وی افزود: تجربه ثابت کرده است که "صنایع دستی" در حوزه داخلی علی رغم تمام محدودیت های مالی و حمایتی، توانسته سهم مناسبی از بازار را کسب کند اما در حوزه صادرات به دلیل ضعف های ساختاری و محدودیتی از جایگاه مناسبی برخوردار نیست و سهم شایانی در صادرات غیر نفتی ندارد.

عبدلی تصریح کرد: "صنایع دستی" ایران با بیش ترین تنوع در محصولات پتانسیل این را دارد، که با قطب های اصلی این صنعت مانند هند و چین رقابت کند، اما متاسفانه در حال حاضر توانایی رقابت با کشورهایی نظیر نپال و پاکستان را نیز ندارد و سهم این کشورها از بازار جهانی به مراتب بیش از سهم ایران است.

وی اظهار داشت: در بودجه مصوب سال 1390 یک دهم بودجه قوای سه گانه به خرید "صنایع دستی" اختصاص پیدا کرد و سازمان ها و ادارات دولتی به طراحی دکوراسیون داخلی خود استفاده از صنایع دستی ایرانی موظف شدند، اما متاسفانه با اجرایی نشدن این قانون بودجه مصوب سال جاری این سهم از یک دهم یک صدم کاهش پیدا کرده است.

عبدلی در پایان خاطر نشان کرد: با وجود اینکه "صنایع دستی" در داخل بنگاهی فرد محور است، اما در بحث صادرات احتیاج به توجه بیش از پیش مسئولان دارد تا جایگاهی شایسته در بازار جهانی بدست آورد.

انتهای پیام/