امام جمعه مشهد مقدس افزود: امروز، روز ارائه مطلب نیست، فقط روز اشک است زیرا همه مصائب از این روز شروع شد.

آیت الله علم الهدی بیان کرد: 250 سال در امت اسلام هر چه فرزند زهرا(س) به دنیا آمد، یا در شکنجه جان داد و یا آواره کوه و بیابان و جنگل شد و یا تکه تکه‌اش کردند.

وی گفت: این مظلومیت 250 ساله آغازش از این روز بود، پس امروز روز اشک است و عرایض بنده نیز فقط مقتل فاطمه(س) است.

عضو مجلس خبرگان رهبری اظهار کرد: معمولا شهادت همه شهدا، نتیجه مجاهدت و فداکاری‌های شهید بوده است، شهید از مجاهده در راه خدا آغاز می‌کند و سرانجام به شهادت در راه خداوند متعال نائل می‌شود.

آیت الله علم الهدی گفت: شهادت صدیقه اطهر امتیازی که دارد این است که عملیات شهادت، عملیات مجاهده است و شهادت ایشان سه ماه طول می‌کشد.

وی عنوان کرد: تمام این سه ماه عین شهادت است زیرا ایشان مجاهده کردند، کربلا از اول تا آخرش دو سوم یک روز طول کشید اما شهادت صدیقه اطهر سه ماه طول کشید و تمامش نیز مجاهده بود.

آیت الله علم الهدی تصریح کرد: این مسئله که شهادت صدیقه اطهر سه ماه طول کشید ادعا نیست، بلکه مستندات نیز در این زمینه وجود دارد و حضرت صادق(ع) در این زمینه می‌فرماید شهادت مادرم، فاطمه زهرا(س) بخاطر ته غلاف شمشیری بود که به بدن ایشان اصابت کرد.

وی افزود: در روز 29 صفر این ته غلاف شمشیر به بدن مبارک ایشان برخورد کرد و از آن روز تا امروز که سوم جمادی الثانی است سه ماه و چهار روز شهادت ایشان طول می‌کشد.

عضو مجلس خبرگان رهبری اظهار کرد: در همین دوران سه ماهه است که حضرت زهرا(س) خطبه فدکیه و خطبه شب هفت پیغمبر و بسیاری خطبه‌های دیگر را ایراد می‌کند و در تمام این ایام نیز گریه می‌کردند که در واقع گریه نبود بلکه مجاهده و مقابله بود.

آیت الله علم الهدی بیان کرد: در تمام این مدت حضرت زهرا(س) از مظلومیت رهبری، غصب خلافت و انحراف رهبری فرمودند و فجایع وارد شده بر  پیغمبر اکرم و ذریه ایشان را بازگو کردند و در تمام این مدت در جوار خانه خدا ساکن بودند و مردم دائما شاهد گریه ایشان بودند و این بزرگترین آسیب و جریان برای حکومت بود و سبب شد آرامش نداشته باشد و نمی‌توانست کشور را براساس مطامع خود اداره کند و همین جا بود که تنش شکل گرفت.

وی عنوان کرد: حضرت زهرا(س) با پهلوی شکسته مجاهده خود را ادامه دادند و هر روز دست حسن و حسین(ع) را می‌گرفتند و در بیت الاحزان و در روی تپه‌های سنگی می‌نشستند و مجاهده می‌کردند.