دو جنبش فلسطینی فتح و حماس به چندین سال اختلافات خود پایان دادند. توافقنامه آشتی ملی فلسطین بین امضا و اجرا قرار دارد. اما ایا دخالت ها و توطئه های داخلی و خارجی مانع از اجرایی شدن آن خواهد شد؟

به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران، دو گروه فلسطینی فتح و حماس بعد از چندین سال اختلاف بالاخره در نشستی مشترک که بین مقامات بلندپایه دو طرف در خانه اسماعیل هنیه در غزه برگزار شد از توافق جدی برای پایان تنش ها و تحقق آشتی ملی فلسطین خبر دادند. قطار آشتی ملی فلسطین به ایستگاه جدیدی رسیده است و فلسطینی ها امیدوارند آخرین ایستگاه باشد. دو جنبش فلسطینی فتح و حماس به چندین سال اختلافات خود پایان دادند.



اسماعیل هنیه نخست وزیر دولت حماس در نوار غزه در کنفرانس خبری خود با حضور شماری از اعضای ارشد جنبش فتح از توافق میان حماس و فتح خبر داد.هنیه در منزل خود در غزه از پایان یافتن اختلافات میان دو جنبش فتح و حماس که نزدیک به ده سال طول کشید خبر داد. دو هیئت ارشد فتح و حماس در مذاکرات دو روزه خود در غزه توانستند درباره زمان اجرای دو توافق نامه قاهره و دوحه توافق کنند. بر اساس توافق جدید، دولت یکپارچه فلسطین طی چند هفته آینده ( پنج هفته ) به ریاست محمود عباس تشکیل ، فعالیت برخی از کمیته های سازمان آزادیبخش فلسطین آغاز و فعالیت کمیته های آشتی اجتماعی، آزادی و مجلس قانونگذاری فلسطین از سرگرفته خواهد شد.

هنیه گفت محمود عباس رایزنی های خود را برای تشکیل دولت توافق ملی آغاز خواهد کرد و این دولت در یک دوره زمانی مشخص که پنج هفته است اعلام خواهد شد. بر این مسئله تاکید شد که انتخابات ریاست تشکیلات خودگردان، مجلس قانونگذاری فلسطین و شورای ملی به صورت همزمان برگزار شود و محمود عباس زمان برگزاری انتخابات را اعلام کند. حداقل این انتخابات شش ماه پس از تشکیل دولت برگزار خواهد شد.







"عزام الاحمد" که رئیس هیئت جنبش فتح فلسطین در مذاکرات صلح غزه بود نیز گفت: از رسانه های فلسطینی می خواهم نقش مثبتی در حمایت از این توافق داشته باشند. در واقع میزان قدرت اعضای حماس و فتح در پیشبرد اجرای توافق اخیر آزمونی واقعی برای آنان است. ممکن است محمود عباس با سفر به نوار غزه و اعلام ملحق شدن دو جنبش حماس و جهاد اسلامی به سازمان آزادیبخش فلسطین باعث تقویت این توافق شود.

تجربه نشان می‌دهد که دو جنبش فتح و حماس همواره در امضای موافقتنامه و تفاهم نامه استاد بوده اند ولی کارنامه موفقی در اجرای مفاد مندرج در این توافقنامه ها نداشته اند و هر بار به بهانه های مختلفی و در راس آن دخالت های خارجی عملیاتی شدن آن ها با شکست مواجه شده است. اصولا بین امضا و اجرای توافقنامه ها فاصله ای است که با برداشتن گام های شجاع و محکم از سوی همه طرف های ذیربط این فاصله از بین می‌رود.

برخی از کارشناسان و ناظران بر این باورند که بین حرف و عمل فلسطینیان فاصله زیادی وجود دارند. گروه های فلسطینی در امضای توافقنامه از تجربه و مهارت زیادی برخوردارند ولی در زمینه اجرای مفاد این توافقنامه ها فاقد تجربه و جرات لازم هستند. بنابراین در مرحله نخست همه گروه های فلسطینی باید منافع حزبی و شخصی و وابستگی های حزبی را به طور کامل کنار گذارند و مجدانه برای تحقق این مهم « آشتی ملی فلسطین » تلاش کنند. همه گروه های فلسطینی باید در این خصوص به معنای واقعی کلمه احساس مسئولیت کنند .و اگر بتوانند هماهنگ و همصدا شوند یقینا می تواند آرزوی چندین ساله مردم مظلوم فلسطین را محقق کنند. از سوی دیگر همه احزاب و گروه های فلسطینی باید رسانه های وابسته به خود را مهار و کنترل کنند و اجازه ندهند با انتشار اخبار واهی و تحریک آمیز به روند مذاکرات صلح فلسطینی- فلسطینی ضربه بزنند.

حقیقت این است که همه گروه های فلسطینی عضو و بخشی از پیکره و ساختار واحدی به نام فلسطین هستند و هیچ یک از آن ها نمی تواند خود را تافته جدا بافته از دیگری بداند. واقعیت امر این است که توافق غزه به چند سال دوری سیاسی و اجتماعی و دینی و اتهام زنی های بی فایده پایان داد و روح امید و تبسم حیات را در میان ملت فلسطین زنده کرد. مردم غزه و کرانه باختری رود اردن و آوارگان فلسطینی سال هاست که منتظر چنین لحظه ای بودند ( ایجاد توافق آشتی جدی ). امروز اشک شوق و شادی را به وضوح تمام می توان در چشمان ملت مظلوم فلسطین دید. این که چرا این توافق در این زمان و به چه دلایلی رخ داد بماند و در شرایط کنونی آن چه مهم است این است که گروه های فلسطینی امروز در مسیر صحیح قرار گرفته اند و نباید از آن منحرف شوند. آری زمانی که می توان ملت بزرگی به نام فلسطین را ظرف یک شبانه روز به وجد آورد و خرسند کرد و کاری کرد که بعد از سال های متمادی ماتم و اندوه از ته دل بخندد یقینا با برنامه ریزی صحیح گروه های فلسطینی می توان این لبخند را به طور دایمی بر لبنان و چهره آنان نگه داشت و حفظ کرد.




امروز زخم کهنه ( اختلاف فلسطینیان ) التیام یافته است. نکته قابل تامل این که درست است که مردم فلسطین از امضای توافق غزه شاد و خرسند شدند ولی این شادی و خوشحالی را مانند گذشته بروز ندادند. انگار با توجه به تجربه ای که کسب کردند در درون خود نسبت به محقق شدن توافق آشتی ملی فلسطین تردید دارند. مردم فلسطین دغدغه ها و نگرانی های به حقی دارند مبنی بر این که آیا توافق فلسطینیان این بار نیز مانند دفعات گذشته محکوم به شکست است.؟ آیا دخالت ها و توطئه های داخلی و خارجی مانع از اجرایی شدن آن خواهد شد؟ 

 آیا گروه های فلسطینی به تعهدات خود پایبند خواهند بود و هزار سوال نگفته دیگر. مردم فلسطینی از بدقولی و بی وفایی های مقامات خود به ستوه آمده اند. آنان دیگر به حکام شان اعتقاد ندارند و آنان را سرسپرده طرف های خارجی می دانند. به امید این که مقامات و رهبران فلسطینی در غزه و  کرانه باختری رود اردن این بار همه شک و تردیدها را از دل و جان ملت فلسطین بزدایند و راستی و صداقت و اعتبار را به جای آن بنشانند. مسئولان فلسطینی در غزه و کرانه باختری رود اردن بیش از هفت سال است که از یکدیگر فاصله گرفته اند و اختلافات شدیدی پیدا کرده اند. تاکنون بیش از هفت  بار برای پایان دادن به اختلافات و تحقق آشتی ملی فلسطین به توافق رسیده اند ولی هر بار توافقنامه ها فقط جوهری روی کاغذ بوده  و هیچ اقدام عملی صورت نگرفته است. 

حال باید منتظر ماند و دید که آیا گذشت زمان باعث پختگی آنان شده است. آیا توافق غزه به چند سال اختلاف به طور عملی پایان خواهد داد و مردم فلسطین شاهد آشتی ملی واقعی خواهند بود. به هر صورت توافق غزه آخرین فرصت برای راستی آزمایی و اعتبار سنجی احزاب و گروه های مختلف فلسطینی است. زیرا اگر محقق نشود ( رهبران فلسطینی ) برای مردم فلسطین بسان چوپان دروغگویی خواهند شد که سر و صدا و تحرکات سیاسی  شان هیچ جذابیتی برای مردم نخواهد شد و حکومتی که مردم را با خود نداشته باشد نمی تواند برای مدت طولانی ادامه یابد. امروز همه گروه های فلسطینی در شرایطی هستند که احساس می کنند به وحدت ملی به شدت نیازمندند . بویژه اینکه مردم فلسطین به شدت از شکاف و اختلاف موجود میان گروههای سیاسی خشمگین هستند و این خشم برای گروههای سیاسی هزینه های سنگینی در بر دارد. 




امضای توافق آشتی فلسطینی در غزه بسان پتکی بر سر مقامات رژیم صهیونیستی بود. توافقی که آنان را دستپاچه کرد. مقامات اسرائیلی در برابر توافق آشتی بین گروه های فلسطینی واکنش جنون آمیزی از خود نشان دادند. بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل به سرعت به این توافق واکنش نشان داد و از تشکیلات خودگردان خواست بین مذاکرات سازش و آشتی با جنبش حماس یکی را انتخاب کند. نتانیاهو همچنین جلسه مذاکره بین اسرائیل و تشکیلات خودگردان را هم لغو کرد و از کابینه امنیتی خود هم برای نشست فوق العاده دعوت کرد. 





نتانیاهو در تماس تلفنی با جان کری وزیر امور خارجه  آمریکا فلسطینی ها را به فرار از تصمیم گیری های سرنوشت ساز متهم کرد. راستگرایان افراطی هم حمله بی سابقه ای علیه تشکیلات خودگردان آغاز کردند. «زهافا گالئون» رئیس حزب مرتز اسرائیل گفت:«تشکیلات خودگردان به بزرگترین گروه تروریستی در جهان تبدیل شده است که در فاصله بیست دقیقه ای تل آویو قرار دارد.» آویگدور لیبرمن وزیر امور خارجه اسرائیل هم امضای توافقنامه آشتی را امضای پایان مذاکرات بین تشکیلات خودگردان و اسرائیل دانست. معاون لیبرمن هم امضای این توافقنامه را آشکار شدن هدف اصلی تشکیلات خودگردان برای نابودی اسرائیل دانست. 

تزیپی لیونی  رئیس هیات مذاکره کننده اسرائیل هم آشتی بین گروه های فلسطینی را مشکل زا دانست. 

این واکنش صهیونیست واقعیت عینی را برای همگان آشکار کرد و آن این که اسراییل به هیچ وجه وحدت فلسطینیان را نمی خواهد. این موضع اسرائیل قابل پیش بینی بود ، اشغالگران به هیچ وجه نمی خواهند مردم فلسطین متحد باشند، آنها می خواهند این شکاف در مسائل سیاسی و اجتماعی بین فلسطینیها باقی بماند تا از این طریق از فرصت های موجود استفاده کنند. آمریکایی ها نیز اصلا دوست نداشتند  خوشحالی فتح و حماس را پس از توافق در غزه ببیند. مقامات آمریکایی گفتند شایعاتی شنیده بودند که فتح و حماس تلاش می کنند آشتی کنند اما از اینکه این شایعات به حقیقت پیوست غافلگیر  شدند زیرا به باور آمریکا این کار تلاشها را برای صلح میان تشکیلات خودگردان فلسطینی و اسرائیل دشوار می کند. توافق آشتی غزه دروغگویی صهیونیست ها و در راس آنان بنیامین نتانیاهو را برای همگان آشکار ساخت. نتانیاهو یک دروغگوی منافق است. تا زمانی که فلسطینیان از هم جدا بودند می گفت نمی تواند با آنها مذاکره کند زیرا هیچ گروهی نماینده همه مردم نیست. 




اکنون که فلسطینیان دست در دست هم داده ایماند باز هم نتانیاهو بهانه جویی می‌کند. واقعیت آن است که مانع اصلی در برابر صلح، شهرک سازیها، نظام آپارتاید و اشغالگری است. آنچه نتانیاهو می خواهد رییس  فلسطینی نیست بلکه مزدور فلسطینی است. 

به امید این که آشتی ملی فلسطین محقق شود و به تبع آن محاصره تحمیلی صهیونیست ها برساکنان غزه پایان یابد. 


سيد محمد مسعودی علوی 

انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار