به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران؛ حاضر در تالار بزرگ کشور مراسم بیست و یکمین بزرگداشت سالروز شهادت شهید آوینی حجت الاسلام شهاب مرادی رئیس فرهنگی هنری شهرداری تهران، علیرضا کمری و جهانگیر خسروشاهی نویسنده و محقق برگزار شد.

بنابراین گزارش در ابتدای مراسم حجت الاسلام شهاب مرادی گفت:من هیچ وقت شهید آوینی را ندیدم و دوست ندارم از حرف هایم چنین برداشتی شود که من با او آشنایی داشتم.

وی افزود: تمام شناخت من از این شهید بزرگوار از طریق روایت فتح، کتاب ها و آثار نورانی اوست؛ شهید آوینی جملات خردمندانه بسیاری دارد که گاهی اوقات درباره ی آن ها دچار اشتباه می شویم.

بنابراین گزارش در ادامه علیرضا کمری محقق و نویسنده بیان کرد: یاد این شهید بزرگوار را گرامی می داریم و فکر می کنم باید در این وقت در خصوص یک موضوع از زندگی او صحبت کنیم زیرا در غیر این صورت به نوعی کلی گویی درباره ی او کرده ایم.

وی ادامه داد: درباره ی آوینی در این دو دهه گذشته بسیار گفته اند و نوشته اند و بسیاری از این گفته ها بر اساس شورمندی، ارادت و اعتقاد است و بسیاری از اظهارات درباره ی او بر اساس کارکردهای این شهید صورت گرفته است.

کمری عنوان کرد: من از نزدیک با او دمخورنبوده ام گرچه گاهی اوقات با او گفتگوی کوتاهی داشتم اما فکر می کنم بسیاری از افراد درباره ی سخن گفتن از او بر من ارجح و اولی هستند اما درباره ی نوشته های او درنگ هایی داشتم.

این نویسنده تصریح کرد: نمی شود منکر شان وجودی شهید آوینی شد هر چند درباره ی او نظرات مختلفی وجود دارد و برخی می گویند که حرف های او از نظری پذیرفتنی نیست و این اظهار نظرات در زمان حیات او نیز وجود داشت.

کمری بیان کرد: این روزی که به عنوان او به نام هنر انقلاب نام گذاری شده است نام و نشانه ای است از جهت فکری و ما غالبا با پدیده ها و اشخاصی که مقداری شور دارند احساسی برخورد می کنیم اما بهتر است بیندیشیم و با شناخت و آگاهی درباره ی افراد به قضاوت بپردازیم.

وی ادامه داد: اندیشه های او چندان شناخته شده نبود اما چیزی که موجب شد آوینی شناخته شود صدای آوینی بود و هنگامی که روایت فتح از قاب تلویزیون پخش شد بی آنکه گفته شود نویسنده و گوینده کیست این صدا باعث جلب توجه شد.

این نویسنده عنوان کرد: جنس صدای آوینی محزون، نجیب و پذیرفتنی بود و به نوعی صدای غمگینانه ی او تداعی کننده ی ناله ی نی از نیستان است.

وی ادامه داد: آوینی چهره ی زیبایی داشت و عکس های او گواه این مدعاست و چهره زیبا و سیمای معصومانه، او را قابل خوانش کرد و باعث شد این شخص اهمیت بیشتری یابد.

کمری بیان کرد: بعد از شهادت او حضور رهبر انقلاب در تشییع پیکر او باعث جایگیری این شهید بزرگوار در اذهان شد و به این ترتیب آوینی تبدیل به یک نشانه ی فرهنگی و معرف یک جریانی به نام هنرمند انقلاب اسلامی شد.

وی افزود: من می گویم آوینی در متن و حیث نفس در روایت فتح صورتی تمام پیدا می کند؛ گفتاری که در روایت فتح (که اساس آن را تشکیل می دهد) نشان می دهد که او این متن ها را از روی تصنع ننوشته و بافت این کلام را با عصاره های آسمانی پیوند داده است.

کمری خاطرنشان کرد: اگر قرار است درباره ی کسی صحبت کنیم باید به اندیشه و آثار او آگاهی داشته باشیم.

جهانگیر خسروشاهی در ادامه اظهار داشت: اگر فرهنگ به تمدن تبدیل شود می میرد و اگر محاسبه به پژوهش تبدیل شود می میرد و آوینی قابل پژوهش نیست و به نوعی زندگی است؛ بسیاری دعوی شناخت عاشورا و تحقیق درباره ی آن را دارند(عاشورا به تعبیر آوینی مرکز آسمان است) اما در زندگی خود مدعیان اعتقاد عملی به این موضوع را نمی بینیم.

وی ادامه داد: مقداری به ندای دل مان گوش دهیم و اگر شما تنها به پایان نامه ای درباره ی آوینی قانع شوید پرونده ی آن را بسته اید.

خسروشاهی بیان کرد: سه عنصر صدا، چهره و حضور رهبر انقلاب در مراسم تشییع پیکر او باعث شناخت او شد، در برابر این موضوع بگویم در زمان "ابن عربی"صدا و سیما، حوزه هنری و دستگاه های فرهنگی برای تقویت اندیشه های او وجود نداشت به این ترتیب باید بگویم به نظر می آید شهید آوینی جز مشیت های الهی بود که در آن دوران تجلی پیدا کرد؛ همه ی ما می دانیم که او اول انقلاب دعوت آمریکا برای حضور در آن کشور را نپذیرفت و پاسخ را نیز دیدیم باید بگویم این احساسات نیست بلکه حقایق و واقعیت است و فرموله کردن آوینی به طور قطع به نفع او نیست.

این نویسنده اظهار داشت: درباره ی آوینی با احساس سخن نمی گویم و آوینی یک اتفاق بود که باید شناسایی شود.

وی خاطرنشان کرد: شناخت آوینی با ارتفاع نظر ما ممکن نیست و در غیر این صورت ما ابزار شناخت او را نداریم.


انتهای پیام/