به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،سلاح‌ها در ادوار مختلف تاریخ و بنا بر سنت دیرینه نیروها مسلح، همواره تحت ارتقاء و نوسازی قرار گرفته و با توانایی های جدید وارد میدان نبرد شده اند. بخشی از این تغییرات بسیار مشخص و برخی دیگر جزئی بوده و در نهایت به بالا رفتن کاربری سلاح منجر می شود.

چندی پیش و در جریان بازدید سرلشکر جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از آخرین دستاوردهای جهاد خودکفایی نیروی زمینی سپاه، سلاح تک تیراندازی به نام "سیاوش" رونمایی شد که می توان با نگاهی به آن، سیر تکامل و ارتقاء ساخت اسلحه تک تیرانداز را در ایران را در آن مشاهده کرد.

با نگاهی به اسلحه سیاوش می‌توان به ریشه‌های مشترک آن با برخی سلاح‌های تک‌تیرانداز در نیروهای مسلح ایران و تکامل آن پی برد.



یکی از بزرگترین شباهت‌های این سلاح با نمونه‌های قبلی ساخته‌شده در کشور، لوله آنهاست که با یک نگاه دقیق می‌توان متوجه این امر شد. بحث بعدی حالت طراحی قنداق دو اسلحه است که با وجود یک سری از تغییرات از شباهت بالایی با یکدیگر برخوردار است اما در اسلحه سیاوش بر خلاف نمونه قبلی در مکان اتصال قنداق به بدنه سوراخی تعبیه شده است که بخشی از دست‌تیرانداز در آن قرار می‌گیرد.


این مسئله باعث افزایش کنترل تیرانداز به سلاح و در نتیجه افزایش دقت می‌شود. بحث بعدی دو پایه به‌کار رفته در دو سلاح است که تقریباً می‌توان گفت یکسان هستند. "سیاوش" بنا بر اعلام مسؤولان امر می‌تواند اهداف مورد نظر را در فاصله 700 متری مورد هدف قرار دهد.

یک نکته مهم در مورد اسلحه سیاوش ایرانی در مقایسه با نمونه‌های پیشرفته، بحث مهمات است. گلوله‌های 51*7.62 تولیدی در آمریکا گلوله‌هایی سریع و مرگبار به شمار می‌روند اما هرگز به پای نمونه‌های آلمانی نمی‌رسند. در کشور ما نیز گلوله‌های این کالیبر از گونه آلمانی هستند که از قدرت تخریب فوق‌العاده بالاتری نسبت به نمونه آمریکایی برخوردار بوده و به زبان ساده‌تر هر کسی که با این گلوله‌ها مورد اصابت قرار گیرد می‌توان گفت صد درصد جان خود را از دست خواهد داد.

این گلوله که با عنوان DM111 معرفی می‌شود و تفاوت آن با نمونه آمریکایی استفاده از ترکیبی از مس و فولاد برای روکش گلوله بوده کلفتی آن نیز از نمونه آمریکایی کمتر است. در گلوله آمریکایی از مس به تنهایی برای روکش استفاده شده است.

همان‌گونه که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید گلوله آلمانی پس از برخورد با هدف مورد نظر پس از طی نزدیک به 8 سانتی متر در بدن قربانی منفجر شده و به تبدیل به ترکش می‌شود. احتمال زنده ماندن هدفی که با این گلوله مورد اصابت قرار گرفته است نزدیک به صفر است.


این گلوله در زمانی برخورد و پس از طی 8 سانتی متر به صورت ماکزیم 66 درصد از وزن در نووک گلوله باقی مانده و وزن قسمت متلاشی شده در حدود 45 درصد در حالت بیشینه است. به طوری که اندازه حفره موقتی تا 22 سانتی متر و حفره ثابت می تواند تا 11 سانتی متر رشد کند. طول نفوذ ماکزیمم در بدن انسان می تواند تا 58 سانتی متر باشد.

گونه آمریکایی بعد از برخورد در مسیر حرکت مستقیم خود 90 درجه چرخیده و پشت مرمی ابتدا از بدن قربانی خارج می شود. در این صورت تیرانداز بایستی حتما نقطه حساسی را مورد اصابت قرار دهد اما نمونه آلمانی به خاطر توضیحاتی که در بالا آمد به عنوان مرگبارترین گونه از گلوله های کالیبر 51*7.62 در جهان شناخته می شود.

تفاوت بعدی موجود در بین سلاح هایی که قبلا در نیروهای مسلح کشورمان معرفی شده بود با سیاوش، بحث استفاده از خشاب 5 تیر در سیاوش است. اکثر اسلحه های قبلی، فاقد خشاب بوده و تیرانداز بایستی گلوله های مورد نظر را دانه به دانه در درون لوله اسلحه به صورت دستی قرار می داد اما در سلاح جدید و به لطف استفاده از خشاب 5 تیر سرعت مسلح کردن و تیراندازی افزایش چشم گیری یافته است.

یکی دیگر از تفاوتهای آشکار بین سیاوش و نمونه های سابق، ریل های نصب شده بر رو و کنار اسلحه تک تیرانداز "سیاوش" است. این ریل ها به منظور نصب انواع دوربین ها، سامانه های اپتیک و هدف گیرهای لیزری استفاده می شود. به صورت سنتی امکان نصب این سامانه ها بر روی انواع سلاح ها وجود دارد اما یک نکته ظریف و در عین حال حیاتی در این میان وجود دارد؛ زمان.

زمان مورد نیاز برای نصب دوربین و یا هر سامانه کمکی دیگر بر روی سلاح در حالت های عادی بسیار زمان بر و سخت است. حال خود را در میان نبرد و در خط مقدم تصور کنید.


هر ثانیه ارزشی بسیار بالا دارد و ممکن است مرگ و یا زندگی فرد را تعیین کند. این ریل ها در حال حاضر در بسیاری از ارتش های پیشرفته دنیا، بر روی سلاح تک تیرانداز و هجومی نصب شده و از آن برای نصب انواع سامانه های اپتیکی و کمکی بهره گرفته می شود. این گونه ریل ها نه فقط بر روی سلاح تک تیرانداز بلکه قابل نصب بر روی سلاح های هجومی، تیربارها و نارجک اندازها نیز هستند.

RU60G چشم جدید سلاح های ایرانی

در سالهای اخیر کشور ما با برخی تهدیدات تروریستی در مناطق غرب و جنوب شرق کشور رو به رو بوده است. مناطق کویری استان سیستان و بلوچستان و همچنین کوه های کردستان از جمله مناطقی بوده است که در سال های اخیر شاهد درگیری های شدیدی بین نیروهای نظامی ایران و اشرار و گروهک های تروریست بوده است.

نگاهی ساده به وضعیت جغرافیایی این مناظق به خوبی این نکته را مشخص می کند که در اکثر ماه های سال، آب و هوای این مناطق مطلوب نبوده و پدیده هایی به مانند طوفان شن، برف و بوران و همچنین مه های غلیظ از جمله پدیده های طبیعی هستند که در اکثر زمان های سال در این مناطق وجود دارند. علاوه بر این عملیات های شبانه چه به منظور حمله به نیروهای تروریست و چه دفاع در برابر حمله آنها از دیگر سختی های عملیاتی در این مناطق است.

در چنین شرایطی دوربین های معمولی عملا توان بزرگنمایی و شلیک دقیق در فواصل دور را از رزمندگان ایرانی سلب می کنند. متخصصان کشورمان بر این اساس، یک دوربین حرارتی را برای پاسخ به نیاز مذکور طراحی کرده اند. مدل " RU60G " یک دوربین حرارتی یا در اصطلاح "Thermal" است که به راحتی بر روی انواع سلاح ها نصب می شود.


این دوربین توان بزرگ نمایی دو برابری را داشته و تصاویر را به صورت سیاه و سفید به نمایش در می آورد. موجودات زنده با رنگ سفید در این دوربین به نمایش در می آید. این دوربین تنها 700 گرم وزن داشته و می تواند تصاویر با فرمت " PAL " را برای کاربر خود عرضه کند. این دوربین به 4 وات توان الکترونیکی برای عملیات احتیاج داشته و از باطری های 3.6 ولت برای تامین نیرو بهره می برد.

 RU60 به راحتی و با سرعت بر روی ریل های نصب شده بر روی سلاحی به مانند سیاوش قابل نصب است.


" RU60 G " می تواند در دمای بین 20- تا 50 درجه سانتی گراد به مدت 4 ساعت عملیات کند. این دوربین دارای لنز 60 میلی متر بوده و وضوح تصاویر آن 384 در 288 پیکسل است. البته با توجه به ابعاد مناسب این دوربین می توان آن را نه فقط بر روی سلاح های تک تیرانداز و بلکه بر روی سلاح های هجومی نیز نصب کرده و توانایی های نیروهای خودی را افزایش داد. با استفاده از این دوربین سلاحی مثل "سیاوش" می تواند همچنان دقت و مرگباری خود را در شرایط بد آب و هوایی و شب هنگام نیز حفظ کند.

شاید با رشد خیره کننده صنایع موشکی سپاه پاسداران در سالهای اخیر، تصور عمومی این باشد که متخصصان این نهاد انقلابی، تمام وقت و برنامه های خود را معطوف به ارتقاء این توان مهم و تهدید زدا کرده اند اما با بررسی و معرفی چنین دستاوردهایی می توان فهمید که سلاح های سبک و فردی نیز همچون بسیاری سلاح های سنگین، مورد توجه جدی صنایع دفاعی کشورمان قرار داشته و نمونه های مدرن و قابل اتکا در بخش تجهیزات فردی نیز در دست طراحی و تولید است.