به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،

خدایا زینت ده مرا در آن با پوشش و پاكدامنى و بپوشانم در آن جامه قناعت و خوددارى و وادارم نما در آن بر عدل و انصاف و آسوده‌ام دار در آن از هر چیز كه می‌ترسم به نگاهدارى خودت اى نگه‌دار ترسناكان.

شرح دعا

 
بزرگ­ترین گنج، قناعت است و قناعت سرمایه ­ای بی ­پایان. قناعت، یعنی نخواستن، کم ­خواستن، راضی بودن به داشته و کندن دندان طمع. وقتی به خواهش­های بی­ مورد دل جواب «نه» ندادی و به دام خواسته­ های حرص افتادی، اسیر گنداب «دنیا» می­ شوی باتلاقی که هرچه بیشتر در آن دست و پا می ­زنی و تلاش می ­کنی، بیشتر در آن گرفتار می­ شوی. نتیجه آن مشخص است!

نفس، چاهی است که هیچ­ گاه پر نمی ­شود. درد «تکاثر» و «افزون­ طلبی»، زخم ناسور بشریت بوده و هست و تنها مرهم آن «قناعت» است.

قناعت، افسار شتر نفس است و مهار دیو حرص.

آنچه آدمی را به ذلت بردگی می­ رساند و از بندگی او دور می ­کند.

آنچه بشر را از خود منزجر و در نگاه دیگران منفور می­ سازد و آنچه انسان را از انسانیت و مرام الهی بودن دور می­ کند حرص و طمع و شهوت است.

و اگر می­ خواهد از همه این­ها عریان شود باید لباس قناعت بر تن کند.

بهترین فرصت برای رسیدن به این قله انسانی، روزهای آسمانی رمضان است لحظه­ هایی که می­ شود با خدا هم­ نفس شد و تا قاف حقیقت دوید و به او رسید.