وي افزود مؤديان ماليات ارزش افزوده مکلفند در پايان هر فصل حداکثر تا 15 روز پس از پايان هر فصل، ماليات را به همراه اظهارنامه پرداخت کنند و مهلت پرداخت ماليات ارزش افزوده تابستان در 15 مهر به پايان مي رسد و مؤديان بايد ضمن ارائه اظهارنامه در مهلت مقرر ماليات را به حساب هاي تعيين شده واريز کنند ، در غير اين صورت مشمول جرايم مقرر در قانون خواهند شد.
وي در ادامه با بيان اينکه پياده سازي کامل طرح جامع مالياتي در سه استان تهران ، اصفهان و کرمانشاه آغاز شده است ، گفت : در ادامه در 7 استان ديگر اغاز مي شود و سپس سراسري خواهد شد.
وي اظهار داشت : طرح جامع مالياتي ، يكي از سه محور اساسي طرح تحول نظام مالياتي کشور است كه بعد از اجراي قانون ماليات بر ارزش افزوده و اصلاحيه قانون ماليات هاي مستقيم ، عملياتي شد و اميدواريم با يکپارچه و متمرکز شدن نظام مالياتي ؛ تعامل با موديان به طور شفاف و کامل و بدون محدويت زماني و مکاني ( در فضاي الکترونيکي ) ايجاد شود.
عسکري درباره علت افزايش درامدهاي مالياتي هم اظهار داشت : امسال درامدهاي مالياتي 28 درصد افزايش يافته و چون نرخ تورم حدود 35 درصد و نرخ رشد اقتصادي هم حدود منهاي 5 درصد بوده است ، اين ميزان رشد درامدهاي مالياتي به قيمت جاري قابل قبول است.
وي افزود : در شش ماه نخست سال حدود 18 هزار و 300 ميليارد تومان درآمد وصول شده است.
* روش هاي انتقال ماليات بر ارزش افزوده به مصرف کننده نهايي
بسياري از کشورهاي جهان به منظور اصلاح نظام مالياتي خويش و حمايت از فعاليت هاي سرمايه گذاري و توليدي، مبناي درآمدي خود را به مصرف منتقل کرده اند و بيشترين درآمد مالياتي را از ماليات بر مصرف کسب مي کنند.
يکي از راهکارهاي اساسي اصلاح نظام مالياتي و هماهنگ کردن آن با شرايط اقتصادي کشور، استقرار نظام ماليات بر ارزش افزوده محسوب مي شودکه اجراي آن از سال 87 آغاز شده است.
ماليات بر ارزش افزوده براي نخستين بار توسط فون زيمنس در سال 1918 به منظور فائق آمدن بر مسائل مالي آلمان پس از جنگ جهاني اول طرح ريزي شد.
آدامز آمريکايي نيز در سال 1921 طرح مشابهي را ارائه کرد.
با وجود علاقه و تمايل شديد برخي کشورها در خصوص استقرار نظام ماليات بر ارزش افزوده، اين ماليات به طور رسمي تا سال 1954 در هيچ کشوري به کار گرفته نشد.
در سال 1954 ابتدا فرانسه و به تدريج دانمارک و آلمان اين نوع ماليات را در نظام مالياتي خود معرفي و اجرا کردند.
در منطقه آسيا، کره جنوبي نخستين کشوري است که در سال 1977 با کمک صندوق بين المللي پول توانست اين نظام مالياتي را پياده کند.
در حال حاضر نظام ماليات بر ارزش افزوده در بيش از 140 کشور جهان مستقر شده است.
هم اکنون در کشورهاي همجوار ما ترکيه، آذربايجان، ارمنستان، ترکمنستان، قزاقستان، ازبکستان، قرقيزستان، پاکستان، هند، بنگلادش، لبنان، اردن، مصر، نپال و سريلانکا اين نظام مالياتي اجرايي شده است.
"ارزش افزوده" شامل تفاوت ستاده و داده در فعاليت هاي اقتصادي است. خريد منهاي فروش= ارزش افزوده.
ارزش کالا و خدمات خريداري شده منهاي ارزش کالا و خدمات عرضه شده = ارزش افزوده.
هر فعال اقتصادي تنها متناسب با ارزش افزوده اي که ايجاد مي شود ماليات به حساب دولت واريز مي کند و عمل انتقال ماليات از هر عنصر زنجيره توليد ، توزيع به عامل بعد تا زماني که ماليات به مصرف کننده نهايي منتقل شود، ادامه پيدا مي کند و در نهايت مصرف کننده نهايي که حلقه آخر زنجيره توليد ،توزيع و مصرف است ، کل ماليات را پرداخت مي کند.
* يک مثال
مثال ساده فرآيند توليد صندلي با فرض نرخ 4% براي ماليات بر ارزش افزوده بيان مي شود.
- مرحله اول: استحصال تنه درخت از جنگل در بهره برداري جنگل و فروش آن به چوب بري.
- مرحله دوم: تبديل تنه درخت به الوار در چوب بري و فروش آن به نجار.
- مرحله سوم : تبديل الوار به صندلي در نجاري و فروش آن به مصرف کننده نهايي .
در مرحله اول تنه درخت در بهره برداري جنگل به قيمت يکهزار تومان به چوب بري فروخته مي شود (با فرض اينکه چوب جنگلي بوده و بدون پرداخت هزينه اي براي مواد اوليه تهيه شده است )، با توجه به قيمت تنه درخت، 4% آن به عنوان ماليات بر ارزش افزوده (40 تومان) به سازمان امور مالياتي پرداخت مي شود. قيمت چوب به اضافه ماليات (40+1000) برابر 1040 تومان مي شود.
چوب بر 1040 تومان به بهره بردار جنگل مي پردازد که 1000 تومان آن براي کالا و 40 تومان ديگر ماليات بر ارزش افزوده است.
در مرحله دوم چوب بر، تنه درختي را که به قيمت خالص 1000 تومان خريده است با بکارگيري عوامل توليد به الوار تبديل مي کند و به قيمت خالص 1500 تومان به نجار مي فروشد. نجار بهاي کالا به اضافه 4% ماليات بر ارزش افزوده (60+1500) يعني 1560 تومان را به چوب بر مي پردازد.
چون در نظام ماليات بر ارزش افزوده فعال اقتصادي نبايد پرداخت کننده اصلي ماليات باشد، چوب بر از محل 60 تومان ماليات دريافتي، 40 تومان مالياتي را که قبلا براي تنه درخت پرداخت کرده است کسر مي کند (40-60)و 20 تومان باقيمانده به دولت پرداخت مي شود.
در مرحله سوم نجار با الواري که به قيمت 1500 تومان خريداري کرده است صندلي توليد مي کند و به قيمت 1900 تومان به مصرف کننده نهايي مي فروشد.
ارزش افزوده اين مرحله 400 تومان است. قيمت محصول مصرف کننده با اضافه 4% ماليات (76+1900) برابر 1976 تومان مي شود. نجار 76 تومان ماليات بر ارزش افزوده از مصرف کننده نهايي مي گيرد و 60 تومان مالياتي را که قبلا به چوب بر پرداخت کرده بود از آن کسر مي کند.
سپس ماليات خالص اين مرحله (60-76) برابر 16 تومان مي شود که نجار به دولت پرداخت مي کند.
مالياتي که در اين مراحل سه گانه از عوامل زنجيره توليد به حساب دولت واريز شده است در مجموع برابر 76 تومان (20+16+40) مي شود، که همه آن را مصرف کننده نهايي پرداخت مي کند.
هر عامل در اين زنجيره فقط ماليات بر ارزش افزوده را به طرف مصرف کننده به حرکت در آورده و تنها مصرف کننده، پرداخت کننده ماليات بوده و ماليات متعلقه به کل فرآيند را به ميزان 4% (76 تومان) بهاي محصول نهايي پرداخت کرده است.
در اينجا انتقال ماليات به جلو انجام شده و در نهايت ماليات برعهده خريدار نهايي قرار گرفته است.
عاملان اقتصادي از توليد کننده تا خرده فروش هيچ گونه مالياتي را از حساب خود پرداخت نمي کنند و هر مودي ماليات بر ارزش افزوده در زنجيره توليد و توزيع ، فقط ماليات را به عامل بعدي منتقل مي کند تا به مصرف کننده نهايي برسد.
همه ماليات پرداختي مودي براي نهاده ها به عنوان اعتبار مالياتي وي به وي بازگردانده مي شود و سيستم ماليات بر ارزش افزوده مبتني بر انتقال مرحله اي ماليات در زنجيره توليد يا توزيع است.
براي هر کالا فقط به ميزان بهاي محصول نهايي ، ماليات پرداخت مي شود که تاثير چنداني بر قيمت ندارد. ممکن است اين محصول در يک مرحله توليد و به مصرف کننده نهايي عرضه شود يا در چند مرحله از مواد اوليه به محصول واسطه اي و نهايي تبديل و طي چند مرحله ديگر توزيع و به مصرف کننده نهايي برسد.
انتهاي پيام/
