به گزارش
خبرنگار حوزه دانشگاه باشگاه خبرنگاران، تشکلهای دانشجویی علی رغم نقش غیرقابل انکاری که در آشنا ساختن دانشجویان با ابعاد مختلف امور سیاسی، اجتماعی،فرهنگی و اقتصادی دارند، اغلب اسیر حواشی جریاناتی میشوند که با نگاه آمیخته به حب و بغض سیاسی و جناحی قصد سوء استفاده از محافل علمی دانشجویان را دارند.
مقام معظم رهبری در دیداری که اوایل ماه جاری با جمعی از اساتید و محققان دانشگاههای کشورداشتند ضمن تاکید بر لزوم متوقف نشدن حرکت پرشتاب علمی کشور، تبدیل شدن دانشگاهها به باشگاههای سیاسی را سم مهلک حرکت علمی کشور دانستند و اشاره کردند که متاسفانه در دورهای شاهد این پدیده زیانبار بودیم.
تاکید موکد رهبر بصیر انقلاب مبنی بر متوقف و کند نشدن حرکت علمی کشور از یک سو و همچنین گوشزد ایشان در رابطه با جلوگیری از جولان جریانهای سیاسی در دانشگاهها و مراکز علمی از سویی دیگر، مبین پیوندی است که میان سیاستزدگی دانشگاهیان و رکود علمی کشور وجود دارد.
بیتردید دانشجویان مهمترین بخش بدنه جوان جمعیت کشور محسوب میشوند که وظیفه و مسئولیت خطیری را در جهت پیشبرد اهداف توسعه برعهده دارند، ازاینرو مغرضین و عنودانی که در جهت تکمیل پازل دشمنان برای متوقف کردن حرکت علمی کشور فعالیت میکنند، چشم طمع خود را به انحراف محافل دانشجویی دوختهاند تا از این نمد، کلاه به چالش کشیدن نهضت علمی کشور را برای خود ببافند و به تبع آن دستیابی به اغراض و مقاصد شومشان را تسهیل و تسریع کنند.
در دوره اصلاحات، افراطیون این جریان تلاش مذبوحانهای را برای رسوخ در تشکلها و محافل دانشگاهی به کاربستند تا با تحت تاثیر قرار دادن افکار و امیال عمدتا ناپخته قشر جوان دانشجو، اغراض سیاسی شان را به پیش ببرند.
جریان مزبور با تمسک به نظریه وارداتی "فشار از پایین و چانه زنی از بالا"، تحت فشار قرار دادن حاکمیت را هدف اصلی خود ترسیم کرد و در این راستا با بهرهکشی از تشکلها و محافل دانشجویی به تخاصم و تعارض با ارزشها و اصول انقلاب اسلامی برخاست و هزینههایی را همچون غائله 18 تیر بر نظام اسلامی تحمیل کرد.
ملکوک شدن هویت اصیل تشکلهای دانشجویی نخستین آفتی است که نفوذ و رسوخ محافل خاص قدرت برای دانشگاهها به بار میآورد و در نتیجه، بجای آنکه تشکلها به بستری برای فعالیتهای دانشجویی تبدیل شوند به محفلی برای تاخت و تاز جریانهای ورشکسته سیاسی بدل میشوند.
اگرچه گرفتار شدن تشکلهای دانشجویی در دام جریانهای سیاسی مذموم و دربرگیرندهی آسیبهای جدی است اما بدون تردید باید میان سیاستزدگی و مشارکت فعال تشکلهای دانشجویی در امور مختلف سیاسی و اجتماعی تفکیک قائل شد و این حق را برای تشکلهای دانشجویی محفوظ دانست تا با مشارکت و حتی مداخله، ریشه کژتابیها و کژرفتارهایی که گهگاه در جامعه و دانشگاهها بروز میکنند را بخشکانند.
بیتردید اگر مشارکت فعالانه و عاری از سیاستکاری تشکلهای دانشجویی در محیط دانشگاه تثبیت شود و رویکرد نقادانه و تعقلگرایانه جایگزین تخریب سیاسی در محافل دانشگاهی شود، دیگر آسیبها و آفتهایی همچون رانتهای تحصیلاتی، اعطای بدون ضابطه بورسیهها و جذب و گزینش خارج از عرف علمی دانشجویان و اساتید از دانشگاهها رخت برمیبندد.
رهبر معظم انقلاب طی بیاناتی که در جریان پرسش و پاسخ با دانشجویان دانشگاه تهران در اردیبهشت سال 77 داشتند، فعال بودن و اثر گذاری بر محیط را از خصایص جوانان انقلابی دانشگاه دانستند و تاکید کردند که این مهم نه با سیاست کاری که با معنویت بدست میآید.
همچنین معظمله در دیداری که با دانشجویان و نخبگان علمی کشور در شهریور سال 88 داشتند، دانشجویان را افسران جوان جنگ نرم نامیدند و تاکید کردند:"دانشگاه بايد بهوش باشد، دانشجوى مؤمن و مسلمان و دانشجویى كه به كشورش علاقهمند است و دانشجویى كه به آيندهى كشور و آيندهى نسل خودش دلبسته است، بايد هوشيار باشد".
برخورداری از بینش و درک سیاسی و داشتن حساسیت نسبت به سرنوشت جامعه اولین گام در مشارکت سیاسی دانشجویان است، تحقق این امر دانشجویان را به کنشگرانی متعهد و بصیر تبدیل میکند که با نقادی دلسوزانه، خطاها و لغزشهای احتمالی را به تصمیم سازان و مجریان گوشزد میکنند و به مثابه بازوان فکری جامعه، ملاکها و معیارهای اصولی را به بدنه اجتماعی و سیاسی ارائه میکنند و بدین طریق به تسهیل و تسریع فرآیند توسعه سیاسی و اجتماعی کمک میکنند.
در پایان باید اشاره کرد که آرمانخواهی و احتراز از محافظهکاری مهمترین خصیصه دانشجویان محسوب میشود، لذا تشکلهای دانشجویی موظف و مکلفاند برمبنای ویژگی مذکور به تنظیم و تنسیق فعالیتهای سیاسی دانشجویان بپردازند و با بهرهگیری از خصایص ذاتی دانشجویان همچون جوانی،شادابی، استقلال طلبی، عدالت خواهی و حقیقت جویی به مقابله با آسیبهای سیاسی و اجتماعی بپردازند و راه را بر ورود جریانهای مسموم سیاسی به بدنه دانشگاه مسدود کنند.
انتهای پیام/