سیاره خاکی می‌شود.
پیش از این در سال‌های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۱ هم تلاش‌هایی برای ارسال ماهواره‌های مشابه انجام شده بود که به دلیل نقص در عملکرد موشک، پرتاب ماهواره‌های ردیاب کربن به فضا ناموفق بودند، اما این بار همه چیز درست پیش رفت. هم اکنون این ماهواره بخشی از A-Train، متشکل از پنج ماهواره بین المللی رصدکننده کره زمین است.
ماهواره اندازه گیری کربن موجود در جو (OCO-2) بیشتر قسمت‌های سطح زمین را که مسئول تولید یا جذب گازهای گلخانه‌ای هستند به دقت مورد بررسی قرار می‌دهد و تصاویر دقیقی از منابع دی اکسیدکربن ارسال می‌کند. این ماهواره نشان می‌دهد این منابع چگونه در سراسر جهان گسترده شده‌اند و چگونه با گذر زمان جابه جا می‌شوند. همچنین در پیش بینی سطح دی اکسیدکربن در آینده و تاثیر آن به دانشمندان کمک خواهد کرد.
این ماهواره ۲۴ بار در هر ثانیه یعنی یک میلیون بار در روز میزان کربن در جو زیر پای خود را اندازه گیری می کند، اما ابرها مانع بزرگی هستند. دامنه بررسی این ماهواره حدود سه کیلومترمربع است و حتی ابرهای باریک هم اندازه گیری آن را دچار ابهام می‌کنند. ناسا انتظار دارد روزانه حدود ده هزار عکس ماهواره ای واضح و قابل بررسی از این ابزار جدید دریافت کند. همچنین اعلام شده این ماهواره در مجموعه تلاش های انجام شده به منظور اندازه گیری میزان انتشار سوخت‌های فسیلی، نقش قابل ملاحظه‌ای خواهد داشت.
انتهای پیام/
اقیانوس‌ها و درختان مقداری از دی‌اکسیدکربن منتشرشده در هوا را جذب می‌کنند و بقیه دی‌اکسیدکربن در اتمسفر باقی می‌ماند که باعث جذب گرمای نور خورشید و در نتیجه گرم شدن این سیاره خاکی می‌شود.
پیش از این در سال‌های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۱ هم تلاش‌هایی برای ارسال ماهواره‌های مشابه انجام شده بود که به دلیل نقص در عملکرد موشک، پرتاب ماهواره‌های ردیاب کربن به فضا ناموفق بودند، اما این بار همه چیز درست پیش رفت. هم اکنون این ماهواره بخشی از A-Train، متشکل از پنج ماهواره بین المللی رصدکننده کره زمین است.
ماهواره اندازه گیری کربن موجود در جو (OCO-2) بیشتر قسمت‌های سطح زمین را که مسئول تولید یا جذب گازهای گلخانه‌ای هستند به دقت مورد بررسی قرار می‌دهد و تصاویر دقیقی از منابع دی اکسیدکربن ارسال می‌کند. این ماهواره نشان می‌دهد این منابع چگونه در سراسر جهان گسترده شده‌اند و چگونه با گذر زمان جابه جا می‌شوند. همچنین در پیش بینی سطح دی اکسیدکربن در آینده و تاثیر آن به دانشمندان کمک خواهد کرد.
این ماهواره ۲۴ بار در هر ثانیه یعنی یک میلیون بار در روز میزان کربن در جو زیر پای خود را اندازه گیری می کند، اما ابرها مانع بزرگی هستند. دامنه بررسی این ماهواره حدود سه کیلومترمربع است و حتی ابرهای باریک هم اندازه گیری آن را دچار ابهام می‌کنند. ناسا انتظار دارد روزانه حدود ده هزار عکس ماهواره ای واضح و قابل بررسی از این ابزار جدید دریافت کند. همچنین اعلام شده این ماهواره در مجموعه تلاش های انجام شده به منظور اندازه گیری میزان انتشار سوخت‌های فسیلی، نقش قابل ملاحظه‌ای خواهد داشت.
انتهای پیام/
