به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ این منطقه شامل تپه ماهورها و قسمتهایی  از آن صخره ای  ودر پایین دست مناطق دشتی وجود دارد و در کل دارای سیمای کوهستانی است. زمستان این منطقه سرد ونزولات جوی اغلب بصورت برف است.
دراین منطقه تعداد 6 چشمه شناسایی شده که پراکنش مناسبی دارند .ازاین رو در تامین آب وحوش بسیار مهم وحیاتی است.در پیرامون  منطقه سه روستای ده میانه، گرجائی و گلپرآباد قرار دارند.
این منطقه جزء پيش كوه هاي زاگرس غربي به شمار مي‏آيد و از شمال و جنوب با ارتفاعات متعددي محدود شده‏ است و تحت تاثير جريانات عمومي هوا در اين بخش از زاگرس می باشد و به رغم كم بودن ميزان نزولات جوي (حدود 300 ميليمتر ميانگين سالانه) و محدوديت منابع آبي و استقرار در اكوسيستم‏ سرد وخشک، از تنوع حياتي به ويژه پوشش گياهي بسيار غني برخوردار است.
 از اين رو رشد و تكثير حيات وحش آن در خور توجه است.  براین اساس در سال 1385 بعنوان منطقه شکار ممنوع معرفی و سپس بدلیل داشتن شرایط مساعد زیستی و تنوع گونه ای مناسب  در سال 1386 بعنوان منطقه حفاظت شده ارتقاء سطح يافته است. این زیستگاه در امتداد رشته کوه آهنگران است.
از گونه های گیاهی این منطقه می توان ورک،سنجد،بادام کوهی،زالزالک ،آلبالو وحشی،کنگر،گون،شکر تیغال،گراس،جو وحشی،بله گوش ، جاروکوهی،آویشن،چای کوهی،بومادران وغیره را می توان نام برد.
 این منطقه زیستگاه گونه حمایت شده قوچ و میش ارمنی است. از دیگر پستانداران منطقه گرگ،کفتار،شغال،تشی ،رودک،روباه واز پرندگان این منطقه کبک ،تیهو،انواع گنجشک سانان،کمر کولی،سار ،پری شاهرخ،عقاب طلایی و دلیجه را می توان نام برد/س