محمد فرسی در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران افزود : ممکن است این سموم ظاهراً برای زنبوران بالغ مشکلی ایجاد نکند اما موجب آسیب دیدن و از بین رفتن نوزادان آن ها می شود .
 
وی با بیان این مطلب که طول زندگی زنبوران در کندو و هم چنین در مراتع 21 روز است،ادامه داد: وقتی این زنبورهای بالغ از بین می روند چون نوزادی نیست که جای گزین آن ها شود جمعیت زنبورهای عسل با کاهش مواجه می شود و از این اتفاق به عنوان فرار زنبورها از کلنی یاد می شود .
 
فرسی با اشاره به سندرم (CCD ( Colony Collapse Disorder ) افزود :سندرم یعنی اتحاد عوامل مختلفی که باعث تلفات در کلنی های زنبور عسل می شود و بروز CCD هشداری برای تحت کنترل قرار دادن مصرف سموم شیمیایی است .
 
وی با بيان این که یکی از راه های انتقال این سموم به زنبوران و نوزادان آن ها از طریق گرده های گیاهان است ، خاطر نشان کرد : پیش از این ، کارشناسان و زنبورداران فکر می کردند سم پاشی آنی سبب تلف شدن زنبورها می شود ولی اکنون دانشمندان اعلام کرده اند اگر در ماه ها و سال های قبل نیز سم پاشی انجام شده باشد احتمال باقی ماندن این سموم در دانه های گرده زیاد است و باقی مانده برخی از آن ها تا سه سال بعد نیز در درون گرده ها یافت می شود .
 
فرسی افزود : اگر زنبور این دانه های گرده را به داخل کلنی ببرد باعث تلف شدن نوزادانش می شود.
 
مدیر گروه بهداشت و بیماری های زنبور عسل سازمان دامپزشکی هم چنین با اشاره به بروز بیماری نوزما در زنبورها گفت : نوزما عاملی فرصت طلب در بدن زنبور است که عوامل استرس زا مثل سموم شیمیایی باعث بروز این بیماری در حشره می شود و این بیماری با تضعیف سیستم ایمنی بدن حشره ، او را آسیب پذیر می کند .
 
فرسی افزود : برای کنترل تلفات، باید زنبورداران زنبورها را به مراتع طبیعی و مکان هایی که در آنجا سم پاشی وجود ندارد ، منتقل کنند که این حشرات در آنجا شهد برداشت کنند .
 
لازم به ذکر است طبق اعلام اتحادیه ی سراسری زنبورداران کشور ، در سال 92 به دلیل عواملی چون بیماری ، فرار زنبورها از کلنی و ... تولید عسل با کاهش شدید 70 درصدی روبرو بوده است.

انتهای پیام/