تأسیس "بنیاد مسکن انقلاب اسلامی"، بمباران شیمیایی "مریوان" در جریان جنگ تحمیلی، شهادت امیر سپهبد "علی صیادشیرازی"، آغاز خروج سربازان فرانسوی از لبنان و ... از مهمترین رخدادهای تاریخی امروز است.
تأسیس "بنیاد مسکن انقلاب اسلامی "به فرمان" امام خمینی(ره) (1358) قبل از پیروزی انقلاب، با تبعیضهای فراوانی که در جامعه وجود داشت قشر عظیمی از مستضعفان از داشتن خانه محروم بودند. با پیروزی انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره)، در جهت احقاق حقوق محرومان، طی حکمی، اولین نهاد سازندگی برای رفع مشکل مسکن را تأسیس کردند. امام در این فرمان، حساب 100 را در تمامی شعب بانک ملی افتتاح فرمودند و پایه و اساس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی را بنا نهادند. حضرت امام در پیام خود فرمودند: "هیچ کس در هیچ گوشه مملکت نباید از داشتن خانه محروم باشد.
بر دولت اسلامی است که برای این مسأله مهم چارهای بیاندیشد و بر همه مردم است که در این مورد همکاری کنند". بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، بنا به اقتضای زمان، در اول انقلاب شروع به توزیع زمین در بین محرومان کرد. بعد از شهریور سال 1372 و تشکیل شورای عالی اداری، کار اصلی بنیاد که در آغاز در شهرها تمرکز یافته بود به روستاها منتقل شد و کار بازسازی مناطق آسیب دیده از حوادث به این بنیاد محول گردید. افتتاح طرح بزرگ آبرسانی کشور در زاهدان (1382 ش) بزرگترین طرح آبرسانی کشور و خاورمیانه از نظر فناوری نوین صنعت آب، با هدف تأمین حدود چهل درصد آب شرب شهروندان زاهدان، از چاه نیمههای زابل در خطوط لولهای با 193 کیلومتر طول و 900 میلیمتر عرض افتتاح شد. از ویژگیهای بارز این طرح، نصب تأسیسات ایستگاههای پمپاژ در نقاطی به ارتفاع 1510 متر است که در نوع خود بینظیر میباشد. میزان برداشت آب از این خط در ابتدا نه میلیون متر مکعب است که تا سه برابر قابل افزایش میباشد. ترور نافرجام "محمدرضا پهلوی" در کاخ مرمر(1344 ش) در ساعت 9 صبح 21 فروردین 1344، هنگامی که محمدرضا پهلوی عازم دفتر کار خود در کاخ مرمر بود، سرباز وظیفه رضا شمسآبادی او را به مسلسل بست، ولی گلولهها به شاه اصابت نکرد و دو نفر از محافظین محمدرضا کشته و دو نفر نیز زخمی شدند. پس از این تیراندازی بلافاصله شمسآبادی توسط گارد محافظ به شهادت رسید. شاه برای نشان دادن سلامتی خود، در اتومبیلی رو باز به گردش پرداخت و روزنامهها نوشتند: بین چند نفر سرباز در کاخ مرمر نزاع در گرفت که به تیراندازی و کشته و مجروح شدن چند سرباز منجر گردید. علیرغم سرکوب انقلاب مردم در 15 خرداد 42 و تبعید رهبر این نهضت، این ترور نشان داد که مخالفان شاه حتی در کاخ وی نیز رسوخ کردهاند و حرکت انقلابی همچنان ادامه دارد. بمباران شیمیایی "مریوان" توسط قوای بعثی عراق در جریان جنگ تحمیلی (1367 ش) در ادامه جنایتهای وحشیانه رژیم بعث، در چنین روزی در اثر بمباران شیمیایی مریوان در غرب ایران و نیز منطقه فاو توسط رژیم عراق، تعداد زیادی از مردم غیرنظامی و نظامی، شهید و مجروح شدند. رژیم عراق در آخرین سال تجاوز خود به خاک ایران، استفاده از سلاحهای شیمیایی را به شدت افزایش داد و صدها تن از نظامیان و غیرنظامیان ایرانی را شهید و هزاران تن را مجروح نمود. با این حال نه تنها مجامع بینالمللی و کشورهای غربی در قبال این گونه اقدامات غیرانسانی رژیم عراق سکوت کردند، بلکه برخی از دولتهای غربی نیز برای تهیه سلاحهای شیمیایی، به رژیم خونخوار عراق کمکهای قابل توجهی نمودند. در اواخر سال 1381، کشورهای غربی که خود تأمینکننده مواد تشکیلدهنده سلاحهای شیمیایی رژیم بعثی بودند، به بهانه تولید سلاحهای کشتار جمعی توسط عراق، به این کشور حمله کرده و در فروردین 1382 حکومت آن را ساقط کردند. رحلت حکیم، عارف و عالم گرانقدر "میرزا ابوالحسن جلوه" (1276 ش) حکیم میرزا ابوالحسن بن محمد جلوه، عارف، معروف به میرزای جلوه در حدود سال 1202ش (1238ق) در احمدآباد گُجُراتِ هند متولد گردید. در 7 سالگی به اتفاق خانواده به زَواره اصفهان، زادگاه اجدادش بازگشت و در 14 سالگی پدرش را از دست داد. چون پدران و نیاکان میرزا ابوالحسن، اهل علم و فضل بودند، او نیز تحت تاثیر فضای موروثی خانواده واقع شد و تصمیم گرفت کسب دانش را تا پای جان دنبال کند. پس در زمره طالبان علم درآمد و با وجود سختیهای زندگی، مقدمات دانشهای گوناگون دینی آن زمان مانند: زبان و ادبیات عرب، منطق، کلام، تفسیر، حدیث و فلسفه را فرا گرفت و به ویژه در حکمت الهی و طبیعی به مقامی در خور توجه رسید. میرزای جلوه از بزرگترین دانشمندان فلسفه و حکمت به شمار میآمد. وی آثار متعددی همچون حواشی بر اسفار ملاصدرا و شفای ابنسینا دارد و همچنین رسالههایی در وجود و اقسام آن، ترکیب و احکام آن و نیز بیان استجابت دعا و دیوان اشعار نغز و زیبایی از ایشان به جای مانده است. میرزا ابوالحسن جلوه سرانجام در 21 فروردین 1276ش برابر با 6 ذیقعده 1314ق در 74 سالگی بدرود حیات گفت و در جوار مقبره ابنبابویه در شهر ری به خاک سپرده شد. موضعگیری "امام خمینی"(ره) در مورد روحانیت و سیاست پس از آزادی از زندان (1343 ش) پس از سخنرانی امام خمینی(ره) در سیزدهم خرداد 1342ش و دستگیری ایشان توسط رژیم طاغوت و وقوع قیام پانزدهم خرداد، رژیم، آن حضرت را نزدیک به ده ماه درحبس نگاه داشت و سپس در خانهای تحت نظر گرفت. اما عکسالعمل شدید مردم در مورد این محاصره، بازهم رژیم را به عقبنشینی وادار کرد تا آنکه امام خمینی را در هجدهم فروردین 1343 آزاد کردند. پس از آزادی امام خمینی(ره)، رژیم وانمود کرد که امام با نظام پهلوی به تفاهم رسیده است. روزنامه اطلاعات در اینباره نوشت: "چقدر جای خوشوقتی است که جامعه روحانیت نیز اکنون با همه مردم، همگام در اجرای برنامههای انقلاب شاه و مردم شده است".
این خبر با واکنش تند آن بزرگوار مواجه شد. از این رو حضرت امام سه روز پس از آزادی، در بیست و یکم فروردین 1343، طی نطقی، طوفانی از خشم و نفرت علیه رژیم ستمشاهی به پا کردند و رژیم را وادار ساختند که دست به عقبنشینی فضاحت باری بزند. ایشان در این نطق فرمودند: "در این روزنامه، تحت عنوان اتحاد مقدس در سرمقاله نوشته بودند که با روحانیت تفاهم شده و روحانیان با انقلاب سفید شاه و ملت موافق هستند. کدام انقلاب؟ کدام ملت؟ ]آیا[ این انقلاب مربوط به روحانیت و مردم است؟! آقایان که در دانشگاه هستید، برسانید به همه که روحانیت با این انقلاب موافق نیست. خمینی را اگر دار بزنند تفاهم نخواهد کرد." این سخنرانی باعث شد که رژیم با دستپاچگی نمایندهای به محضر امام بفرستد و رسماً عذرخواهی کند. در گام بعدی، رژیم، امام را از دخالت در سیاست برحذر داشت و سیاست را حیله و دروغ معرفی کرد. ولی امام ضمن رسوا کردن چهره طاغوت، لزوم دخالت روحانیت در سیاست را یادآور شده و سیاست را از دیانت جدا ندانستند. شهادت امیر سپهبد "علی صیادشیرازی" جانشین ستاد کل نیروهای مسلح (1378 ش) امیرسپهبد علی صیاد شیرازی در سال 1323ش در شهرستان درگز در استان خراسان به دنیا آمد و پس از تحصیلات دبیرستان، وارد دانشگاه افسری شد. وی در سال 1346 موفق به اخذ درجه کارشناسی از دانشگاه افسری گردید و پس از طی دوره تخصصی توپخانه، به عنوان استاد در مرکز آموزش توپخانه اصفهان مشغول به تدریس شد. این امیر ارتش اسلام، پس از خلع بنیصدر، برای پایان دادن به ناهماهنگی ارتش و سپاه، قرارگاه مشترک عملیاتی سپاه و ارتش را راهاندازی کرد و به عنوان فرمانده ارتش در همانجا مشغول فعالیت گردید. ایشان در 9 مهر 1360 به پیشنهاد شورای عالی دفاع و با حکم حضرت امام خمینی(ره)، به فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب شد که در سلسله عملیات پیروزمند ثامنالائمه، طریق القدس، فتح المبین، بیتالمقدس، رمضان، مسلم بن عقیل، مطلع الفجر، محرم، والفجر 3 2 1، خیبر و بدر فرماندهی نیروهای ارتش را بر عهده داشت. شهید صیاد شیرازی نقش حساسی در آزادسازی خرمشهر ایفا نمود و حضور او در هشت سال دفاع مقدس، پیروزیهای متعددی را برای کشور اسلامی به همراه داشت.
وی در تیرماه 1365 به فرمان امام به عضویت شورای عالی دفاع منصوب شد و در اردیبهشت 1366، به درجه سرتیپی ارتقاء یافت. امیر شجاع اسلام، در سال 1368 به سمت معاونت بازرسی ستاد ارتش، در شهریور 1372 به سمت جانشین رییس ستاد کل ارتش و در فروردین 1378، از طرف مقام معظم رهبری به درجه سرلشکری نائل آمد که این درجه با افتخار شهادت به سپهبدی ارتقاء یافت. سرانجام امیر سپهبد صیاد شیرازی، جانشین ستاد کل نیروهای مسلح در بامداد بیست و یکم فروردین 1378 به دست عوامل گروهک منافقین در تهران به شهادت رسید و در تشییعی باشکوه، با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی و انبوه مردم در بهشتزهرا به خاک سپرده شد. تمدید آتش بس میان امپراطوری ایران و روم از طرف کنستانتین، امپراطور روم کنستانتین امپراتور روم دهم آوریل سال336 میلادی به بهانه شرکت در مراسم سیامین سال حکومت خود، آتش بس 2هفتهای با ارتش ایران را که 22روز طول کشیده بود بهصورت نامحدود تمدید کرد و بعدا از ادامه جنگ چشم پوشید. جنگ دو امپراتوری سال بعد از سر گرفته شد، 26سال متناوبا طول کشید و بدون اخذ نتیجه پایان یافت. آتش بس 19مارس به مناسبت فرارسیدن نوروز ایرانیان آغاز شده بود. فرماندهی ارتش ایران یک روز مانده به نوروز به احترام ایام عید ملی، 2هفته آتش بس داده بود و کنستانتین که واحدهایش بهدلیل تلفات سنگین نیاز به تجدید سازمان داشتند با این آتش بس موافقت کرده بود که پس از آن، تا کنستانتین زنده بود محاربه تجدید نشد. کنستانتین 22ماه می 337 در قسطنطنیه درگذشت و جنگهای شاپور دوم، (ذوالاکتاف) با کنستانتین دوم جانشین او از همین سال آغاز شد. دو ابر قدرت وقت تا سال336 کوشش داشتند که پیمان صلح منعقده در سال297 (میان نرسی شاه ایران و دیوکلسین (دیوکلتیان) امپراتور روم) رعایت شود و در آن مدت جز 3-2 برخورد محدود ازجمله زد و خوردهای سال326 جنگ چشمگیری صورت نگرفته بود. قتل مرموز دو افسر ژاندارم و افزایش بدگمانی نسبت به انگلیسیها 21فروردین 1295 (10آوریل1916) دو افسر ژاندارم- یک سرگرد و یک ستوان- در شیراز به طرز مرموزی کشته شدند. چون ژاندارمری تنها نیروی مسلح ایران در برابر «اس.پی.آر.» انگلستان بود، در قتل این دو افسر، انگلیسیها مورد سوء ظن قرار گرفتند و شیرازیها تا زمان لغو موافقتنامه اوت1907 سنپترزبورگ مبنی بر تقسیم ایران، کینه انگلیسیها را از دل بیرون نکردند و بارها با آنان مسلحانه برخورد داشتند و تلفات وارد ساختند. انگلیسیها هیچگاه در فارس آرامش نداشتند. لنین بود که موافقتنامه سن پترزبورگ را لغو کرد. کنفرانس تکنولوژی هسته ای با شرکت 500 تن از نمایندگان و مسئولان اتمی کشورها در تخت جمشید برگزار شد. (1356ش) در این مراسم، هویدا کنفرانس را افتتاح کرد و اکبر اعتماد معاون نخست وزیر و رئیس سازمان انرژی اتمی به ریاست انتخاب گردید. مدت کنفرانس 4 روز خواهد بود درگذشت ادیب شهیر و عارف بزرگ ایرانی "شیخ فریدالدین عطار نیشابوری" (627ق) شیخ فریدالدین محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری از بزرگان عُرفا و مشاهیر مشایخ صوفیه و شعرا، در سال 513 هجری قمری در نیشابور به دنیا آمد. وی در ابتدا شغل عطاری داشت و صاحب ثروت شده بود. بعدها بر اثر حادثهای، قدم به دایرهی سیر و سلوک گذاشت و تا آخر عمر در این وادی پَر گشود. عطار از تمثیلات گوناگون و بیان حکایتهای مختلف در هنگام طرح یک موضوع عرفانی استفاده میکند تا مقاصد مُعتکِفان خانقاهها و نکات عرفانی را برای مردم عادی، بیشتر و بهتر روشن و آشکار سازد. عطار به داشتن آثار متعدد در میان شاعران متصوف ممتاز است. در آثار نظمی و نثری عطار، نکات دقیقی دربارهی توحید و معارف الهی یافت میشود. تالیفات او را تا یکصد و چهارده و بیشتر ودهها هزار بیت شعر، گفتهاند. اِخوانُالصَّفا، اسرار نامه، الهی نامه، بلبل نامه، پند نامه، دیوان اشعار، مَنطِقُ الطّیر، تَذکرةُالاولیاء و جواهر نامه از آن جملهاند. عطار به سال 627 یا 628 هجری در فتنهی مغول در سن 114 سالگی وفات یافت و بعضی او را مقتول میدانند. آرامگاه عطار نیشابوری درنزدیکی شهر نیشابور در استان خراسان واقع است و محفلِ دوستداران زبان و ادب فارسی میباشد. وقوع قحطی مخوف پاریس در جریان انقلاب کبیر فرانسه (1793م) در جریان انقلاب کبیر فرانسه، به دلیل تعطیلی بیش از یکهزار مغازه خوار و بار و سبزی و نانوایی در دهم آوریل 1793م قحطی وحشتناکی در فرانسه آغاز شد. یکی از دلایل کمبود و سپس نایاب شدن مواد خوراکی، رو آوردن کشاورزان و مزرعهداران به امور سیاسی و رها کردن کشت و کار بود. شدت قحطی پاریس و نبودِ موادغذایی چنان فشاری به مردم آورد که آنان حتی سگها و گربهها و سایر حیوانات را میخوردند. در جریان این قحطی، دهها هزار نفر از گرسنگی جان باختند. آغاز خروج سربازان فرانسوی از لبنان (1946م) با پایان جنگ جهانی اول و اضمحلال امپراتوری عثمانی در سال 1918م، فرانسه سرزمینهای لبنان و سوریه را اشغال کرد. اما پس از آن که آلمان در جریان جنگ جهانی دوم، فرانسه را تصرف کرد، لبنان، تحت نظارت ماموران حکومت فرانسوی دست نشانده آلمان موسوم به دولت ویشی قرار گرفت. در ژوئن سال 1941م نیروهای انگلیسی و ارتش فرانسه آزاد، لبنان را تصرف کردند. با این وصف، بر اثر مبارزات استقلال طلبانه مردم لبنان، دولت در تبعید فرانسه آزاد در سال 1943م با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در لبنان موافقت کرد. لبنان سرانجام در سال 1945 به استقلال رسید و در همین سال موافقتنامه خروج سربازان انگلیسی و فرانسوی از لبنان امضا شد و در آوریل 1946 به اجرا درآمد و در آخرین روز دسامبر همین سال، اشغال رسمیِ لبنان خاتمه یافت و آخرین سرباز بیگانه خاک این کشور را ترک نمود. آغاز جنگ دریایی امپراتوری عثمانی و جمهوری ونیز (1645م) با قدرتگیری دولت عثمانی و جمهوری ونیز در شمال شرقی ایتالیا، دریای آدریاتیک محل تلاقی و رقابت این دو قدرت گردید و جنگهایی نیز میان آنها شعلهور شد، تا جایی که در یک مقطع زمانی در نیمه اول قرن شانزدهم "ونیز" اطاعت از عثمانی را پذیرا گردید. در نیمه قرن هفدهم با توجه به اوضاع آرام داخلی و شکلگیری سپاه جدید، سلطان عثمانی به مسائل اقتصادی پرداخت و ضمن رسیدگی به وضع پولی و نظام مالیات جدید به آنها سامان بخشید و حقوق سپاهیان و ناوگان دریایی نیز در نظر گرفته شد. در این زمان ونیزیها بر جزیره کرتْ مسلط شده و ضمن بهرهگیری از صلح با دولت عثمانی، در منطقه دریای اژه به کار تجاری مشغول بودند. اما دولت عثمانی کوشید تا از نفوذ آنها در منطقه شرق بکاهد بنابراین سلطان ابراهیم خلیفه عثمانی با آمادهسازی سپاه و ناوگان خویش بر ضد ونیزیها اعلام جنگ نمود و با دستگیری ونیزیها در مناطق در دسترس، به مصادره اموال و املاک آنها پرداخت. در همین راستا، در 10 آوریل 1645م لشکریان عثمانی به جزیره کرت حمله بردند و موفق به تسلط بر بخشی از آن شدند. این جنگها حدود 25 سال ادامه داشت تا این که عثمانیها موفق به تصرف کامل جزیره کرت شدند. در این مدت ونیز از کمکهای فرانسه و امپراتوری آلمان و سایر دول بهره میگرفت که البته بدون نتیجه بود. با حاکمیت عثمانیها بر جزیره کرت و بیرون راندن ونیزیها از این جزیره در سال 1670م شرق دریای مدیترانه به طور کامل در اختیار دولت عثمانی قرار گرفت. ترور "عصام سرطاوی" نظریه پرداز فلسطینی توسط رژیم صهیونیستی (1983م) عصام سرطاوی، مبارز فلسطینی و سفیر سیار سازمان آزادیبخش فلسطین در اروپا، در اواخر دهه 1930م در دهکده سرطاوْ در حومه نابلُس در فلسطین به دنیا آمد. وی پس از گذراندن دوره تحصیلات اولیه خود، وارد دانشکده طب شد و به عنوان جراح از این دانشکده فارغالتحصیل گردید. دکتر عصام سرطاوی پس از پایان تحصیلات دانشگاهی به جنبش فتح پیوست و در سال 1969 یک گروه اجرایی برای رهایی فلسطین تشکیل داد. او در سال 1971م به عضویت شورای ملی فلسطین که در حکم پارلمان فلسطینیان است، انتخاب شد و کمی بعد به سمت مشاور ویژه یاسر عرفات رئیس سازمان آزادیبخش فلسطین موسوم به ساف منصوب گردید. سرطاوی مورد اعتماد کامل یاسر عرفات بود و به عنوان یکی از نظریهپردازان اصلی ساف، بیشترین سهم را در ارائه طریق و راهنمایی عرفات برعهده داشت. اکثر سیاست مداران فلسطینی معتقدند که سرطاوی عامل اصلی تشویق عرفات به رها کردن مشی نظامی و روی آوردن به حرکات سیاسی بود. سرطاوی همچنین از طرفداران مذاکره با نیروهای چپ گرای یهودی نیز بود. به طوری که در فوریه 1982م ملاقاتی را میان سه تن از مقامات چپگرای اسرائیل با عرفات در تونس ترتیب داد. سرطاوی دوستان بسیاری در دول اروپایی داشت. از اینرو در سالهای آخر عمر، سفیر سیار عرفات در کشورهای اروپایی بود. او سرانجام در روز دهم آوریل 1983م در هتل اقیانوس اطلس پرتغال در محل کنفرانس بین المللی سوسیالیستها به دست عوامل رژیم صهیونیستی به قتل رسید. آغاز تهاجم نظامی ارتش رژیم صهیونیستی به ضد لبنان (1996م) در عملیات شانزده روزه ارتش رژیم صهیونیستی علیه لبنان موسوم به خوشه خشم، بیش از یکصد و هشتاد نفر شهید و صدها مجروح برجای ماند. در این تهاجم وحشیانه که از دهم آوریل 1996م آغاز شد، لبنان از زمین، هوا و دریا مورد حمله قرار گرفت و حتی بیروت پایتخت این کشور نیز آسیب دید. سرانجام با پایداری لبنان بر لزوم خروج بیقید و شرط صهیونیستها از جنوب این کشور و فشار افکار عمومی موجب شد که حملات وحشیانه رژیم اسرائیل، در 26 آوریل آن سال خاتمه یابد.پ
زمین لرزه پرتلفات فارس بامداد21فروردین
1351 (دهم آوریل 1972) زمین لرزهای بهشدت 7 و یک دهم در مقیاس ریشتر در
استان فارس روی داد که ضمن آن بیش از 5هزار و 300 نفر از هموطنان کشته
شدند. کانون زلزله منطقه «قیر» و «کازرون» بود که تا شیراز همه جا را تکان
داده بود. منوچهر پیروز، استاندار وقت تلفات منطقه جهرم را بیش از نقاط
دیگر گزارش کرده بود. این زلزله 3شهر و بیش از 70 روستا را ویران ساخته
بود. بیشتر مقتولان این رویداد، زنان و کودکان بودند زیرا مردها در ساعت
وقوع زلزله برای کار از خانه خارج شده بودند.
این زمین لرزه 4 سال پس از
زلزله خراسان روی داده بود که در زلزله خراسان بیش از 20هزار تن جان خود را
از دست داده بودند. اسناد مرکز جهانی جمعآوری تلفات و زیانهای زمین
لرزهها نشان میدهد که در طول 30 سال منتهی به 1992، در ایران 13 زمین
لرزه بسیار شدید روی داده که جمع تلفات آنها 90هزار کشته بوده است.