هر شب با قرآن/ ارزشِ دین به چیست؟
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده به انعکاس آن در ادبیات پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
آگاه باشید که دین خالص مخصوص خداوند است و کسانی که به جای خداوند معبودهایی را برگزیدند (و در توجیه کار خود گفتند:) ما آنها را نمی‌پرستیم مگر برای آن که ما را هر چه بیش‌تر به خدا نزدیک کنند، همانا خداوند درباره‌ی آن چه آنان بر سر آن اختلاف می‌کنند، میانشان داوری خواهد کرد. البتّه خداوند کسی را که دروغگوی کفران پیشه است هدایت نمی‌کند.
*در آیه‌ی قبل به شخص پیامبر فرمود: عبادتت خالصانه باشد. «فاعبداللّه مخلصاً» در این آیه به همه‌ی مردم می‌فرماید: تمام عبادت‌ها باید برای خداوند باشد. «للّه الدین الخالص»
شخصی به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله گفت: ما اموال خود را به فقرا می‌دهیم تا نام ما به نیکی برده شود. حضرت فرمود: خداوند تنها کار خالص را می‌پذیرد و سپس این آیه را تلاوت فرمود: «اَلا للّه الدّین الخالص...»
*برای بت پرستی ریشه‌هایی گفته‌اند، از جمله:
الف) برای احترام به بزرگان، مجسمه‌ی آنان را می‌ساختند و با گذشت زمان این مجسّمه‌ها به صورت مستقل پرستش می‌شد.
ب) بت‌پرستان گمان می‌کردند انسان نمی‌تواند مستقیماً با خدا ارتباط برقرار کند و نیاز به واسطه‌های مقدّس دارد، لذا برای مقدّسین تمثالی می‌ساختند که به مرور زمان این سمبل‌ها به صورت بت در آمد.
* در شیوه‌ی تبلیغ، مخاطب را حسّاس کنید. (کلمه «اَلا» یعنی آگاه باش که مسئله مهمّی است)
* تمام مکاتب بشری با خرافات و هوس‌ها آلوده هستند و دین خالص، تنها از آن خداست. «للّه الدّین الخالص»
* ارزش دین به خالص بودن آن است وگرنه هوس‌ها و خرافات آن را مسخ می‌کند. «للّه الدّین الخالص»
* منحرفان، انحرافات خود را توجیه می‌کنند. بت‌پرستان می‌گویند: ما بت‌ها را می‌پرستیم زیرا نمی‌توانیم بدون واسطه به خدا نزدیک شویم. «ما نعبدهم الاّ لیقرّبونا»
آیه 3 سوره زمر
أَلَا لِلَّهِ الدِّینُ الْخَالِصُ وَالَّذِینَ اتَّخَذُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِیَآءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونَآ إِلَی اللَّهِ زُلْفَی إِنَّ اللَّهَ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فِی مَا هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ کَاذِبٌ کَفَّارٌ آگاه باشید که دین خالص مخصوص خداوند است و کسانی که به جای خداوند معبودهایی را برگزیدند (و در توجیه کار خود گفتند:) ما آنها را نمی‌پرستیم مگر برای آن که ما را هر چه بیش‌تر به خدا نزدیک کنند، همانا خداوند درباره‌ی آن چه آنان بر سر آن اختلاف می‌کنند، میانشان داوری خواهد کرد. البتّه خداوند کسی را که دروغگوی کفران پیشه است هدایت نمی‌کند.
*در آیه‌ی قبل به شخص پیامبر فرمود: عبادتت خالصانه باشد. «فاعبداللّه مخلصاً» در این آیه به همه‌ی مردم می‌فرماید: تمام عبادت‌ها باید برای خداوند باشد. «للّه الدین الخالص»
شخصی به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله گفت: ما اموال خود را به فقرا می‌دهیم تا نام ما به نیکی برده شود. حضرت فرمود: خداوند تنها کار خالص را می‌پذیرد و سپس این آیه را تلاوت فرمود: «اَلا للّه الدّین الخالص...»
*برای بت پرستی ریشه‌هایی گفته‌اند، از جمله:
الف) برای احترام به بزرگان، مجسمه‌ی آنان را می‌ساختند و با گذشت زمان این مجسّمه‌ها به صورت مستقل پرستش می‌شد.
ب) بت‌پرستان گمان می‌کردند انسان نمی‌تواند مستقیماً با خدا ارتباط برقرار کند و نیاز به واسطه‌های مقدّس دارد، لذا برای مقدّسین تمثالی می‌ساختند که به مرور زمان این سمبل‌ها به صورت بت در آمد.
* تمام مکاتب بشری با خرافات و هوس‌ها آلوده هستند و دین خالص، تنها از آن خداست. «للّه الدّین الخالص»
* ارزش دین به خالص بودن آن است وگرنه هوس‌ها و خرافات آن را مسخ می‌کند. «للّه الدّین الخالص»
* منحرفان، انحرافات خود را توجیه می‌کنند. بت‌پرستان می‌گویند: ما بت‌ها را می‌پرستیم زیرا نمی‌توانیم بدون واسطه به خدا نزدیک شویم. «ما نعبدهم الاّ لیقرّبونا»
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
