وی تشریح کرد: گياه كودی انتخاب شده بايد در زمان گلدهی يا خوشه بستن به زير خاك برده شود. زيرا كه قبل از اين زمان، رشد و نمو قسمت های سبزينه ای گياه كافي نبوده و از برگرداندن آن ماده آلي زيادی به خاک اضافه نخواهد شد.

بایبوردی ادامه داد: از گياهان زراعي گوناگون اعم از علوفه ای و بقولات مانند انواع شبدر، عدس، باقلا و... و همچنين گياهان خودرویی مانند ختمی، گل بنفشه، مرغ و حتی بعضی از اجزای گياهی مانند ساقه و برگ سيب زمينی و شلغم مي توان به عنوان كود سبز استفاده كرد.

مدیر دفتر محیط زیست و توسعه پایدار سازمان جهاد کشاورزی آذربايجان شرقی یادآور شد: در ماه هايی از سال كه خطر فرسايش خاک وجود دارد، برای آن كه خاک بی حفاظ نباشد، از يك گياه پوششی استفاده مي شود.

وی اظهار داشت: اين گياهان در مناطق بادخيز با پوشاندن خاک، سرعت باد را در سطح كم كرده و خاك را در مقابل كنده شدن حفظ و درجای خود نگه مي دارد، بهترين نمونه از گياهان پوششی، چاودار زمستانه و يولاف بهاره است.

 بایبوردی تاکید کرد: كود سبز به منظور تقويت زمين از لحاظ مواد آلی غذايی مورد استفاده قرار