گاهی از روزها قبل راه می‌افتند، پیاده و بدون ماشین، شاید نذر داشته باشند اصلا که پیاده بروند و ذی‌الحجه که به نهمین روز رسید، مرز خسروی باشند.

به گزارش گروه استانها باشگاه خبرنگاران منطقه کرمانشاه، از قصرشیرین می‌آیند، از سرپل ذهاب، از گیلانغرب، از سومار، از اسلام‌آباد و حتی از استان‌ها و شهرهای دیگر کشور که به نزدیک‌ترین نقطه ایران به کربلا برسند و آنقدر "الهی العفو" بخوانند و تضرع کنند که امام حسین(ع) واسطه شود و بخشیدن گناهانشان را به درگاه خداوند سفارش کند.

این کار هر سال مردم است، کار هر سال که بروند لب مرز خسروی سجاده و جا نماز پهن کنند، پهلو به پهلوی هم بنشینند، دست بالا ببرند و از خدا بخواهند نگاه خیرش را بیشتر کند، از خدا بخواهند این بار بیشتر از گناهانشان چشم بپوشد.

خود امام حسین(ع) گفته که عرفه روز بخشیدن گناهان است، حتی می‌گویند روایت داریم اگر گناهی در شب قدر بخشیده نشد، روز عرفه برای بخشش آن دعا کنید.

نزدیک کربلا، هزاران نفر آدم دست به آسمان خدا را می‌خوانند و امام حسین (ع) را واسطه می‌کنند، مگر می‌شود خدا نگاه نکند، مگر می‌شود گوش نکند و نبخشد و بی‌پاسخ بگذارد، مگر می‌شود شفا ندهد، زندانی را آزاد نکند، گرفتار را رهایی نبخشد، فقیر را غنی نکند.

مگر می‌شود این همه آدم را که از دور و نزدیک آمده‌اند ناامید برگرداند، حتما همه این سال‌هایی که آمده‌اند با دست پر برگشته‌اند که هر سال مشتاق‌تر از سال قبل کتاب دعای خود را دست می‌گیرند و به مرز می‌آیند.

از هفته‌ها قبل همه چیز آماده است، که از مهمان‌های خدا پذیرایی شود، مساجد و زائرسراها منتظر مهمان‌های امام حسین (ع) هستند.

ظهر که برسد و موذن "الله اکبر" را شروع کند همه چیز آغاز می‌شود، همه با هم حمد و سوره می‌خوانند، با هم رکوع و سجده می‌روند، با هم قنوت می‌گیرند، با هم سلام نماز را می‌گویند و بعد کتاب دعای عرفه را دست می‌گیرند و شروع می‌کنند به خواندن: اَلْحَمْدُ لله الَّذی لَیْسَ لِقَضآئِهِ دافِعٌ ، ستایش خاص خدایی است که برای قضا و حکمش جلوگیری نیست....

تا عصر که دعای عرفه بخوانی و صبح فردا گوسفند قربانی‌ات را به خدا هدیه کنی و با قربانی کردن آن همه من‌های درونت، همه نفسانیتت، همه خودخواهی‌هایت را نیز نیست کنی چقدر حال و هوایت معنوی می‌شود. /ش