وی خاطرنشان کرد: یکی از دغدغههای اصلی 99 درصد شهدا این بود که در وصیتنامههای خود جواب شماتتها و شبههها را بدهند.
استاد حوزه و دانشگاه به ویژگی اصلی شهدا اشاره کرد و عنوان داشت: شهدا در وصیتنامههایشان از خودشان دفاع میکردند و این موضوع را مطرح میکردند که با چشم باز به جبهه رفتهاند و امام خمینی(ره) بر حق است.
وی تصریح کرد: سخنرانی راحتتر از روایتگری است، من خودم را روایتگر خوب برای دفاع مقدس نمیدانم.
پناهیان با اشاره به معنای روایتگری گفت: روایتگری به معنای توصیف عمل خوبان است و بهترین عمل جهاد و بالاترین فیض شهادت بوده و اهمیت روایتگری بالاتر از کلاس اخلاق است.
وی به نکات کلیدی در روایتگری اشاره کرد و افزود: باید طوری از عمل خوبان و مجاهدان فی سبیلالله حرف بزنید که شعاری نباشد و مخاطب فکر نکند، شهدا انسانهای معمولی نبودند.
استاد حوزه و دانشگاه عنوان داشت: روند تکاملی شهدا را بیان کنید و به صورت دفعی، لحظهای که ارتقا پیدا کردند روایت نکنید تا طبیعی باشد و تاثیر این عمل زمانی پذیرفته میشود که مخاطب فرآیند و بستر شکلگیری عمل را بفهمد.
وی با اشاره به چند نکته که روایتگران باید به آن توجه داشته باشند گفت: روایتگران باید حوادث را طبیعی جلوه دهند و باید توجه داشته باشند که تعریف حوادث به مقدماتی نیاز دارد و در این زمینه نباید غیر هنرمندانه به توصیف وقایع پرداخت.
پناهیان تاکید کرد: باید در ابتدا بستر تبیین آن عمل فراهم شود و سپس موانع و مراحل رسیدن به مرحله شهادت مطرح شود.
وی تصریح کرد: روایتگر باید توجه داشته باشد که روایتگری جریان مستمری است که نقل میکند و شامل مجموعهای از خاطرات به هم پیوسته است که نقل میشود.
استاد حوزه و دانشگاه یادآور شد: مهم این است که حقیقت مرکزی دفاع مقدس به عنوان عمل مجاهدان فی سبیل الله بیان شود./س