وی پس از سپری کردن تحصیلات متوسطه در سال 1358، در رشته ادبیات نمایشنامه‌نویسی آغاز به تحصیل کرد که دوران تحصیلاتش به دلیل بسته شدن دانشگاه‌ها در انقلاب فرهنگی به درازا انجامید.

چرمشیر پس از فراغت از تحصیل در سال 1366 وارد حرفه معلمی شد و از همان دوران نوشتن را آغاز کرد.

وی با نمایشنامه‌ "خداحافظ" برای اولین بار خود را به جامعه تئاتر معرفی کرد که در سال 1364 در دانشگاه اجرا شد و سپس در آذر 1366 توسط "حسین جعفری" در تالار قشقایی به صحنه رفت.

آثار چرمشیر علاوه بر اینکه توسط هنرمندان نامی و بزرگ و همین‌طور دانشجویان تئاتر همواره بر روی صحنه‌ها رفته، از مرزهای داخلی پا فراتر گذاشت و به زبان‌های ایتالیایی، انگلیسی، فرانسوی، ترکی و ژاپنی ترجمه و چاپ شده و در کشورهای آلمان، انگلیس، فرانسه، بنگلادش، هند، چین تایپه به صحنه رفته است.

چرمشیر سال‌ها است که به عنوان مدرس در دانشگاه تدریس می‌کند و حدود 54 نمایشنامه چاپ شده و بسیاری آثار چاپ نشده دارد.

از مهمترین اثار او می‌توان به این موارد اشاره کرد:

1-نگارش نمایشنامه "گذر پرنده‌ای از کنار آفتاب"، نشر نیل، 1384

2-نگارش نمایشنامه "بر بال‌های کلاغ شب" بازخوانی "یادداشت‌های فروید" 1385

3-نگارش نمایشنامه "قدم زدن روی ابر با چشمان بسته" بازخوانی "یادداشت‌های روزانه ویرجینیا وولف" 1384 به کارگردانی "آروند دشت آرای" 1385

4- نگارش نمایشنامه "خم می‌شوم و ماه‌ را می بوسم" (اعتراف)، 1382 به کارگردانی "آروند دشت آرای"، 1385

5-نگارش "تنها خدا حق دارد بیدارم کند" اقتباس "اسکارو خانم صورتی" نوشته "اریک امانوئل اشمیت"، 1383 به کارگردانی "محمد عاقبتی، 1385

انتهای پیام/