وزیرکشور آلمان به اشپيگل:
آمريکا بی‌هيچ حد و مرزی جاسوسی می‌کند
وزیر کشور آلمان ضمن هشدار به آمریکا گفت: آمریکا بی هیچ حد و مرزی جاسوسی می کند.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، توماس دِمزیره در گفتگوی اختصاصی با یورگ شیندلر، آلفرد واینسیرل و پتر مولر، خبرنگاران هفته نامه آلمانی اشپیگل اظهار داشت: جاسوسی آمریکا بی حد و حصر شده است. وزیر کشور شصت ساله آلمان که در دولت قبلی آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، سمت وزارت دفاع را برعهده داشت در خصوص جاسوسی آمریکایی هشدار داد و سپس از اینکه رتبه بندی میزان رضایت از آمریکا در آلمان تنزل یافته است، ابراز تاسف کرد.
خبرنگاران این هفته نامه بعنوان نخستین سئوال خود از وزیر کشور آلمان پرسیدند: آقای وزیر! نه هفته پیش شما در کنفرانس امنیتی مونیخ از دولت آمریکا درخواست کردید که جزئیات مربوط به فعالیتهای جاسوسی اش را در آلمان اعلام کند. آیا از آنزمان به بعد هیچگونه اطلاعاتی بدستتان رسیده است؟ دمزیره در پاسخ گفت: اطلاعاتی که ما تاکنون دریافت کرده ایم، کافی نیست. این، نظر من است. هرچند اقدامات نظارتی آمریکا در نتیجه نیازمندی های زیاد این کشور به تامین امنیت است اما نکته آنجاست که این اقداماتِ خارج از حد به یک روش بی حد و مرزی انجام می شوند. وزیر کشور آلمان در واکنش به این سئوال که شما چطور به این استنباط رسیدید، گفت: اگر تنها دو سوم آنچه که ادوارد اسنودن (مامور سیا و افشاگر شنود گسترده اطلاعاتی آژانس امنیت ملی آمریکا) تاکنون خودش یا به نقل از خودش اظهار کرده است، صحت داشته باشد در آنصورت من این نتیجه را خواهم گرفت که آمریکا بدون هیچ نوع مرز و ممانعتی در این راه پیش رفته است. این هفته نامه چاپ آلمان در سئوالی دیگر پرسید: آیا شما به اینکه در آینده نزدیک مثلا با دیدار احتمالی آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان با باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در ماه مه آینده، اوضاع تغییر کند، امیدوارید؟ توماس دمزیره اظهار داشت: انتظار کمی دارم که مذاکرات بیشتر هم در این زمینه بتوانند موفقیت آمیز باشند. البته این مذاکرات هم اکنون در جریانند. او در واکنش به این سئوال که در نتیجه این مذاکرات، عقد یک «توافقنامه عدم جاسوسی» فی مابین را انتظار ندارید، تصریح کرد: از این چیزها که من نیز آنرا شنیده ام، بگذریم.
اشپیگل سئوال کرد: ما ده ماهی است که از طریق اسنودن از فعالیتهای جاسوسی آژانس امنیت ملی آمریکا در آلمان مطلع شده ایم و در طول این مدت نیز آمریکایی ها هیچکدام از تعهدات و وعده هایی را که داده بودند، عملی نکردند. بفرمایید چرا مراجع اطلاعاتی آلمان، خودشان پرده از ابعاد فعالیتهای (جاسوسی) آمریکا در آلمان برنمی دارند؟ دمزیره با بیان آنکه دغدغه من، آسیبی است که به سیاست خارجی ما وارد می شود، گفت: البته این خسارت عظیم را آمریکایی ها به ما تحمیل کردند. وزیر کشور آلمان با ابراز وفاداری به مناسبات فرااطلسی (میان اروپا و آمریکا) افزود: در حال حاضر رتبه رضایتمندی آمریکایی ها در نظرسنجی های آلمان کاهش یافته است. این تنزل رتبه، آخرین بار در زمان اجرای سیاستهای جرج بوش، رئیس جمهور پیشین آمریکا نیز محسوس بود. توماس دمزیره ضمن ابراز تاسف از اوضاع بوجود آمده گفت: حتی اگر در محبوبیت اولیه اوباما (در آلمان) اغراقی صورت گرفته باشد، باز هم دلیل نمی شود که آمریکا در مقابل این واقعیت که از کاهش محبوبیتش در آلمان بویژه ظرف یکسال اخیر حکایت دارد بی تفاوت باشد. خبرنگاران اشپیگل پرسیدند: آیا شما در اسناد داخلی که از نظارت و مهار اینترنت از سوی «ستاد ارتباطات دولت انگلیس» (مسئول عملیات جاسوسی سیگنال، عملیات نظامی و حفاظت اطلاعات در انگلیس) صحبت شد، ابراز نگرانی کردید، گفت: بله، اینگونه اقدامات برای همه ما نگران کننده است. اینترنت یکی از صادق ترین عناصر آزادی است. او با بیان آنکه تبلیغات انفجاری در عرصه ارتباطات، مشکلاتی را در نظم و انتخاب بوجود می آورد، افزود: وضعیت فعلی بر توان بازار شرکتها تاثیر منفی گذاشته است. زیرا چنانچه یک خدمات رسان شبکه (آی اس پی) و یک تامین کننده محتواهای اینترنتی به هم ملحق شوند، شبکه اینترنت را هدایت و در خصوص مضامین و محتوای آن نیز تصمیم گیری می کنند. من دیگر نیازی نمی بینم که بیش از این درباره سانسور دولتی صحبت کنم. او در پاسخ به این سئوال که پس با این حساب به اعتقاد شما شرکتهای خصوصی، تهدیدی بزرگتر از موسسات و سازمانهای دولتی (در زمینه سانسور اینترنت) به شمار می روند، گفت: بله، من فکر می کنم که یک مجموعه کنترل نشده و افسارگسیخته از اطلاعات را در اختیار داشتن بهتر از تصرف و ذخیره سازی تمامی مشخصات، افکار و اندیشه ها و نیز احساسات مردم است که منافع مالی یا ملاحظات امنیتی در آن نقش دارد. او در جواب به این سئوال که آیا سیاست می تواند بر این روند تاثیر بگذارد، اظهار داشت: در این خصوص بطور مثال ما مایلیم از به اصطلاح «گفتگوی سایبری» استفاده کنیم که فرانک والتر اشتاین مایر، وزیر خارجه آلمان به همکاران آمریکایی اش پیشنهاد داده است. در واقع ما می خواهیم همراه با کارشناسان در مورد اصلاحات برنامه های دیجیتال بحث کنیم. ما می خواهیم راجع به این سئوالات صحبت کنیم که وقتی اقدامات پنهانی به شکل سیستمهای عملیاتی در می آیند، چه اتفاقی رخ می دهد و اینکه درگاههای خروجی از طریق کدام آژانسها امکان ورود به یک رایانه را دارند؟ اینکه یک «امنیت ابری» (بعنوان زیرمجموعه ای از امنیت رایانه، شبکه و امنیت اطلاعات) چگونه امکان ایجاد دارد؟ چطور می توان «هوش مصنوعی» را با هوش انسانی مقایسه کرد و در مورد بازشناسی احساسات نیز چگونه می توان عمل کرد و اینکه آیا همانند جنجال بر سر سلولهای بنیادی، محدودیتهایی وجود دارند که نباید از آنها گذر کرد؟ خبرنگاران اشپیگل سئوال کردند: با توجه به آنکه ابزارهای فنی که اینترنت دنیا را «آنلاین» می کنند متعلق به دو شرکت بزرگ سیسکوی آمریکا و «هوآوی» چین هستند، ایجاد زیرساختهای حساس برای کشوری نظیر آلمان چطور خواهد بود؟ دمزیره با بیان آنکه ما کشوری با مرزهای باز در کانون اروپا هستیم، اظهار داشت: البته ما می توانستیم مستقل و خودکفا باشیم اما این مساله را فراموش کردیم. منظورم آن است که ما باید از خودمان این سئوال را مطرح کنیم که کشوری در حد و اندازه ما ولو به شکل وطن پرستی روشنفکرانه به مقداری نظارت درونی و استقلال نیاز دارد یا خیر؟ وی افزود: صدراعظم و وزیر خارجه آلمان باید از یک مکالمه تلفنی ایمن برخوردار باشند که هیچ کشور خارجی دیگر نتواند آنرا استراق سمع کند. دمزیره با بیان آنکه باید به جنبه های فنی، اقتصادی و قانونی نیز توجه کنیم، گفت: ما یک قانون تجارت خارجی که فروش برخی محصولات شرکتی را به منظور حفظ منافع ملی منع می کند در اختیار داریم اما باید از میزان کارکرد این قانون آگاه شویم و ببینیم که در عصر دیجیتال، این قانون باید توسعه یابد یا خیر؟
اشپیگل بعنوان آخرین سئوال از وزیر کشور آلمان پرسید: به نظر شما اگر این قانون اصلاح شود شرکتهایی هستند که بعلت بی اعتمادی به آنها کنار گذاشته شوند؟ او در پاسخ گفت: البته نه با این قانون. اما در هر صورت این احتمال وجود دارد.
انتهای پیام/
خبرنگاران این هفته نامه بعنوان نخستین سئوال خود از وزیر کشور آلمان پرسیدند: آقای وزیر! نه هفته پیش شما در کنفرانس امنیتی مونیخ از دولت آمریکا درخواست کردید که جزئیات مربوط به فعالیتهای جاسوسی اش را در آلمان اعلام کند. آیا از آنزمان به بعد هیچگونه اطلاعاتی بدستتان رسیده است؟ دمزیره در پاسخ گفت: اطلاعاتی که ما تاکنون دریافت کرده ایم، کافی نیست. این، نظر من است. هرچند اقدامات نظارتی آمریکا در نتیجه نیازمندی های زیاد این کشور به تامین امنیت است اما نکته آنجاست که این اقداماتِ خارج از حد به یک روش بی حد و مرزی انجام می شوند. وزیر کشور آلمان در واکنش به این سئوال که شما چطور به این استنباط رسیدید، گفت: اگر تنها دو سوم آنچه که ادوارد اسنودن (مامور سیا و افشاگر شنود گسترده اطلاعاتی آژانس امنیت ملی آمریکا) تاکنون خودش یا به نقل از خودش اظهار کرده است، صحت داشته باشد در آنصورت من این نتیجه را خواهم گرفت که آمریکا بدون هیچ نوع مرز و ممانعتی در این راه پیش رفته است. این هفته نامه چاپ آلمان در سئوالی دیگر پرسید: آیا شما به اینکه در آینده نزدیک مثلا با دیدار احتمالی آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان با باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در ماه مه آینده، اوضاع تغییر کند، امیدوارید؟ توماس دمزیره اظهار داشت: انتظار کمی دارم که مذاکرات بیشتر هم در این زمینه بتوانند موفقیت آمیز باشند. البته این مذاکرات هم اکنون در جریانند. او در واکنش به این سئوال که در نتیجه این مذاکرات، عقد یک «توافقنامه عدم جاسوسی» فی مابین را انتظار ندارید، تصریح کرد: از این چیزها که من نیز آنرا شنیده ام، بگذریم.
اشپیگل سئوال کرد: ما ده ماهی است که از طریق اسنودن از فعالیتهای جاسوسی آژانس امنیت ملی آمریکا در آلمان مطلع شده ایم و در طول این مدت نیز آمریکایی ها هیچکدام از تعهدات و وعده هایی را که داده بودند، عملی نکردند. بفرمایید چرا مراجع اطلاعاتی آلمان، خودشان پرده از ابعاد فعالیتهای (جاسوسی) آمریکا در آلمان برنمی دارند؟ دمزیره با بیان آنکه دغدغه من، آسیبی است که به سیاست خارجی ما وارد می شود، گفت: البته این خسارت عظیم را آمریکایی ها به ما تحمیل کردند. وزیر کشور آلمان با ابراز وفاداری به مناسبات فرااطلسی (میان اروپا و آمریکا) افزود: در حال حاضر رتبه رضایتمندی آمریکایی ها در نظرسنجی های آلمان کاهش یافته است. این تنزل رتبه، آخرین بار در زمان اجرای سیاستهای جرج بوش، رئیس جمهور پیشین آمریکا نیز محسوس بود. توماس دمزیره ضمن ابراز تاسف از اوضاع بوجود آمده گفت: حتی اگر در محبوبیت اولیه اوباما (در آلمان) اغراقی صورت گرفته باشد، باز هم دلیل نمی شود که آمریکا در مقابل این واقعیت که از کاهش محبوبیتش در آلمان بویژه ظرف یکسال اخیر حکایت دارد بی تفاوت باشد. خبرنگاران اشپیگل پرسیدند: آیا شما در اسناد داخلی که از نظارت و مهار اینترنت از سوی «ستاد ارتباطات دولت انگلیس» (مسئول عملیات جاسوسی سیگنال، عملیات نظامی و حفاظت اطلاعات در انگلیس) صحبت شد، ابراز نگرانی کردید، گفت: بله، اینگونه اقدامات برای همه ما نگران کننده است. اینترنت یکی از صادق ترین عناصر آزادی است. او با بیان آنکه تبلیغات انفجاری در عرصه ارتباطات، مشکلاتی را در نظم و انتخاب بوجود می آورد، افزود: وضعیت فعلی بر توان بازار شرکتها تاثیر منفی گذاشته است. زیرا چنانچه یک خدمات رسان شبکه (آی اس پی) و یک تامین کننده محتواهای اینترنتی به هم ملحق شوند، شبکه اینترنت را هدایت و در خصوص مضامین و محتوای آن نیز تصمیم گیری می کنند. من دیگر نیازی نمی بینم که بیش از این درباره سانسور دولتی صحبت کنم. او در پاسخ به این سئوال که پس با این حساب به اعتقاد شما شرکتهای خصوصی، تهدیدی بزرگتر از موسسات و سازمانهای دولتی (در زمینه سانسور اینترنت) به شمار می روند، گفت: بله، من فکر می کنم که یک مجموعه کنترل نشده و افسارگسیخته از اطلاعات را در اختیار داشتن بهتر از تصرف و ذخیره سازی تمامی مشخصات، افکار و اندیشه ها و نیز احساسات مردم است که منافع مالی یا ملاحظات امنیتی در آن نقش دارد. او در جواب به این سئوال که آیا سیاست می تواند بر این روند تاثیر بگذارد، اظهار داشت: در این خصوص بطور مثال ما مایلیم از به اصطلاح «گفتگوی سایبری» استفاده کنیم که فرانک والتر اشتاین مایر، وزیر خارجه آلمان به همکاران آمریکایی اش پیشنهاد داده است. در واقع ما می خواهیم همراه با کارشناسان در مورد اصلاحات برنامه های دیجیتال بحث کنیم. ما می خواهیم راجع به این سئوالات صحبت کنیم که وقتی اقدامات پنهانی به شکل سیستمهای عملیاتی در می آیند، چه اتفاقی رخ می دهد و اینکه درگاههای خروجی از طریق کدام آژانسها امکان ورود به یک رایانه را دارند؟ اینکه یک «امنیت ابری» (بعنوان زیرمجموعه ای از امنیت رایانه، شبکه و امنیت اطلاعات) چگونه امکان ایجاد دارد؟ چطور می توان «هوش مصنوعی» را با هوش انسانی مقایسه کرد و در مورد بازشناسی احساسات نیز چگونه می توان عمل کرد و اینکه آیا همانند جنجال بر سر سلولهای بنیادی، محدودیتهایی وجود دارند که نباید از آنها گذر کرد؟ خبرنگاران اشپیگل سئوال کردند: با توجه به آنکه ابزارهای فنی که اینترنت دنیا را «آنلاین» می کنند متعلق به دو شرکت بزرگ سیسکوی آمریکا و «هوآوی» چین هستند، ایجاد زیرساختهای حساس برای کشوری نظیر آلمان چطور خواهد بود؟ دمزیره با بیان آنکه ما کشوری با مرزهای باز در کانون اروپا هستیم، اظهار داشت: البته ما می توانستیم مستقل و خودکفا باشیم اما این مساله را فراموش کردیم. منظورم آن است که ما باید از خودمان این سئوال را مطرح کنیم که کشوری در حد و اندازه ما ولو به شکل وطن پرستی روشنفکرانه به مقداری نظارت درونی و استقلال نیاز دارد یا خیر؟ وی افزود: صدراعظم و وزیر خارجه آلمان باید از یک مکالمه تلفنی ایمن برخوردار باشند که هیچ کشور خارجی دیگر نتواند آنرا استراق سمع کند. دمزیره با بیان آنکه باید به جنبه های فنی، اقتصادی و قانونی نیز توجه کنیم، گفت: ما یک قانون تجارت خارجی که فروش برخی محصولات شرکتی را به منظور حفظ منافع ملی منع می کند در اختیار داریم اما باید از میزان کارکرد این قانون آگاه شویم و ببینیم که در عصر دیجیتال، این قانون باید توسعه یابد یا خیر؟
اشپیگل بعنوان آخرین سئوال از وزیر کشور آلمان پرسید: به نظر شما اگر این قانون اصلاح شود شرکتهایی هستند که بعلت بی اعتمادی به آنها کنار گذاشته شوند؟ او در پاسخ گفت: البته نه با این قانون. اما در هر صورت این احتمال وجود دارد.
انتهای پیام/
