به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،  از آثار  مجید مشیری در تلویزیون می‌توان به سریال‌های ارمغان تاریکی، خط قرمز، سرنخ، مسافری از هند، چراغ جادو، شکر تلخ، سایه‌ای در تاریکی و بچه‌های نسبتا بد اشاره کرد. مشیری که این روزها سریال خانه‌ای روی تپه (ساخته داریوش یاری) با بازی او از شبکه دو در حال پخش است، تاکنون نقش‌های متنوع و متفاوتی را هم در تلویزیون و هم در سینما بازی کرده است، نقش‌هایی که به قول خودش بیشتر شخصیت‌هایی شرور و مرموز بوده‌اند، اما نقش مشیری در سریال خانه‌ای روی تپه از این نظر کاملا متفاوت با آثار پیشین اوست، در اینجا دیگر خبری از شخصیت‌های مرموز و پیچیده و گهگاه منفی همیشگی نیست و وی با بازی در نقش مدیر مدرسه‌‌ای در نقطه‌ای از شمال کشور، چهره‌ انسانی بسیار آرام، منضبط و حمایت‌گر را به نمایش می‌گذارد. اگرچه نقش مشیری در این مجموعه چندان بلند و پررنگ نیست، اما او خود بازی در این نقش و مجموعه را تجربه‌ای لذتبخش می‌داند. با او درباره این سریال به گفت‌وگو نشستیم.

شما در سریال خانه‌ای روی تپه در نقش یک مدیر مدرسه ظاهر شده‌اید. از ابتدا هم قرار بود این نقش را بازی کنید؟

بله، از همان زمانی که برای بازی در سریال تلویزیونی خانه‌ای روی تپه با من تماس گرفتند، نقش مدیر مدرسه را برایم در نظر گرفته بودند و قرار بود آن را بازی کنم.

هنگامی که فیلمنامه این سریال را خواندید این نقش چه ویژگی و جذابیتی برایتان داشت که پیشنهاد بازی در آن را پذیرفتید؟

هنگامی که برای اولین‌بار فیلمنامه این سریال را خواندم از قصه آن خیلی لذت بردم و از سوی دیگر نقش مدیر مدرسه، با دیگر نقش‌هایی که بازی کرده بودم، متفاوت بود. اولین نکته‌ای که در این نقش توجه‌ام را به خود جلب و مرا برای بازی در این سریال ترغیب کرد، ویژگی‌ها و خصلت‌های مثبت اخلاقی بود که این مدیر مدرسه داشت. همان طور که در این چند قسمتی که تاکنون از این سریال پخش شده، می‌بینید او به‌خوبی مسائل را درک می‌کند و از هر نظر یک انسان آرام، مثبت، معقول و فهیم است که تمام تلاش‌ خود را می‌کند تا در موقعیت‌های مختلف به دانش‌آموزان این مدرسه کمک کند و فضای آرامی را هم برای تحصیل آنها فراهم آورد. هرچند او کاملا جدی و در برخی موارد حتی سختگیر و مقرراتی است، اما با این حال بسیار دلسوزانه کار می‌کند و با مشکلات دانش‌آموزان و شاگردانش آشناست. به هر حال هرچند پیش از این تجربه بازی در چنین نقش و حضور در چنین فیلمی را نداشتم، اما وقتی فیلمنامه را خواندم از آن خوشم آمد و آن را قبول کردم. در مجموع از ایفای این نقش بسیار راضی هستم.

این نقش یک تفاوت اساسی هم با بیشتر نقش‌هایی که در این سال‌ها در تلویزیون بازی کرده‌اید، دارد؛ در اینجا دیگر خبری از آن شخصیت‌های پیچیده و مرموز نیست و شخصیتی ساده و بسیار آرام را بازی می‌کنید.

بله درست است. نمی‌دانم چرا اما چند وقتی است بیشتر نقش‌هایی که به من پیشنهاد می‌شود کاملا منفی یا چند‌وجهی بوده و به همین دلیل بیشتر شخصیت‌هایی منفی یا مرموز را بازی کرده‌ام، اما از این نظر نقشم در این سریال کاملا در تضاد با نقش‌های قبلی‌ام است و شخصیتی بسیار مثبت و منطقی محسوب می‌شود.

همان طور که اشاره کردید شما بازی در نقش‌های متفاوت و متنوعی را تجربه کرده‌اید، فکر نمی‌کنید ارائه نقش‌هایی ساده از جنس این سریال آسان‌تر باشد؟

نه برعکس، به نظرم با وجود این ‌که این نقش کاملا تک‌بعدی و بدون پیچیدگی است، بازی کردن این شخصیت، نسبت به بسیاری از نقش‌های پیچیده و چندبعدی کار سخت‌تری بود. در چنین شرایطی مهم این است که بازیگر چنین نقش‌هایی را کاملا یکدست بازی کند و در این سریال هم چنین بود. شخصا معتقدم تا زمانی که نقشم را باورپذیر بازی نکنم طبیعتا مخاطب هم با من همذات‌پنداری نخواهد کرد. البته این را مخاطبان باید پاسخ دهند اما من در طول این سال‌ها تمام تلاشم را کرده‌ام که همیشه خوب بازی کنم و مخاطب بازی‌ام را پس نزند. در این سریال هم با همین نگاه بازی کرده‌ام و امیدوارم بازی‌ام مورد‌پسند بینندگان هم قرار گرفته و راضی باشند.

با توجه به این‌که نقش شما در این سریال نسبتا کوتاه است به نظر می‌رسد پیشنهاد بازی در این سریال را بیشتر به این دلیل پذیرفتید که با حضور در نقشی کاملا مثبت به نوعی دچار کلیشه نشده و از نقش‌های پیچیده و منفی فاصله بگیرید؟

نه این طور نیست. بازی در این سریال را بیشتر به سبب قصه و فضای شیرین و دوست داشتنی آن پذیرفتم. می‌خواستم نقشی را بازی کنم که واقعا آن را دوست داشته باشم و در این سریال نیز همین اتفاق افتاده است. اصولا به کارهایی که درباره شمال کشور و متناسب با حال و هوای اهالی این مناطق است، علاقه زیادی دارم و از همان ابتدا که متوجه شدم قصه خانه‌ای روی تپه در شمال کشور رخ می‌دهد، تصمیم را برای حضور در این مجموعه گرفتم.

فکر نمی‌کنید این نقش بخصوص در نگارش فیلمنامه جای پرداخت بیشتری داشت و می‌توانست در روند پیشبرد قصه تاثیرگذارتر باشد؟

نه، به نظرم با توجه به فضای قصه که بچه‌ها، دانش‌آموزان و نوجوانان محور اصلی آن هستند، نقش مدیر مدرسه بیشتر از اینها جای کار و مانور نداشت و همین میزان حضور برای این شخص کافی است. همان گونه که در سریال می‌بینیم در واقع این بچه‌ها و دغدغه‌ها و مشکلات آنهاست که محور داستان بوده و آن را پیش می‌برد و در این میان دیگر شخصیت‌ها بیشتر دنبال کمک به این بچه‌ها و بخصوص رسول هستند تا مشکلات او را برطرف کنند. مدیر مدرسه هم یکی از این شخصیت‌هاست که سعی می‌کند مشکلات دانش‌آموزان مدرسه‌اش را به حداقل برساند. در قصه می‌بینید هر زمان رسول دچار مشکل می‌شود مدیر ورود پیدا می‌کند و تلاش می‌کند مشکلات را به نحو درستی حل کند. بنابراین دیگر شخصیت‌ها به نوعی در حاشیه این بچه‌ها معنا و مفهوم پیدا می‌کنند و شاید کارگردان به همین دلیل ضرورت چندانی برای پررنگ کردن دیگر نقش‌ها احساس نکرده است. در این سریال فقط چند بازیگر هستند که نقش‌هایی ثابت دارند و بیشتر بازیگران به عنوان بازیگر مهمان در هر قصه وارد می‌شوند و چنین ساختاری شخصیت‌پردازی متفاوتی را هم می‌طلبید.

پس با این شرایط نقش شما با پیشرفت قصه و در ادامه سریال تغییر چندانی نداشته و پررنگ‌تر نخواهد شد؟

نه، این اتفاق نمی‌افتد و قصه با همین روال ادامه خواهد یافت. در مجموع کوتاهی نقش برایم اهمیت ندارد، بلکه آنچه نقش را ماندگار می‌کند، تاثیرگذاری آن است و خوشبختانه این سریال شخصیت‌پردازی خوبی هم داشت و احساس می‌کنم شخصیت‌های سریال به اصطلاح کامل درآمده است.

شما تجربه و سابقه بسیار زیادی در عرصه بازیگری دارید، با توجه به حضور بازیگران جوان بومی و نابازیگران زیادی که در این سریال هستند، تلاشی هم برای انتقال تجربه‌های خود به آنها داشتید تا راحت‌تر بازی کنند؟

به نظرم یکی از ویژگی‌های خوب و مثبت این سریال ترکیب بازیگران آن است که تلفیقی از بازیگران باتجربه و بازیگران جوان است. این موضوع به ساختار کلی سریال کمک زیادی کرده است. به هرحال هر بازیگری در طول دوران کاری و حرفه‌ای خود تجربیات مختلفی را به دست آورده که می‌تواند برای بازیگرانی که تجربه کمتری در این حوزه دارند، مثمرثمر باشد و من نیز در این سریال تمام سعی‌ام را کردم تا جایی که می‌توانم قدمی در این راه بردارم. البته داریوش یاری هم به عنوان کارگردان نقش زیادی در این زمینه داشت و کمک زیادی برای این موضوع می‌کرد.

بی‌شک هر کارگردانی سبک و شیوه فیلمسازی خاصی دارد. تجربه کار با داریوش یاری چگونه بود؟

یاری از کارگردان‌های خوب تلویزیون است و بسیار خوشحالم که با او در این سریال کار کردم. در طول بازی در این مجموعه کاملا احساس راحتی و آرامش می‌کردم و با فضایی که کارگردان و دیگر عوامل سریال ایجاد کرده بودند، کوچک‌ترین مشکل یا استرسی نداشتم و این برای یک بازیگر نکته بسیار مهمی است. به نظرم یاری جزو آن گروه از کارگردانانی است که کار خود را بسیار جدی می‌گیرند و هنگام تولید به آسانی از هر چیزی نمی‌گذرند. کیفیت کار برای او بسیار اهمیت دارد و به همین دلیل خیلی بادقت و وسواس کار می‌کند. او هر جا که لازم بود بازیگران را راهنمایی می‌کرد و با وجود این‌که نقش من کوتاه بود، اما مرتب تاکید داشت این نقش کوتاه برایش مهم است و این نشان می‌دهد که برای کیفیت سریالش اهمیت زیادی قائل است. امیدوارم که این کار جمعی و گروهی مورد ‌پسند و توجه بینندگان هم قرار گرفته و از تماشای این سریال لذت ببرند.