به گزارش باشگاه خبرنگاران کرمانشاه ؛شيوة بافت فرش  دوپودي است. بدين ترتيب كه پس از دوانيدن پود كلفت كه در اصطلاح محلي «تونه پو» ناميده مي شود، به بافت يك رج گره اقدام مي شود، و در انتها پود نازك يا شليه پو را عبور مي دهند. پشم مورد نياز قاليها، ابتدا از احشام منطقه تأمين مي شد، ولي امروزه به واسطة افزايش روند توليد و كمبود آن، از پشم كارخانه اي نيز استفاده مي كنند.

در فرهنگ قاليبافي كرمانشاه، واژة «گل» به معني نقش به كار برده مي شود چنانكه در گل اكبرآباد (گل ترنجي) و غيره، منظور از گل، نقشة كلي قالي است. همچنين ريزه گل به معني خرده نقشهاست . اين نقوش كه ابداع و ارائة آنها اختصاص به بوميان منطقه دارد، با نامهايي گوناگون از نتوع و ويژگيهاي مخصوصي برخوردارند، به طوري كه نمونة آنها را در ديگر مناطق نمي توان يافت. در ميان اين مناطق، منطقة كنگاور و دينور، محل تلاقي نقشهاي مختلف مناطق مجاور است.

در اين ميان «نقش بازو بندي» كه آن را در بعضي روستاهاي سنقر «شيرين شكر» هم مي نامند، تنها نقش بومي است كه هنوز هم بازار خوبي دارد.

در قاليبافي غير از نقشه هايي كه فقط به منطقة كرمانشاه اختصاص دارند، نقوش غير بومي ديگري نيز كه هر يك به منطقة مخصوصي تعلق دارند در بازار پذيرفته شده اند. اين نقوش كه اكثراً به نام خاستگاه اوليه شان مشهورند عبارتند از:نقشة اُشبن كه متعلق به يكي از روستاهاي نهاوند ، نقشة جوزان مربوط به منطقة ملاير ، نقشة بُرچِلو كه مربوط به منطقة اراك، ماهي درهم كه در كردستان و ماهي نقش بومي بيجار است . /س