به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، زندگی همه انسان ها پر از فراز و نشیب های است که گاهی نفس های آن را به شماره می اندازد و آن هنگام حس می کنیم دنیا برهمه ی وسعتش تنگ و تاریک شده است.

گاهی خود را تنها می بینیم و به این می اندیشم که تنها من حامل مشکلات هستم. اما سینه همه مردم پر از دردهای بسیاری است که به شماره ی روزهای زندگی متفاوت و مختلف است.

چشم هایی در بیمارستان خیس و  دستانی که به اجابت مرغ آمین بلند است و حس و حال عجیب این روزها تب داغ بیماری را به شور حسینی می رساند تا از چشمه ی معرفت و عظمت او شاخه ای برای تمام روزهایش به هدیه بگذارد.

سال ها پیش داوود نقی پور به همراه مادرش از شهرستان به تهران سفر می کردند. در طول مسیر مادر درد شدیدی در قسمت راست شکم خود حس کرد درمان بین راهی به جایی نرسید و هر لحظه بیشتر می شد به گونه ای که با رسیدن به تهران مادر را در بیمارستان بستری کردند. پس از انجام معاینات و آزمایشات پزشکی مشخص شد که ریه ی مادر بسیار ناراحت و یک لکه ی سرطانی در آن رشد کرده است.

به تشخیص پزشکان عمل جراحی احتمال فوت او را چند برابر می کند واگر هم عمل نکند پنج الی شش ماه بیشتر فرصت زندگی کردن ندارد.

داوود نقی پور که 35 سال در هیئت امام حسین برای سالار شهیدان فعالیت می کرد و در این سال ها برای سالار شهیدان فعالیت می کرد و در این سالها پیوند عجیبی با آقای جوانان بهشت یافته بود، تنهایی خود را به درگاه ایشان برد.

به هیئت اباعبدالله رفت و به آقا متوسل شد و تا صبح در خدمت ایشان دعا و طلب شفای مادرش را کرد. نزدیک صبح به خانه برگشت، ازدیاد مهمانان او را در راهروی خانه کشاند تا جایی برای خواب بیابد. خوابید و در خوابی آقای سبز رویی را دید که لباس پزشک به تن کرده و در بالای سر مادر بیمارش فرزند را به شفای او در همین پنج شنبه نوید می دهد.

داوود دوباره با پزشک مادرش صحبت کرد و از احتمال درمان مادرش با دارو سوال کرد.پزشک به او گفت که هیچ راهی وجود ندارد و مادرش تا پنج ماه بیشتر زنده نخواهد بود.

داوود نقی پور که شفا را در جایی دیگر می دید، مادر را از بیمارستان ترخیص کرد و او را به منزل برد.
دسته ی عزاداری هیئت را به منزل برد تا عزاداران سید الشهدا برای مادرش دعا کنند.

یک هفته گذشت.

دردهای او کمتر شد، رنگ صورتش برگشت دوباره مادر را برای انجام معاینات به بیمارستان بردند و پس از آزمایشات متعدد ، پزشکان گفتند که هیچ اثری از بیماری در مادر دیده نمی شود!

هیچ خبری از لکه ی سرطانی نبود . مادر در سلامت کامل بود. امروز بیش از 22 سال از آن روز می گذرد و مادر هم اکنون سالم و زنده است . این ماجرا تنها نکته ای کوچک اما بزرگ از عنایات امام حسین(ع) به آنانی است که او را باور دارند و به او ادای احترام می کنند.

انتهای پیام/