به گزارش حوزه پارلمان باشگاه خبرنگاران، روابط عمومی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات سیاسی این مرکز اعلام داشت: انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به رغم تهدیدات امنیتی طالبان با حضور گسترده مردم برگزار شد این حضور بیانگر خواست آن‌ها برای بازگشت به زندگی و تغییر شرایط موجود است و می‌تواند فرصتی تاریخی پیش روی زمامداران افغان قرار دهد تا پیگیری سیاست‌های اعلامی خود محبوبیت نیروهای طالبان را به تدریج کاهش دهند. اشرف غنی، عبدا... عبدا... و زلمی رسول سه بخت اصلی برای راهیابی به ارگ ریاست جمهوری افغانستان محسوب می‌شوند.

در نوشتار حاضر ضمن معرفی این افراد، سیاست‌های اعلامی آنان در حوزه‌های داخلی، خارجی و نگاه‌شان نسبت به قرارداد امنیتی با آمریکا از نظر خواهند گذشت. آمریکا، ایران، پاکستان و عربستان به عنوان بازیگران خارجی صاحب نفوذ و دارای منافع مورد توجه این گزارش قرار گرفته‌اند. در انت‌ها با توجه به سیاست ایران در قبال افغانستان در سال‌های اخیر، روند مناسب برای پیگیری سیاست‌های منتج به منافع ملی ایران، در سال‌های آتی پیشنهاد خواهد شد.

نوشتار حاضر با عنایت به تحولات افغانستان سعی در ارائه تحلیل در قبال آینده انتخابات ریاست جمهوری افغانستان و ترسیم شرایط حاکم بر آن دارد. از این رو، با تبیین شرایط حاکم بر افغانستان به چالش‌های پیش روی انتخابات می‌پردازد. نبود آمار دقیق جمعیتی، ناامنی، سیستم انتخاباتی ناطممئن و... از جمله این چالش‌ها به حساب می‌آیند در مرحله بعد، با معرفی کاندیداهای اصلی، نظرات آنان در قبال سیاست داخلی، سیاست خارجی و توافقنامه امنیتی مورد توجه قرار می‌گیرد با توجه به شرایط موجود در این کشور نقش دولت‌های خارجی از اهمیت بسزایی برخوردار است.

در این میان آمریکا، ایران، پاکستان و عربستان مورد توجه این نوشتار قرار گرفتند. رئیس جمهوری آینده افغانستان با عنایت به معلق ماندن بسیاری از موضوعات در زمان حامد کرزای رئیس جمهوری کنونی می‌تواند مطمح نظر بازیگران داخلی و مطنقه‌ای واقع شود.

توجه به راه ترانزیتی نیمروز – چابهار و مشارکت در پروژه‌های عمرانی افغانستان می‌تواند سیاست ایران در این کشور را مانا و مثبت نگاه دارد و می‌توان گفت که به سبب وضعیت حساسی که افغانستان درگیر آن است، ایران می‌باید بسیار حساب شده در قبال آن کشور قدم بردارد. موضوع قرارداد امنیتی، ناسازگاری طالبان، ترسیم عینی منافع عربستان، ترس از تسری ناامنی از پاکستان به افغانستان و ایران همگی مولفه هایی‌اند که سبب می‌شوند دولت جدید ایران نگاه متفاوتی به همسایه شرقی‌اش داشته باشد.

اینکه چه کسی رئیس جمهوری افغانستان می‌شود، قطعا مهم است؛ اما اینکه ایران در افغانستان چه عواملی را منفعت و چه دستاوردی را خطر تعریف می‌کند، اهمیت بیشتری دارد.

انتهای پیام/